Droomt u over een eigen woning? Staat u al 15-20 jaar in de wachtrij en verwacht dat het binnenkort uw beurt is? Bent u gepensioneerd en wil verhuizen naar een kleiner appartement om zodanig een lagere huur te betalen? Of bent u een grote familie in een kleine flatwoning in behoefte aan een ruimere habitat?
Vergeet het maar. Het volgende offer wat de Zweedse bevolking in de naam van de heilige massa-immigratie moeten brengen is het recht op huisvesting. Met verbazing geslagen hebben politici ontdekt dat er geen woningen meer zijn voor de 100 000+ immigranten die elk jaar in Zweden worden toegelaten.
De vraag is drie keer zo groot als het aanbod
Vorig jaar zijn 126 966 mensen gemigreerd naar Zweden. Tegelijkertijd is met de bouw van 38 500 nieuwe woningen begonnen. De cijfers liggen ver uit elkaar. Maar het is niet het aantal woningen wat het grootste probleem is. Het is de geïmporteerde behoefte aan woningen als gevolg van de massa-immigratie die de crisis heeft veroorzaakt.
“Het is niet de constructiesnelheid die te laag is. Het is de vraag naar appartementen die te hoog is “- schrijft Markus Jonsson in een Samtiden artikel.
Dit jaar zijn er 23 100 plaatsen nodig voor de nieuw aangekomenen in Zweedse gemeentes. Eind volgend jaar zijn er 14 100 huizen nodig, maar er zijn slechts 11 700 plaatsen in de gemeenten. De vraag is ruim drie keer zo groot als het aanbod.
Het asielstelsel is volledig ingestort
Het asielstelsel is volledig ingestort. Blogschrijvers en massa-immigratie critici hebben hier al meerdere jaren voor gewaarschuwd, tevergeefs. Woensdag 25 april heeft het onderzoeksjournalistiek programma Uppdrag Granskning (Opdracht Onderzoek) op de Zweedse Televisie de instorting van het asielbeleid aan het Zweedse volk blootgelegd.
Als een arme immigrant een verblijfsvergunning is toegewezen en deel wil gaan uitmaken van de Zweedse samenleving heeft hij eerst een door de overheid toegewezen startpakket (uitkering en bijstand) nodig, maar een vereiste voor dit startpakket is dat men een eigen woning heeft, wat je alleen maar kan krijgen met een inkomen. Om een woning te krijgen moet je een inkomen hebben. En om een inkomen te krijgen moet je een woning hebben. En zo zit de 25-jarige Samir uit Syrië vast in een Catch-22 situatie, en hij is niet de enige.
Afgelopen februari zaten er 9 313 mensen die een verblijfsvergunning was verleend nog steeds in een asielcentrum omdat het niet mogelijk is een eigen woning te krijgen. Er zijn minstens 6 500 nieuwe woningen nodig om deze fileprop van 9 313 mensen op te lossen. Waar de noodzaak van woongelegenheid voor de autochtone Zweedse bevolking niet is meegerekend.
Wil niet op het Zweedse “platteland” wonen
Er zijn leegstaande woningen beschikbaar, maar die liggen vaak in verafgelegen landelijke gemeentes zoals Ånge en Bräcke, met een langdurig bereik naar koopcentrums, gezondheids- en medische zorg, stelt de Nationale Raad voor huisvesting (NBH) in een nieuw rapport. De inhoud van het rapport is explosief, maar is toch stiekem onopgemerkt door de media geglipt. Vluchtelingen willen niet op de “countryside” leven, of zoals NBH het weet te formuleren:
“Nieuw aangekomenen die worden overgedragen aan landelijke gemeentes hebben de neiging zich daar te onthouden en weg te begeven.”
Met andere woorden, dit gaat niet over absolute noodzaak – maar voorkeur. Immigranten willen in steden wonen, met vrienden en families uit hun thuislanden.
Paniek
In het land waar politici zo sterk zijn bedwelmd door hun eigen illusoire goedheid dat ze niet meer in staat zijn de voorwaarden te accepteren die de werkelijkheid aanbiedt is nu de paniekmodus geactiveerd. Door decennialang onverantwoordelijk massa immigratiebeleid zijn politici tegen een muur gecrasht, en met hun de complete Zweedse bevolking. Ze laten het puinruimen aan de bevolking over en proberen een situatie op te lossen wat ze zelf aanduiden als “een uitdaging”, wat we in de werkelijke wereld als een catastrofe benoemen.
