In Limburg leven er 76 gezinnen die dakloos zijn en niet terecht kunnen bij noodopvang. Dit maakte Maatschappelijke Opvang Moveoo afgelopen zaterdag bekend. Voor deze gezinnen is er geen plaats meer in een noodopvang en ze zijn dus gedwongen om onderdak te zoeken bij vrienden, familie of kennis.
Het gaat hier om gezinnen die door de crisis en financiële problemen hun huis zijn kwijt geraakt. De maatschappelijke noodopvang die voor deze gezinnen is geregeld door de Nederlandse regering kan deze mensen geen hulp bieden. Het gevolg is dat deze gezinnen dus zelf moeten zorgen voor opvang. En het is dan ook nog te hopen dat je daadwerkelijk familie en vrienden klaar hebt staan die je onderdak willen, of in de meeste gevallen, kunnen bieden. Lukt dit niet dan krijg je ook nog te maken met Jeugdzorg, want je kunt dan niet in de eerste basisbehoeftes voor je kind voorzien.
Vaak is het ook al een probleem als je zelf een dakloos gezin hulp wilt bieden. Heb je een huurwoning, uitkering of toeslagen, dan kun je zelf diep in de problemen raken. Want ondanks dat de regering zo graag promoveert dat we allemaal elkaar een steuntje in de rug moeten geven, is de regering ook de eerste die klaar staat om je hier hard voor af te straffen.
Meld je niet dat je nieuwe tijdelijke bewoners in je huis hebt, dan riskeer je een fikse boete op je uitkering of toeslagen. Meld je het wel, dan zit de kans er dik in dat je gekort wordt. Ik vraag me dan ook af hoe de burgers elkaar zo nog moeten helpen.
De psychische problemen die een uithuiszetting met zich meebrengen worden vaak onderschat. Vooral als je als gezin op straat wordt gezet. Het gevoel dat je hebt als falende ouder naar je kinderen toe is vreselijk. Buiten dat je moet zorgen dat er een oplossing komt voor je schuldenproblematiek, een dak boven je hoofd moet regelen en moet zorgen voor een stabiele langdurige oplossing, moet je ook nog je eigen emoties en gevoel in bedwang houden.
De 76 gezinnen zijn dus ouders met kinderen, dan hebben we het nog niet over de gezinnen die wel in de noodopvang terecht komen. Een schrikbarend aantal en dit is alleen nog voor de provincie Limburg.
Ik vraag me dan ook af wanneer het in Den Haag eindelijk doordringt dat er een verandering nodig is in de aanpak van schuldenproblematiek. Hoe gaan de hoge meneren en mevrouwen in Den Haag er voor zorgen dat er ook voor deze 76 gezinnen een oplossing komt en nog beter, voorkomen dat mensen zo diep in de problemen raken?
Hieronder nog een filmpje van een wijkagent, niet uit Limburg, maar het toont wel aan dat ook zij niet ongeroerd blijven bij een uithuiszetting.
Lees verder bij de Bron: budgetmiep.nl gepubliceerd onder Copyright en in samenwerking van budgetmiep.nl
