De NASA erkent nu waar klimaat realisten al jaren op wijzen, namelijk dat de huidige klimaatmodellen, die ook door de Nederlandse regering worden gebruikt om de samenleving met torenhoge energielasten en andere ingrijpende, extreem kostbare maatregelen op te zadelen, dermate onzeker zijn, dat onmogelijk met enige zekerheid een ook maar bij benadering juiste voorspelling van klimaatverandering en de voorspelde opwarming kan worden gegeven.
De kans dat het klimaat juist afkoelt is daarom net zo groot. Overigens publiceerde de NASA al 19 jaar geleden op zijn website de waarheid, namelijk dat klimaatverandering helemaal niets te maken heeft met menselijke activiteit(CO2 uitstoot), maar uitsluitend door externe factoren (zon, omloopbaan en stand van aardas) wordt veroorzaakt.
‘Foutje’ mogelijk van 130 graden (!)
De Amerikaanse wetenschappers zeggen dat nog veel te weinig bekend is over de invloed van wolken op het klimaat. De onzekerheid hierover is zelfs een factor 20 tot 40 keer groter dan dat het voorspelde broeikaseffect in deze eeuw.
Passen we dat toe op de scenario’s van het IPCC (het klimaatpanel van de VN waar ook de Nederlandse regering zijn tientallen miljarden kostende beleid op baseert), dan blijkt dat deze voorspellingen volslagen uit de lucht zijn gegrepen. Zo verwacht het IPCC dat het klimaat in 2100 met 3,7 graden Celsius is opgewarmd. Verrekenen we de invloed van wolken daarin, dan bedraagt de onzekerheid van deze voorspelling maar liefst zo’n 130 graden Celsius (geen typefout). (1)
De gebruikte klimaatmodellen zijn daarom complete onzin. Met gedegen wetenschap heeft het klimaatbeleid en het Nederlandse Klimaatakkoord dan ook niets, maar dan ook helemaal niets te maken. Het is een puur politieke, ideologische keuze van de heersende elite om fossiele brandstoffen in de ban te doen en daarmee de welvaart en vrijheid van de samenleving stapsgewijs af te breken, ten gunste van een soort VN wereldregime waarin alle grenzen zijn opgeheven en alle mensen –met uitzondering van de top 1%- even arm, afhankelijk en daardoor controleerbaar zijn gemaakt.
Zonnestraling en stand van aardas
In 2000 publiceerde de NASA op zijn Earth Observatory website hoe het echt zit met klimaatverandering. De waarheid is grotendeels gebaseerd op het model van de Servische astrofysicus Milutin Milankovitch, naar wie de Milankovitch Klimaat Theorie is vernoemd. De wetenschapper toonde aan dat het klimaat vrijwel uitsluitend wordt bepaald door de variaties in zonnestraling die de Aarde op verschillende manieren en op verschillende tijden raken en beïnvloeden.
Dat varieert sterk, omdat de aarde geen perfect ronde baan om de zon volgt. Bij de huidige afwijking van 0,017 staat de planeet maar liefst 5 miljoen kilometer dichter bij de Zon (perihelium) dan op het verst afgelegen punt (aphelium).
Daar komt de wisselende stand van de aardas (stand van de polen ten opzichte van de zon) en rotatieas nog eens bij. Bij de grootste afwijking worden de seizoenen en het weer een stuk extremer dan bij de kleinste afwijking. Op het halfrond dat tijdens het perihelium naar de zon toe is gekeerd (in de zomer het noordelijk halfrond, in de winter het zuidelijke) ontstaan dan extreme weers- en temperatuurschommelingen, die op hun beurt ook het weer op het andere halfrond beïnvloeden.
Klimaat verandert altijd, mens heeft geen enkele invloed
Gebaseeerd op deze variabelen kwam Milankovitch met een alomvattend mathematisch model waarmee ook de temperatuur in het verre verleden kon worden berekend. De conclusie was simpel: het klimaat verandert altijd, is een constante staat van ‘flux’, en is iets waar de mens geen enkele invloed op heeft noch kan uitoefenen.
In 1976 publiceerde het toonaangevende Science een studie waarin de accuraatheid van het model van de Servische wetenschapper werd bevestigd. Zes jaar later verklaarde ook de National Research Council van de US National Academy of Sciences zijn model als de waarheid: ‘… variaties in de omloop (van de aarde om de zon) op een schaal van tienduizenden jaren blijven het meest grondig onderzochte mechanisme van klimaatverandering. Ze zijn met afstand het duidelijkste geval van een direct effect van een veranderde (zonne)straling op de lagere atmosfeer van de aarde.’
Samengevat: het staat wetenschappelijk onomstotelijk vast dat de zon de met afstand allergrootste veroorzaker van klimaatverandering en weerpatronen is. Milde of extreme veranderingen van het klimaat en het weer hebben te maken met de variërende stand van de aardas, niet met menselijke activiteit, en zeker niet met dat onmeetbare flintertje CO2 dat de mens (op het totaal van CO2 emissies) uitstoot…..
Lees verder bij de bron: Xandernieuws