Wat moet je doen met die honderdduizenden mensen die zijn geïmporteerd om het aureool van de humanitaire grootmacht op te poetsen? Waar worden ze verondersteld te wonen? Waar gaan ze werken? Van beleidsmakers wordt verwacht dat ze eerst nadenken voordat ze hun hart openen, evenals onze portefeuilles en de grenzen van Zweden. Maar ze waren zo druk bezig met het weggeven van het land dat die vragen niet bij hun opkwamen. Het is waarschijnlijk zelfs racistisch om die vragen te stellen.
“Is er dan niemand die van te voren heeft nagedacht?”
Samir, 25, luistert gespannen naar Uppdrag Granskning reporter Lina Makboul als ze hem uitlegt dat er geen woningen zijn. Hij zit muurvast in het voormalige psychiatrisch ziekenhuis Restad in Vänersborg, wat is omgebouwd tot een asielcentrum. Hij begrijpt er niets van.
“Ik hoor op het nieuws dat ze elk jaar 50 000 tot 100 000 vluchtelingen willen opnemen. Kunnen ze niet denken?”, vraagt hij met oprechte verbazing.
“Degenen die zeggen dat Zweden zoveel vluchtelingen moet opnemen weten niets van de woningnood? Praten ze niet met elkaar? Is er dan niemand die van te voren heeft nagedacht?”
Een haastig gearrangeerd product dat riekt naar paniek
Het verse onderzoekrapport van de NBH is een haastig gearrangeerd product, besteld door wanhopige politici die zo snel als mogelijk een antwoord willen hebben (tien weken, met inbegrip van de kerstvakantie). Onder dergelijke omstandigheden is het onmogelijk goed uitgewerkte voorstellen te presenteren. Het rapport verspreidt zich nu als een wildvuur over de Zweedse overheidskantoren.
De geschatte totale behoefte aan woningen voor vluchtelingen die een verblijfsvergunning hebben gekregen (inclusief familieleden van vluchtelingen die al eerder een verblijfsvergunning is verleend) bedraagt voor dit jaar circa 38 500, zoals ook voor volgend jaar, als de familiegrootte van de nieuw aangekomenen hetzelfde is als een doorsnee Zweeds gezin, schrijft NBH.
Dat wil zeggen dat verleden jaar net genoeg woningen zijn gebouwd om nieuwe immigranten met een woonruimte te voorzien, er is geen appartement meer over voor de Zweedse populatie. In totaal zijn er voor dit jaar en volgend jaar alleen al voor immigranten 77 000 woningen nodig.
“Je pand herbouwen tot een zwembad”
“Migga_X”, een van de ambtenaren die werkzaam is bij de Zweedse immigratiedienst, en anoniem online debatteert, schrijft op Twitter.
“Als je een grote waterlekkage in huis hebt, is het niet een oplossing in paniek je gehele pand tot een zwembad om te bouwen.”
Maar dat is precies wat de Zweedse minister-president Stefan Löfvens van de rood-groene regering doet. Heel Zweden moet een zwembad worden waar het water ongecontroleerd stroomt en het land verdrinkt. Het laatste beetje verstand is allang geleden overboord gekieperd. Nu zijn ze bezig de laatste splinter van rudimentair respect voor behoeften en rechten wat nog over was voor de autochtone bevolking onder hun teennagel weg te trekken. Alleen maar om een utopisch immigratiebeleid verder te laten varen wat allang schipbreuk heeft geleden.
Methoden die Josef Stalin zou hebben behaagd
Om met succes de inheemse bevolking onder de voet te lopen en immigranten een speciale voorkeur te geven op de woningmarkt recommandeert NBH, wat ze noemen, een “actief woonbeleid”. Een methodiek die Josef Stalin zou behagen, om in de onmogelijke situatie waar politici zich in hebben geplaatst, en met hun de Zweedse bevolking, een uitweg te vinden.
