Het gaat om aardgas, grondstoffen en China: in het Rohingya-conflict in Myanmar zijn ook George Soros en Amerikaanse krachten verwikkeld. Eind augustus brak het opnieuw uit: het conflict rondom de islamitische minderheid Rohingya in Myanmar. Het geweld tussen boeddhisten en moslims in de westelijke deelstaat Rakhine werd blijkbaar aangewakkerd door geopolitieke spelers, zeggen deskundigen.
Spel tegen China
Het conflict heeft minstens drie dimensies, zegt Dmitri Mosjakov van de Russische Academie van wetenschappen volgens RT:
“Ten eerste is het een spel tegen China, want China heeft grote investeringen in Rakhine gedaan. Ten tweede is het de bedoeling van het conflict om het islamitisch extremisme in Zuidoost-Azië aan te wakkeren. En ten derde is het een poging om tweedracht in de ASEAN te zaaien.”
De ASEAN is het bondgenootschap van Zuidoost-Aziatische landen die een gemeenschappelijke economische ruimte zoals de EU willen creëren. Het conflict drijft een wig tussen Myanmar en het islamitisch gedomineerde Indonesië en Maleisië.
Grondstoffen op de achtergrond
Op de achtergrond van het conflict staan bovendien enorme voorraden koolwaterstof en aardgas op het spel, die zich bevinden voor de kust van Rakhine. De enorme energievoorraden van Rakhine werden in het jaar 2004 ontdekt. China greep de kans en bouwde olie- en aardgaspijpleidingen, die sinds 2013 de haven Kyaukphyu met de Chinese stad Kunming in de provincie Yunnan verbinden.
Deze oliepijpleiding maakt het de Chinezen mogelijk om ruwe olie uit het Midden-Oosten en Afrika te importeren, zonder gebruik te hoeven maken van de Straat van Malakka. De gaspijpleiding transporteert bovendien koolwaterstoffen uit de offshore-gebieden voor Myanmar naar China.
Miljardeninvestering
Hoe groot de Chinese investeringen zijn, berichtte Reuters in mei: China is van plan om 85% van de aandelen in de strategisch belangrijke haven over te nemen. Deelnemers zijn hoofdzakelijk Chinese staatsondernemingen. In totaal moet er in Kyaukphyu een economische zone van $ 10 miljard te ontstaan, die lijkt op Singapore. Daarvoor zullen tot 22.000 mensen hun huizen en bestaansvoorwaarden kwijtraken, schatten mensenrechtenactivisten.
Gelijktijdig aan de ontwikkeling van het Chinees-Birmese energieproject vond er een intensivering van het Rohingya-conflict plaats: in 2011 en 2012 verlieten 120.000 “asielzoekers” het land om te ontsnappen aan het bloedvergieten.
Twee crises in de buurt van China
Dat is geen toeval, zegt Dmitri Egorsjenkov: hij is vicedirecteur van het Instituut voor Strategische Onderzoeken en Prognoses aan de “Peoples Friendship Universitu of Russia”. Hij zegt tegenover RT: hoewel er bepaalde interne oorzaken bestaan voor de Tohingya-crisis, zou deze ook door externe krachten aangewakkerd kunnen zijn, vooral door de VS.
Een destabilisering van Myanmar zou het energieproject van Peking kunnen beïnvloeden en een crisishaard vlak voor China´s huisdeur kunnen creëren. Als je de aanhoudende Noord-Korea-crisis hier aan toevoegt, zijn dat al twee crises met Chinese buurlanden.
Inmiddels is er ook een “Burma Task Force” in het leven geroepen, die uit een serie organisaties bestaat die door de Amerikaanse miljardair George Soros gefinancierd worden. Zij is sinds 2010 actief in Myanmar en roept de internationale gemeenschap ertoe op om een einde te maken aan datgene wat zij zelf “de volkerenmoord op de islamitische Rohingya-minderheid” noemt.
Maar Soros´s inmenging in de binnenlandse politiek van het land gaat nog verder terug: in 2003 trad de miljardair toe tot een Amerikaanse Task Force, die tot doel had de “Amerikaanse samenwerking met andere landen” uit te breiden. Daardoor zou “een al lang noodzakelijke politieke, economische en sociale transformatie in Birma [Myanmar] moeten worden bewerkstelligd.”
