Hoe gek de werkelijkheid in elkaar zit is soms niet te beschrijven.
Toch gaan we dat proberen.
◊
Royal Dutch Shell is in 1907 door een fusie van de Bataafsche Petroleum Maatschappij en Shell Transport Company Ltd. ontstaan. De Nederlanders hadden de bronnen in Nederlands Indië, de Britten hadden de logistieke middelen en concessies in Zuid Rusland (Bakoe). Door de fusie ontstond een geduchte concurrent voor het Amerikaanse Rockefeller imperium, die wereldwijd uit was op een olie monopolie.
De Bataafsche Petroleum Maatschappij was opgericht in 1890 door Jonkheer H. Loudon, een latere gouverneur generaal van Nederlands Indië. Over de verdeling van de aandelen is bitter weinig te vinden, maar doorgaans was de “hoge adel” goed vertegenwoordigd. De zogenaamde “Oranjes” kregen altijd een gratis lift door hun naam te verbinden aan een onderneming. Met minder dan 50% van de aandelen nam het staatshoofd gewoonlijk geen genoegen.
Al redelijk snel na de fusie met door de Rothschilds gefinancierde Shell Transport Company, kwam Henri Deterding boven drijven. Een getalenteerd administrateur en naar later is gebleken een groot zakenman. Hij werd de Petroleum Koning genoemd en bouwde een geweldige reputatie voor de aandeelhouders op. Met als huisbankier het oppermachtige Rothschild imperium ontstond een de facto staat in een staat, met het “koningshuis” als grootaandeelhouder. Hier zien we dus de eigenaardige figuur dat het Vaticaan via de Rothschilds zorgt dat grootkapitalisten zoals de “Oranjes” steeds groter worden. Er werden in Zuid-Amerika en Azië zelfs (olie) oorlogen om uitgevochten. De strijd in het Midden Oosten na de ontmanteling van het Ottomaanse Rijk tot vandaag heeft daar alles mee te maken. Die strijd is pas gestreden als de bronnen zijn opgedroogd.
◊
Royal Dutch Shell kon niet eerder ontstaan, dan na de pacificatie van de Nederlands Indische provincie Atjeh door de houwdegens van “Oranje”, onder aanvoering van gouverneur-generaal J.B. van Heutsz en zijn rechterhand Hendrik Colijn, de held van Lombok. Van Heutsz is door Wilhelmina beloond met een heuse staatsbegrafenis en Colijn met een directeurschap van Shell. Nepotisme van het zuiverste soort. Hoe meer bloed aan je handen hoe hoger je in de hiërarchie verzeild raakt.
Ondertussen bouwde de Petroleum Koning gestaag door aan het koninklijke olie imperium. Er kwam echter in 1917 een kink in de kabel, door de Rode Revolutie in Rusland. De oliebronnen rond Bakoe werden genationaliseerd en Deterding stond met lege handen en zinde op wraak tegen de communisten. Die gelegenheid deed zich uiteindelijk voor in de aanloop naar de machtsgreep van Adolf Hitler en zijn Nazi-bendes. Deterding gebruikte de Shell winsten om de kas van Hitler te spekken. Met goedkeuring van commissarissen en aandeelhouders, er werd geen stokje voor gestoken. Ook niet door mede aandeelhouder Rothschild, die toch te boek stonden als “joodse bankiers”.
◊
Dit is dus de volgende eigenaardige figuur: Hitler werd door de Joden gefinancierd. De vraag werpt zich dan op of die Rothschilds dan ook echt Joden zijn. In ieder geval werden er in die jaren ook al boeken over Shell en zijn directeur volgeschreven, getuige allerlei krantenberichtjes die nooit zijn weerlegd. “Sir” Henri Deterding heeft in huidige valuta miljarden overgemaakt aan de Nazi’s, volgens Glyn Roberts die er in 1937 een boek over heeft geschreven. Het ging niet alleen om een gunstige positie in het nieuwe Duitsland te verwerven, ook was het bedoeld om een oorlog tegen de Soviet Unie te ontketenen, teneinde de oliebronnen (en nog veel meer) in handen te krijgen.
