Naast ‘handelsoorlogen’ middels sancties, en ‘currency-wars’, wordt er ook steeds vaker met ‘scherp’ geschoten. U realiseert het zich wellicht niet, maar zelfs Nederland is sinds het begin van deze eeuw al bijna permanent in oorlog. Langer als je ‘Joegoslavië’ meerekent.
Om dat te maskeren gebruiken we de term ‘missies‘. En hier en daar trachten we krampachtig om het te verkopen als iets dat te maken heeft met ‘politiewerk‘, maar dat heeft als nadeel dat we ook steeds meer vertrouwd raken met militair vertoon en ‘oorlogsrecht‘ in onze eigen ‘westerse‘ landen. En het blijft, ook in die andere landen die we binnenvallen, een leugen.
In de ‘alternatieve‘ media duikt steeds vaker de vraag op welke ‘macht‘ zou winnen, als het uitdraait op een oorlog tussen de NAVO, en Rusland. Vooral de door Rusland gevoede media houden zich daar koortsachtig mee bezig. Voor ‘westerse‘ commentatoren is dat een bewijs voor Russische plannen om ‘westerse‘ landen binnen te vallen. Maar de Russen zelf beschouwen de oprukkende NAVO als een regelrechte bedreiging, en ze zijn er allerminst gerust op dat de NAVO haar expansie in oostelijke richting een halt toe zal roepen bij het bereiken van de grens met Rusland. Nadat men leergeld betaalde met eerdere toezeggingen die minder waard bleken dan het ‘Peace in our Time‘-briefje waarmee Chamberlain uit Duitsland terugkwam voor de Tweede Wereldoorlog.
Ook de Chinezen zien de NAVO als een imperialistische macht, die tot doel heeft de rest van de wereld te onderwerpen aan de ‘westerse‘ manier van denken en doen. ‘Democratie‘ als ideologie. En dan in de uitvoering zoals die in de VS prevaleert, met multinationale corporaties die het politieke bedrijf controleren, de wetgeving vorm geven, en via de media verkopen. Een ‘model’ dat ook het ‘vastgelopen‘ Europa door de strot gewrongen moet worden middels ‘TTIP‘. Ook al heeft dat eigenlijk niks meer met democratie te maken, omdat het van verkiezingen een ‘Endemol‘-spelletje maakt, waarvan de uitkomst er niet toe doet.
In ‘het westen‘ realiseert men zich hier en daar wel dat al die oorlogen waar we bij betrokken zijn geraakt, of als NAVO (merendeels) zelf het initiatief toe hebben genomen, niet echt kunnen worden bijgeschreven in de annalen als een ‘éclatant succes‘. En dan druk ik mij buitengewoon mild uit. Maar de verklaring die daarvoor steeds vaker uit ‘ThinkTanks‘ komt rollen, is dat onze legers moeite hebben met ‘asymmetrische oorlogsvoering‘. En dat ons respect voor het oorlogsrecht, waar onze tegenstanders daar overduidelijk geen boodschap aan hebben, een handicap is.
Nee, dan een ‘conventionele‘ oorlog met een tegenstander als Rusland! Dáár zijn we op voorbereid, en hebben we volop materieel voor, na vele decennia lang honderden miljarden per jaar meer te hebben uitgegeven aan wapentuig dan de Russen. Dus als die Russen zich niet af laten schrikken door ons ‘wapengekletter‘ aan de grens, en er gaat geschoten worden, gaan ‘we‘ eindelijk weer eens écht, overtuigend winnen!
O ja?
Laten we, om te beginnen, nog eens onder de aandacht brengen dat dat ‘conventionele‘ hier meteen van tafel kan. De inzet van nucleaire wapens is dan niet te vermijden, zo komt het mij voor. Tenzij de partij die na de eerste schermutselingen aan de verliezende hand is het toch niet aandurft, omdat het leidt tot ‘wederzijdse destructie‘. Het scenario dat in de eerste ‘Koude Oorlog‘ terecht werd aangeduid als ‘MAD‘. (Mutually Assured Destruction). Maar daar zou ik geen vergif op in durven nemen. Sterker nog, juist omdat de conventionele wapensystemen aan de Russische kant grotendeels sterk verouderd zijn, én de NAVO in Europa raketafweersystemen installeert, kon het wel eens erg snel gaan.
