Raakvlakken: Er hangt iets in de lucht, het is moeilijk te vatten

De wonderen zijn de wereld niet uit !, toevallig kwam ik een stuk tegen van Leon de winter, columnist voor de “Telegraag” De inhoud wil ik U niet onthouden, want Leon heeft blijkbaar de alternatieve media gezien en ook begrepen. Hij schreef dit stuk ! Proficiat, eindelijk eerlijke informatie ? De achtergronden kloppen in ieder geval !

Zijn relaas:

Leon de Winter

Ons Toekomstbeeld anno 2016 ?Stilte voor de storm – is dat de situatie waarin we ons nu bevinden? Wat was de stemming in 1913 en 1939? Waren mensen zich bewust van wat er komen ging? De wereldorde die we sinds 1945 hebben gekend, komt ten einde. President Obama ziet dat als zijn heilige opdracht.

Het Amerikaanse leger heeft hij tot minder dan vijfhonderdduizend man laten krimpen, de Amerikaanse grenzen staan wagenwijd open, Engels is over enkele decennia in Amerika een minderheidstaal, van de grondwet trekt hij zich niets aan en hij leidt zijn land samen met een oligarchische elite.

Obama heeft gedaan wat hij beloofde: Amerika fundamenteel transformeren, en daarmee heeft hij de enige partij ondermijnd die een beschaafde wereldorde, ondanks zijn gebreken, in stand kon houden.

Er is iets gaande en het is moeilijk daarop de vinger te leggen, ook al heb ik er lol in mijn verbeelding voor het ergste rampscenario open te stellen.

ACTUALITEIT

Toen ik in 2008 mijn roman Het recht op terugkeer publiceerde, meende ik dat het boek een variant was van wat in het Midden-Oosten kon gebeuren, maar ik dacht dat die variant een geringe kans van verwerkelijking had: realistisch was het, maar ik verwachtte dat mijn verhaal niet snel actualiteit zou worden. Ik vergiste me.

Het kalifaat dat ik in 2008 bedacht, kwam er heel snel. Ontvoerde jongens die tot jihadist werden opgeleid, waren in mijn roman een verhaallijn die ik op een historisch gegeven had gebaseerd – ze worden in ons heden ontvoerd en tot jihadist opgeleid. De nachtmerrie die die roman was, is akelig dichtbij gekomen.

Ik heb de waarheid niet in pacht, maar de strijd die ik vlak na 9/11 de Derde Wereldoorlog noemde, is gaande. We verkeren midden in een oorlog maar verdommen het de feiten te aanvaarden. Onze wereld is fundamenteel aan het transformeren, maar we verdedigen onze wereld en leefwijze niet omdat we weigeren wat er gebeurt als een essentiële strijd te omschrijven. Dus hoeven we niets te verdedigen en niets te offeren. Het is goed daar, waar de kop in het zand steekt.

Ruslands oligarchen hebben we tot vijand gemaakt. Hun bommenwerpers voeren schijnaanvallen uit, tot aan de Amerikaanse kusten toe. China’s oligarchen zijn bezig op de Pacific een kolossale vloot op te bouwen, Irans oligarchen mogen onbelemmerd terroristische bewegingen financieren en op termijn atoomwapens bouwen, en in het noorden van Afrika en het Midden-Oosten wachten miljoenen migranten op de kans om uit ’failed states’ – en dus: ’failed cultures’ – te vluchten in de verwachting dat ze in Europa, begrijpt u het?, hun cultuur kunnen bewaren.

Rusland, China en Iran hebben imperiale ambities, we willen ze niet zien. Ons leger heeft geen kogels meer, onze jongens zijn virtueel verslaafd en onze leiders manipuleren en, wanneer ze dat nodig achten, liegen alsof het gedrukt staat. We houden ons gezellig bezig met transseksualiteit en een zielige leeuw, en we zijn elke gedachte aan het verdedigen van een humane samenleving kwijtgeraakt. Als we de toespraken van Churchill horen, klinkt een stem uit een onbekende wereld met vreemde ideeën over een cultuur die bewaard en verdedigd moest worden. Niets lijken we te willen verdedigen, liever virtualiteit dan de werkelijkheid.

Het vrije Westen bestaat echt – nu nog wel. Maar de vormen van religieuze waanzin die we dachten te hebben overwonnen, zijn springlevend. Of je nou een Iraanse ayatollah, een Arabische imam of een ultraorthodoxe jood hoort, de goeien daargelaten (ja, die bestaan ook), ze zijn vaak bezeten van ficties vol hel en verdommenis en een pervers verlangen naar allerlei Apocalypsen waarin ze elkaar uitroeien.

Naast dit reveil van religieuze waanzin zien we de wederkeer van de ambities van het Russische rijk en de ontplooiing van China, dat duizenden jaren lang in zichzelf gekeerd was maar nu ook naar buiten kijkt en een broze wereld ziet die overheerst kan worden na Amerika’s transformatie tot zomaar een land zonder mondiale verantwoordelijkheden.

VERSCHUIVING

Er hangt iets in de lucht – het is moeilijk te vatten. De machtsverhoudingen in de wereld zijn aan het schuiven en daarmee ook de demografische verhoudingen. En dus ook culturele waarden. Wie durft te zeggen dat westerse waarden essentieel zijn voor vrijheid en welvaart, is een racist. Het is volstrekt duidelijk welke opvattingen migranten uit islamitische landen mee naar Europa hebben genomen, maar de problemen die daardoor ontstaan, zijn door onze islamofobie veroorzaakt, beweren de cultuurrelativisten, die niet bij machte zijn één redelijk vrije islamitische samenleving aan te wijzen.

Ondertussen zijn de Europese landen overmeesterd door een andere oligarchische elite die in Brussel een revolutie bedrijft zonder dat de betrokken volken daarvan weet hebben – het is een uniek proces, en je weet dat deze machtsgreep tot een tragische implosie zal leiden; het is een kwestie van tijd.

Deze eeuw kan de beste eeuw in de geschiedenis van de mensheid worden. Ergens in deze eeuw worden alle kankers genezen, ligt de levensverwachting ver boven honderd jaar, bestaat er mondiaal geen honger meer en zullen we over oneindige hoeveelheden energie beschikken. Maar dan moet onze cultuur wel overleven.

De zon schijnt, de winkels liggen vol en toch is er iets gaande – we voelen het, we weten dat het dreigt, maar we kunnen het niet grijpen. Beleven we het einde van onze vrijheden en de opkomst van de oligarchische elites, die onvermijdelijk met elkaar in conflict komen en dus oorlogen uitlokken? Ik moet me vergissen.

Lees verder via de Bron: Raakvlakken !