Immigranten die net zijn aangekomen in het land zal prioriteit worden verleend. Gemeenten met meer dan 10 000 burgers moeten een volksmakelaar-bureau opzetten, en zowel gemeentelijke volkshuisvesting als particuliere verhuurders worden verplicht om alle beschikbare verhuureenheden te melden aan het bureau. Rapportage van beschikbare appartementen zal “een basiswet” worden. Woonruimte wordt niet meer verdeeld naargelang de wachttijd dat je op een woning wacht. Vluchtelingen die net zijn aangekomen in het land gaan je gezwind voorbij voor een woning, al sta je tien jaar in de wachtrij.
“Dus vergeet die wachtrij en procedures voor een woning, schaf een fatsoenlijke tent aan. Ik denk dat het moeilijk zal worden om in een park of op een ander zijn eigendom te bivakkeren, maar dan toch… maakt niet uit hoe je het bekijkt, onze politici zijn humanisten. Maar niet voor degenen die toevallig hier zijn geboren”, schrijft de blogger Iniskogen.
Geen tijd voor de wachtrij en nul inkomen geeft prioriteit
De grootste makelaar van het land in Stockholm distribueert huurappartementen op twee criteria: wachttijd en inkomen. Het maakt niet uit hoelang je in de wachtrij staat als je inkomen lager is dan de eis van de verhuurder. De normale eis is dat het inkomen van een huurder drie tot vier keer zo hoog als de huurprijs moet zijn. De eis naar een jaarlijks inkomen van 400 000-500 000 kronen (44 000 – 55 000 euro) is niet ongebruikelijk.
“Actief woonbeleid” werkt tegenovergesteld: geen tijd voor de wachtrij en nul inkomen geeft prioriteit. De enige criteria voor het verkrijgen van huisvesting is dat je een immigrant bent. Belastingbetalers gaan de huur betalen en immigranten worden geprioriteerd in de wachtrij. De prikkel voor verhuurders zal “een combinatie van premies en door de staat gegarandeerd huurbetaling” zijn.
Ik noem het “actief woon-confiscatie”. Het is een aanzienlijk meer gerechtvaardigde term dan “actief woonbeleid”.
Weigering van bonus-immigrant is discriminatie
NBH beveelt aan om de autonomie van gemeentes te beperken, zodat ze worden beroofd van hun vermogen om te protesteren tegen de staat, vanwege het in beslag nemen van hun huisvesting. Met betrekking tot het dwingen van particuliere verhuurders te verhuren aan immigranten aarzelt NBH iets – “misschien is dit niet de juiste weg”.
De mogelijkheid om de keuze van de huurders te beïnvloeden is dan ook uit het beeld verdwenen, voor zowel particuliere verhuurders als gemeentelijke volkshuisvestingen. Eigendomsrechten op onroerend goed bestaan niet meer, alleen nog maar verplichtingen. Stalins collectivisering van de huisvesting en landbouw in de jaren 1920-1930 blijkt een inspiratie voor NBH te zijn.
“Het rapport is een sociale bom”
In een disclaimer, wat een bepaald ongemak vertoont, schrijft NBH:
“Men moet in ogenschouw houden dat dit tegenstrijdige belangen tussen zwakke groepen kan creëren.”
Wat duidelijkheid.
De sociaal-democratische blogger Johan Westerholm noemt het rapport “een sociale bom wat door NBH in de schoot van de regering geworpen is”.
“Onderga de werkelijke ervaring van de betekenis van diversiteit”
De blogger Fnordspotting voorspelt “zeer voelbaar negatieve gevolgen voor het publiek”.
“Een interessant gevolg van het voorstel van de NBH is echter dat het publiek niet langer in staat zal zijn zich te verschuilen achter platitudes. Wanneer immigranten niet langer alleen maar een zorg zijn in de ghettos waar ze verblijven, waar etnische Zweden allang geleden van gevlucht zijn, en zich gaan vestigen in de betere wijken van een stad, zal het voor velen de eerste keer zijn om de werkelijke ervaring van de betekenis van diversiteit te ondergaan.”
“Het zal voor velen als een onaangename verrassing komen, die altijd in gedachten waren dat een standpunt innemen iets is wat je doet met een ‘like’ geven op Facebook” – schrijft Fnordspotting.