Misschien niet direct de ‘grote jongens‘, de ‘ICBM‘-raketten waar de horror-scenario’s op gebaseerd zijn. Maar tactische nucleaire wapens zouden vermoedelijk al razendsnel worden ingezet. De Amerikaanse admiraal Rickover, die in de jaren zeventig in een ‘Hoorzitting‘ van het Amerikaanse Congres werd gevraagd hoe lang de VS kon beschikken over haar vliegkampschepen als het uitdraaide op een oorlog met de Soviet-Unie, gaf als zijn schatting drie tot vier dagen. Een week als ze in de haven bleven. Nou zijn we inmiddels vijfenveertig jaar verder in de tijd, en is het altijd mogelijk dat de ene of de andere partij in zo’n conflict over een verrassend nieuw wapen beschikt dat gehakt maakt van dit soort schattingen. Maar dat kan beide kanten op anders uitpakken.
Het ligt voor de hand dat de Russen de hoogste prioriteit toe zouden kennen aan de vernietiging van vliegdekschepen en schepen die uitgerust zijn met ‘Anti Ballistic Missile‘-systemen, tenzij het direct een ‘full scale‘ oorlog wordt waarbij de ‘ICBM‘-s ons om de oren suizen. Maar dan rest ons niks anders dan die Amerikaanse propagandafilmpjes uit de jaren vijftig en zestig ter harte te nemen. U kent ze misschien wel? Als het alarm klinkt, onder je bureau of je bed gaan zitten, met je hoofd tussen je benen. ‘And then, kiss your ass goodbye!‘
Dat we de ‘preppers‘, in hun bunker ergens in de woestijn, met volop voorraden en een geladen vuurwapen om zich te verdedigen, dan mogen feliciteren met hun keuze om goed beslagen ten ijs te komen, dat zou ik niet willen zeggen. Het lijkt mij geen lolletje, het leven daarna. Als je al van ‘leven‘ kunt spreken in een radioactieve wereld, waar het alle dagen nacht en koud is. Dus laten we het daar maar niet over hebben.
Tactische nucleaire wapens zijn ook niet bepaald ‘milieuvriendelijk’, maar in Japan wonen ook nog steeds mensen na ‘Hiroshima‘ en ‘Nagasaki’. Rusland beschikt over 15.000 tot 20.000 van die dingen, en het land heeft vanaf 1993 als strategie dat het daar volop gebruik van zal maken als het wordt aangevallen. Om de redenen die ik hierboven al vermeld: Een gebrek aan operationele conventionele strijdkrachten, omdat zij die na de ‘Val van de Muur‘ wél in de ‘mottenballen‘ hebben gedaan, waar ‘het westen‘, met name de VS, juist volop doorging met de opbouw.
Nu de NAVO het besluit heeft genomen om, in strijd met haar eerdere beloften, uit te breiden in oostelijke richting, en recent ‘parades‘ organiseert in de buurt van de grens met Rusland, is het opportuun om de vraag te stellen of de NAVO voorbereidingen treft om Rusland te confronteren? Of steekt er een andere bedoeling achter? Imponeren en afschrikken? Angst aanjagen, teneinde de Russen te motiveren hun democratisch gekozen president een schop te geven? Of gaat het er slechts om de bereidheid in de diverse NAVO-landen te testen om de Russen onze ‘tanden‘ te laten zien?
Wat ook de motivatie is, de kans dat de oorlog na ruim tien jaar oefenen in verre buitenlanden ‘thuiskomt‘, door welke misstap, ‘False Flag‘-actie, provocatie of vergissing dan ook, kan niet meer worden veronachtzaamd. Sommige kersverse EU- en NAVO-leden kunnen niet wachten! De generaals zijn er klaar voor! U ook?
Lees verder via Stop de bankiers.
Photo by Defence Images 
