We kunnen gerust spreken van een groeiende beweging, vooral contra privacy. Waardoor we zonder extra inspanningen weleens flink zullen moeten vrezen. Overheden blijken keer op keer ergere privacy-zondaars te zijn dan ze willen toegeven en hackers lopen steeds verder voor in de wapenwedloop. En, alert gemaakt door negatieve publiciteit, zijn bedrijven juist steeds stiekemer geworden rond het mis(?)bruiken en verkopen van uw gegevens.
Is er dan nog hoop ..? Natuurlijk, hoop is immers wat er overblijft als er geen argumenten meer zijn. Gelukkig hoeven we niet alleen te hopen. Er is ook nieuwe Europese wetgeving (95/46/EG) ook in 2015, aanstaande. En ja, die wetgeving heeft, na goedkeuring, direct dwingende kracht in alle lidstaten, daar hoeft nou eens niet eerst op nationaal niveau invulling aan te worden gegeven…
…We zien een kleine beweging opkomen waarin privacy langzamerhand tussen de oren van steeds meer betrokkenen begint te komen. We zien initiatieven om nu dan toch echt architecturen zo te ontwerpen en bouwen dat niet telkens weer opnieuw om dezelfde gegevens hoeft te worden gevraagd. Met als nadeel dat daarvoor, buiten beeld, bestanden moeten worden gekoppeld… We zien ook steeds vaker op allerlei plekken in organisaties bewustzijn ontstaan of het niet een onsje minder kan. Bijvoorbeeld door vragen over de privacy-implicaties van ontwerpen ook uit overwachte projectorganisatie-hoeken. En er komen uit allerlei ‘governance'–hoeken plots toch wél vragen over de (aanstaande) Europese richtlijnen. Ja, met privacy kunnen we dit jaar vooruitgang boeken.