Het Duitse Bureau voor de Statistiek heeft enkele dagen geleden de actuele geboortecijfers uit Duitsland voor het jaar 2018 gepubliceerd. Vast te stellen is, dat weliswaar het totaal aantal geboorten licht gestegen is van 784.901 naar 787.560, het aantal levend geborenen met een buitenlandse nationaliteit vermeerderde nogmaals van al 97.702 kinderen in 2017 naar een angstwekkende 105.901 vorig jaar. Het aantal buitenlandse levend geborenen is dus opnieuw met 8199 toegenomen, dat van de Duitsers daarentegen voor het tweede achtereenvolgende jaar met 5540 gedaald.
Men mag echter niet vergeten dat het aantal Duitse levend geborenen vooral op grond van de nieuwe nationaliteitswet van 2000 nog inclusief al die ingeburgerde Turken, Arabieren en anderen zijn (zie afbeelding 1). In werkelijkheid zijn het er dus nog veel meer, terwijl het geboortecijfer van de Duitsers in de afgelopen 50 jaar bijna is gehalveerd (zie afbeelding 2). De situatie is dus veel dramatischer dan in de ejaren-90 met meer dan 100.000 geboren kinderen van buitenlanders. Iedereen die beweert dat er geen omvolking plaatsvindt, spreekt gewoon niet de waarheid. Daarbij komt de massale immigratie, want het gaat maar door en houdt niet op. Elke maand komen er 30.000 tot 50.000 nieuwe immigranten netto ons land binnen, die hier hoofdzakelijk van de staat leven en de gebruikelijke volledige verzorging krijgen – elke maand!
Terwijl je verwacht zou hebben dat het aantal buitenlandse geboortes na de pijlsnelle stijging in de afgelopen jaren nu eindelijk “tot rust” zou komen respectievelijk afneemt, nu de meeste asielzoekers (tegenwoordig: “vluchtelingen”) van integratiecursussen voorzien zijn en zogenaamd in toenemende mate een baan hebben. Maar het tegendeel is het geval.
En je kunt je aan de hand van afbeelding 3 indenken welke immigranten het zijn die in 2018 voor de geboortestijging gezorgd hebben: Merkel´s islamitische gasten, die dat ook al in de afgelopen jaren waren. Met de vele kinderen kan men hen in feite niet meer uitzetten, zodat de desbetreffende plannen van de “grote coalitie” tot mislukken zijn gedoemd.
De situatie is dramatisch. Bij de kinderen onder de 5 jaar heeft in Duitsland inmiddels al bijna 40% van de kinderen een migratieachtergrond. Deze nieuwe cijfers versterken die ontwikkeling nog een keer. En niet voor niets is sinds 2018 Mohammed de meest gebruikte voornaam voor baby´s in de hoofdstad Berlijn.
Je vraagt je af: wanneer is het eindelijk afgelopen met de omvolking? Wanneer gaat de politiek tot handelen over? Want zolang de Duitser slaapt en zo naïef is als in 1933 en op de (Groene) ideologieën stemt, zolang de klimaatverandering en milieubescherming de belangrijkste onderwerpen voor hen zijn en niet bijvoorbeeld de zorgen over het feit of hij, zijn kinderen en kleinkinderen in de toekomst in dit land nog de meerderheid zullen vormen, zolang voelt de regerende politiek in Duitsland zich er blijkbaar niet toe geroepen om iets tegen deze ontwikkeling te ondernemen.
Het is niet vijf voor twaalf, maar vijf over twaalf. En terwijl de CDU dit onderwerp tot in de jaren-90 in ieder geval nog af en toe behandelde en zich zorgen maakte op grond van de gegeven feiten, pakt de AfD het nog veel te weinig op voor openbare debatten. De “ommekeer van de omvolking” vereist geen goedkope geboortepremies, maar de afschaffing van kinder- en huisvrouwenverzorgingsgeld evenals de verandering van Hartz IV in een systeem van betaling in natura, in ieder geval na drie jaar.
Lees verder bij de bron: E.J. Bron
