Het blote feit dat de staatsomroep in de vorm van Nieuwsuur plotseling en zonder waarschuwing aandacht gaat schenken aan een crisis binnen het Nederlandse rechtsbestel, is ronduit verdacht.
In een driedelige docusoap wordt verslag gedaan van de enorme werkdruk van politie, openbaar ministerie en rechtbanken. Met ernstige gezichten worden we getrakteerd op een voorgeprogrammeerd praatje pot om negatieve energie op te wekken ten behoeve van hen, die de problemen hebben gemaakt en ze straks op gaan lossen. Diezelfde ernstige gezichten “vergeten” aan te kaarten waar de echte problemen wel eens zouden kunnen zitten.
Op geen enkele manier komt onder de aandacht, dat het systeem wel eens geïnfecteerd kon zijn met de grootcriminaliteit.
Op geen enkele manier komt aan de orde, dat de scheiding der machten een absolute leugen is.
Nooit wordt het echte probleem geïdentificeerd en dat staat gelijk aan de totale ontkenning van de niet-bestaande rechtsstaat Nederland!
En daarom alleen al is het verdacht.
Voorlopig gaan we nog even mee met de aangezwengelde sub-discussie onder leiding van de staatsomroep en ondersteund door “experts” en pure belanghebbenden. Intern gerommel en interne goedpraterij in één uitzending – wat hebben we er eigenlijk aan….
Afijn, hoe werkt zo'n psychologische operatie nu eigenlijk? Het roemruchte onderbuikgevoel van sommige bezorgde Nederlanders wordt eerst gevoed met alarmerende berichten en versterkt door de verklaringen van de geïnterviewden. Na dit drieluik is blijft er een groot onbehagen achter bij de “gewone burger”. Het bevestigt alleen maar het gevoel wat hij al had: de straffen zijn te licht, de grote jongens komen niet in beeld en er is veel te weinig blauw op straat.
In feite kan dit onbehagen alleen maar worden weggenomen door de invoering van een politiestaat, maar dat moeten we met z'n allen toch ook eigenlijk niet willen. Maar hoe dan wel?
Welnu, er is feitelijk maar één oplossing voor de problemen.
De kern is het chronische gebrek aan tijd en geld.
Het eerste probleem, het gebrek aan geld is relatief gemakkelijk op te lossen. De burger is gewend aan de onttrekking van 85% van zijn inkomen, een verhoging naar 90% merkt hij toch niet. Er kan bijvoorbeeld een greep uit de pensioenpotten worden gedaan, nu die weer wat op orde zijn en voordat de volgende crash zich aandient. Ook dat merkt de burger niet, want tegen de tijd dat hij aan zijn pensioen toe is heeft hij zich al doodgewerkt. Voorwaarde is dan wel dat de pensioenleeftijd omhoog moet naar een jaar of 75 – je ontkomt er niet aan.
Want nu men het eens dreigt te gaan worden over de bevriezing van de pensioenleeftijd, het gekapseisde schip ligt weer waterpas, stapt loopjongen Rutte aan boord om ergens anders een lek te veroorzaken.
Het probleem geld kent dus een maakbare oplossing.
Het andere grote probleem, het gebrek aan tijd is wat moeilijker te verkopen. Meer menskracht lijkt eenvoudig, maar na zoveel ontslagronden niet echt een optie. Bovendien worden veel politionele taken uitbesteed aan de zogenaamde Boa's, tot nu toe een onbewapende para-militie, maar dat kan snel veranderen.
Een eenvoudige oplossing voor de factor tijd is snelheid. De burger wenst geen politiestaat, maar eist wel dat het recht zijn loop moet hebben. Daarom moeten we het voor de rechters en het OM gemakkelijker maken. U leest het goed, door de zaken gemakkelijker en eenvoudiger te maken kunnen ze sneller worden afgewikkeld.
In sommige situaties noemen we dat “snelrecht”. Op deze manier worden rechters ontlast en kan de officier van Justitie voor rechter spelen. Met als katalyserend effect dat de politie taken van de rechter overneemt en de Boa's taken van de politie. En van wapens en munitie moet worden voorzien, want het recht komt immers uit de loop van een geweer?
Beste lezers, dat is de missie van de staatsomroep, niets meer en niets minder. Een berg aan problemen opwerpen en vervolgens de oplossing in de mond leggen. Men heeft problemen en die gaan WIJ, gewone burgers voor hen oplossen. Meer belasting betalen en een politiestaat met snelrecht accepteren, ander wordt het maar een rommeltje in dit land. Want de burger veroorzaakt de problemen, enkel en alleen omdat hij zich hoorbaar zorgen maakt.
Dan moet die burger het maar oplossen ook. Meer betalen en meer wegkijken.
De rechtsstaat Nederland kan niet in crisis zijn, want ze bestaat niet.