Nieuw gebouwde sloppenwijken – barakken en loodsen
barrak
Om snel nieuwe woningen te creëren voor tienduizenden immigranten zal het niet genoeg zijn om actief de bestaande woningen onder de neus van de Zweedse bevolking te confisqueren. De NBH beveelt ook zogenaamde module behuizing aan (barakken en loodsen), die snel kunnen worden gebouwd op de beschikbare grond in de gemeenten. In zes maanden tijd zullen 6000 module huizen zullen klaar staan.
Als die barakken aan enige betekenis willen voldoen moeten ze in de grote steden worden gebouwd, waar werkgelegenheid is. De grondkosten zijn hoog en planningsprocessen vaak traag. De kosten voor de barakken varieert afhankelijk van de uitvoering, volgens de NBH, tussen 8 000 en 26 000 euro per 24 vierkante meter loods. Dat zijn de eenvoudigste loodsen zonder ventilatie en cv-installatie. Toiletten en douches zullen in aparte barakken worden geplaatst.
1,35 miljard euro per jaar voor sloppenwijken
“In de regio Stockholm kost een meer duurzamer huis als meergezinswoningen ongeveer 4 400 euro per vierkante meter om te produceren.”, schrijft sociaaldemocratische blogger Johan Westerholm op ledarsidorna.se.
Als we van de veronderstelling uitgaan dat deze sloppenwijken worden gebouwd voor de helft van de kosten, ondanks historische en internationale ervaring met betrekking tot verhoging van de sociale onrust en criminaliteit, zal het prijskaartje voor 2015 alle eerder bekende berekeningen met een ruime marge doorbreken.
Johan Westerholm schat dat de kosten om 17 vierkante meter barakken te bouwen voor 10 000 migranten, met inbegrip van water, riolering en elektriciteit, rond de 450 miljoen euro zal komen.
“Voor sloppenwijken met een zeer korte levensduur en zonder de standaard die langer onderdak mogelijk zal maken. En tot nu toe zijn er geen wegen gebouwd, scholen, noch ziekenhuizen. En dit is het getal voor 2015. In de jaren 2016-2018 zullen de volumes minstens verdrievoudigen. We bereiken dan een kostenplaatje, met uitzondering van wegen, scholen en ziekenhuizen, van 1,35 miljard euro per jaar, bovenop de huidige kosten van de Zweedse Immigratiedienst en Sociale Dienst.”, schrijft Westerholm. De totale kosten van het immigratiebeleid zal in 2019 ruim 25 miljard euro bedragen.
Sloppenwijken, waar we decennia mee bezig zijn geweest om ze uit te roeien
De overheid steekt de handen uit de mouwen en bereidt zich voor op het creëren van nieuwe sloppenwijken. Dat is precies het omgekeerde wat Zwedens grootste politieke partij, de sociaal-democraten, sinds 1932 tientallen jaren aan heeft besteed om ze te vernietigen. Nu gaan we sloppenwijken herintroduceren op basis van derde wereld import, en de inheemse bevolking actief gaan discrimineren op de woningmarkt.
Reden: politici doen zo ongeveer alles wat zowel de overheid als de zelf-geselden, zogenaamde “oppositie”, als superieur boven alles beschouwt; het ondersteunen en bij voorkeur verhogen van de massa-import van mensen uit disfunctionele derde wereld landen. Ongeacht de kosten.
Installeerbare barakken in platte kartonnen dozen
ikea_flyktingtaltWe moeten niet verbaasd zijn als de Löfven regering (sociaal-democraten en milieupartij) met zijn islamitische minister van Volkshuisvesting, Mehmet Kaplan, besluiten om te kiezen voor IKEA installeerbare vluchtelingbarakken, “Better shelter”, die worden geleverd in platte pakketten en geeft de vluchteling de mogelijkheid zelf de barak te monteren, zonder enig speciaal gereedschap.
Het duurt slechts vier uur om een loods te monteren. De leefruimte is 17,5 vierkante meter, die naar verwachting voldoet voor maximaal vijf personen. De behuizing gaat drie jaar mee.