Van de private Amerikaanse denktank “Council on Foreign Relations” bestaat een document uit het jaar 2003 met de titel “Birma: tijd voor verandering”. Daarin wordt de oprichting van de groep aangekondigd en zonder meer aangenomen dat “democratie . . . in Birma zonder de hulp van de Verenigde Staten en de internationale gemeenschap niet kan overleven”.
“Als George Soros in dit of dat land komt . . . zoekt hij naar religieuze, etnische of maatschappelijke tegenstrijdigheden, kiest er een of meerdere als handelingsmodel uit en probeert deze aan te wakkeren”, verklaart Egorsjenkov tegenover RT.
Probleem voor ASEAN-landen
Mosjakov schat aan de andere kant dat enkele gevestigde wereldeconomieën de snelle economische ontwikkeling van de ASEAN-landen willen tegenhouden door ruzie binnen het bondgenootschap te stichten.
Tot de globalistische managementpolitiek zou het zaaien van tweedracht in stabiele regionale omstandigheden behoren. Het aanwakkeren van regionale conflicten is voor externe spelers een gelegenheid controle te verkrijgen over soevereine landen en aanzienlijke druk op hen uit te oefenen, zegt Mosjakov.
De jongste Rohingya-crisis begon op 25 augustus: islamitische opstandelingen vielen grensposten in de deelstaat Rakhine aan en de harde reactie van de autoriteiten van het land veroorzaakte heftige onlusten. Volgens officiële informatie kwamen hierbij minstens 402 mensen om het leven. volgens andere schattingen werden er tijdens het jongste conflict minstens tot 3000 moslims gedood.
Achtergrond: etnisch conflict
Het boeddhistische Myanmar erkent acht etnische groeperingen als staatsburgers, de islamitische Rohingya behoren daar niet toe en bezitten daarom ook geen burgerrechten, zoals het recht op gezondheidszorg of onderwijs. Myanmar probeerde de Rohingya, die het als illegaal geïmmigreerde Bengalen beschouwt, uit te zetten naar het islamitische buurland Bangladesh. Maar noch Bangladesh noch Australië namen de groep als vluchtelingen op.
Bangladesh interneerde de Rohingya in kampen. Daarop vergeleek Soros in een toespraak voor het Noorse Nobel-instituut in 2015 de vervolging van de Rohingya met de Holocaust.
Het islamitische Maleisië heeft de Rohingya-rebellen nu als vluchtelingen erkend. Ze moeten nu in Maleisië opgenomen worden – na een strenge veiligheidscontrole, die extremisten moet uitfilteren.
De door crises geteisterde deelstaat Rakhine in Myanmar was al in de jaren-40 van de vorige eeuw het toneel van bloedige overvallen door de islamitische minderheid op de boeddhistische bevolking. Het conflict zelf gaat terug tot het jaar 1911. De Rohingya werden als goedkope arbeidskrachten gebruikt.
JDreport.com publiceert verhalen uit een flink aantal andere "onafhankelijke" nieuwsbronnen, blogs en wat al niet meer.
De meningen in dit artikel zijn van de bron en weerspiegelen niet JDreport.com.
Wanneer je voor de eerste keer inlogt met een Social Login-knop, verzamelen wij van je account openbare profielinformatie gedeeld door de Social login provider, op basis van je privacy-instellingen. We krijgen ook je e-mailadres om automatisch een account voor je aan te maken op onze site. Zodra je account is aangemaakt, ben je ingelogd op dit account.
Niet akkoordAkkoord
Maak verbinding met
Ik sta toe om een account aan te maken
Wanneer je voor de eerste keer inlogt met een Social Login-knop, verzamelen wij van je account openbare profielinformatie gedeeld door de Social login provider, op basis van je privacy-instellingen. We krijgen ook je e-mailadres om automatisch een account voor je aan te maken op onze site. Zodra je account is aangemaakt, ben je ingelogd op dit account.