Alles onder het goedkeurende oog van de aandeelhouders, hoewel sommigen wel begonnen te piepen over deze transacties. Zie de berichten over Deterdings “millioenen voor Oorlogsbrandstichting”, ze verschenen in de pers en hij kon gewoon doorgaan. Grote multinationals en hun banken staan boven staten en bepalen wat er gebeurt, omdat die staten gecorrumpeerd zijn door bepaalde belanghebbenden, in ons geval “koningin” Wilhelmina, grootaandeelhouder van Shell en staatshoofd.
Maar “Sir” Henri stond akelig dicht bij “koningin” Wilhelmina. Een kort berichtje in de krant geeft het bewijs. Deterding kocht de eigendommen van de pas overleden Prins Hendrik in Mecklemburg, Duitsland aan. Landgoederen ter waarde van enkele miljoenen goudmark. Ruim opgezet en bij uitstek geschikt voor…: een opleidingskamp voor de Hitlerjugend. Deterding verkocht het niet door, ze werden aan Hitler geschonken. Du weer een eigenaardige figuur is ontstaan: de directeur van Shell spekt Majesteits kas met geld van de aandeelhouders. Een doet de investering vervolgens cadeau aan Hitlers jeugdbende.
◊
En de berichten over de pronazi Deterding en zijn donaties bleven in de pers verschijnen, jaar na jaar, tot zijn overlijden in 1939. Hij mocht de door hem zo vurige gewenste grote oorlog tegen de communisten niet meer meemaken. Royal Dutch Shell barstte uit haar voegen in die vijf jaar dood en verderf die door Hitler c.s zijn ontketend. Door allerlei constructies bleef Shell leveren aan Duitsland tot het eind van de oorlog. Na die alles verwoestende oorlog moesten de Nederlands Indische oliebronnen terug onder controle worden gebracht. Daar waren de zogenaamde Politionele Acties voor bedoeld en nergens anders voor. Meer dan 6.000 Nederlanders moesten er voor sneuvelen.
Ter vergelijking: in de meidagen van 1940 werden 2300 Nederlanders door oorlogshandelingen gedood. Nergens anders voor dan om de aftocht van de “Oranjes”, ons goud en hun edelstenen af te dekken. Meer dan 200.000 Indonesiërs lieten het leven in die 5 jaar guerrilla tegen de Nederlanders. De onafhankelijkheid kwam nadat Soekarno c.s. de miljarden aan het Nederlandse bedrijfsleven via de staat had overgemaakt. De minister van buitenlandse zaken van destijds, Jozef Luns bestond het zelfs te zeggen, dat Nederland zich schappelijk had opgesteld en met een fooi genoegen heeft genomen. Je zou ze toch postuum nog even ….. ja toch? Wat moeten de nabestaanden van die Nederlandse gesneuvelden gedacht hebben? Of wisten die ook van niets.
◊◊
Wij hebben er volkomen begrip voor als de lezer in totale verwarring achter blijft en zich verbijt over zoveel rottigheid. Maar zo is het toch echt gegaan. Het is een niet aflatende ononderbroken stroom bagger wat de “boven ons gestelden” hebben veroorzaakt en nog steeds veroorzaken. Ze zijn de gewone burger altijd een stapje voor, soms 100 jaar of meer. Onze voorouders hebben zich altijd beroepen op het feit, dat ze van niets wisten. U en ik kunnen dat niet meer als smoesje aanvoeren.
Wij kunnen lezen en schrijven, ook de boeken en kranten van 80 jaar geleden, waar alles al in is vermeld. En het is niet voorbij, het gaat maar door. Het gepeupel, zoals wij worden genoemd moet iedere schijn van belangenverstrengeling vermijden. De bovengestelde kaste doet niet eens de moeite om de realiteit te verdoezelen.
Miljardenzaakjes regelen voor zichzelf en maar klagen over hun uitkering, die steeds maar omhoog moet, vanwege hun belangeloze inzet voor het volk, hún volk….
Indische Courant 4 juli 1938
Algemeen Handelsblad 1 februari 1938
Lees verder bij de bron: HERSTEL DE REPUBLIEK