Een typische Zweedse coup d’état achter de schermen
Wat zich op dit moment afspeelt is een typisch Zweedse staatsgreep, uitgevoerd zonder de Zweedse bevolking te vragen of zelfs begrijpen – “althans niet voordat het te laat is om de ontwikkeling te keren”, schrijft de blogger Fnordspotting.
“Voor de hand liggende redenen worden dit soort politieke kenteringen niet luidruchtig uitgevoerd, dit soort ingrijpende veranderingen wordt niet vermeld op plakkaten, of in toespraken en parades. Dit soort revolutie wordt uitgevoerd in kleine kruipende stappen. Dit soort revolutie moet worden uitgevoerd in de schaduw, door middel van rapporten, onderzoeken, overwegingen en parlementaire besluitvorming die uit het volle zicht blijven, met uitgedroogde eufemismen ingebed in strikte, academische en mompelende woorden. Het NBH rapport is een typisch voorbeeld daarvan. Ondanks de revolutionaire boodschap heeft het tot nu toe nauwelijks aandacht in de media gekregen.
Smoking hot woningmarkt
De blogger Göran Fröjdh schrijft over de onroerend goed markt in de grote steden wat zijn kookpunt bereikt, waar de vraag naar woningen 30% hoger is dan het aanbod. Groot deel van de woningen worden verkocht voordat ze bezichtigd zijn. In februari ging een woning in Stockholm gemiddeld 17% boven de vraagprijs weg. Een kleine 18 vierkante meter groot appartement in Finntorp, Nacka, ging onlangs voor het recordbedrag van 165 000 euro – 9 000 euro per vierkante meter.
“En dit is nog maar het begin. Want nu Finansinspektionen (Financiële Toezichthouder) zijn goedkeuring heeft gegeven voor de komende aflossingseisen per 1 augustus, wordt de zeepbel tot enorme proporties opgeblazen. Jongeren in de grootstedelijke gebieden die willen verhuizen van hub ouderhuis, zullen genoegen moeten nemen met het huren uit de tweede, derde of zelfs vierde hand, tenzij ze geluk hebben met rijke ouders die nog een paar honderdduizend euro hebben rondslingeren en hun een kaartje kunnen kopen voorbij de vast bevroren wachtrij.
Hoeveel is er meer nodig?
Politici onteigenen het recht op huisvesting van de eigen bevolking. Mensen worden gedwongen om tonnen euro’s schuld te maken om iets van hun leven te maken. Volwassen kinderen kunnen niet verhuizen van hun ouderlijke woning. Hun “keuze” ligt tussen het aangaan van nog meer schulden om vastgoed te kopen (als je kan) of het kopen van een tent (als je blut bent).
Miljarden worden van ons geplunderd om linea directa te eindigen in de zakken van criminele immigranten.
Hoeveel is er meer nodig voordat de Zweedse bevolking wakker wordt en opstaat tegen politici die hen behandelen als vuilnis, en laten betalen voor vuilnis. Want het zijn wij die gedwongen worden om deze waanzin te financieren.
“Het komt nu. Hou je vast “
Johan Westerholm schrijft op ledarsidorna.se:
“De ineenstorting is nu hier. 2015 is het jaar waarin we gaan zien hoe onze asiel- en immigratiesysteem bezwijkt onder de druk. Het enige waar ik benieuwd naar ben is wat er eerst zal gebeuren – een wijdverspreide epidemie of dat iemand het slachtoffer van geweld wordt in een asielcentrum (rommel: beetje vreemde stelling, er vallen regelmatig slachtoffers door geweld in Zweedse asielcentrums, tot nu toe inderdaad geen doden, maar ze vechten elkaar geregeld tot bloedens toe de tent uit). Of een buurtwacht die amok gaat maken. We zijn niet in staat om in zo’n kort tijdsbestek 15 000 daken en bedden te creëren, met een fatsoenlijk standaard, net zomin als we al deze mensen met een arbeidsmarkt kunnen voorzien, school- en opleidingsmogelijkheden, gezondheidszorg, brandweer en politie. We hebben geen tijd meer, de tijd is op.
We naderen het eindstation. Het komt nu. Hou je vast.”
Bron:
Snaphanen via vrijechroniqueurs
Lees verder via Stop de bankiers.
Photo by mrjoro 
