Zo’n 500 Spanjaarden die in Nederland werkzaam zijn (geweest) via uitzendbureaus hebben zich afgelopen jaar bij hun ambassade beklaagd over uitbuiting in Nederland.
In het artikel in El Pais worden twee Spaans-Nederlandse uitzendbureaus genoemd (Temporales en Covebo) en drie bedrijven die de arbeid afnamen: PostNL, Bol.com en Ingram Micro. De uitzendbureaus blijken samen te werken met Tempo Team.
Nieuwsuur, ere wie ere toekomt, besteedde er een item over op haar website en naar verluidt ook een uitzending afgelopen donderdag (dat echter niet online terug te vinden is).
Voor de berichtgeving werd een van de slachtoffers opgezocht in zijn woonplaats in Spanje waar hij gedesillusioneerd naar terugkeerde, met meer schulden dan verdiensten. Tot de algemene klachten hoort dat ze geronseld worden met allerlei mooie beloftes waar nooit aan voldaan wordt. Ook worden ze vaak verplicht om te betalen voor bij het werk behorende huisvesting, die vaak ook nog eens van erbarmelijke kwaliteit is. Maar vooral wordt er te weinig werk geboden, waardoor ze niets verdienen.
Uit het stuk op de website van Nieuwsuur:
Volgens Miguel Angel Aznar Nieto, die voor het Spaanse ministerie van Werkgelegenheid en Emigratie op de Spaanse ambassade in Den Haag werkt, neemt het aantal probleemgevallen alleen maar toe. Hij houdt de situatie sinds 2015 in de gaten en ziet het aantal klachten stijgen.
Het zijn met name klachten over slechte en dure huisvesting en onduidelijke flexwerk-constructies. “Het heeft veel te maken met niet ingeloste verwachtingen. Spaanse jongeren worden gouden bergen beloofd, maar dat blijkt niet de realiteit”, zegt Aznar Nieto.
De Spaanse overheid gaat maatregelen nemen om de landgenoten te helpen:
“De Spaanse overheid wil maatregelen treffen en meer steun gaan bieden”, zegt López Calle. “Binnenkort vertrekken we naar Nederland voor veldwerk. Ik ben benieuwd wat we gaan aantreffen. De groei van distributiecentra in Nederland heeft een grote vraag naar goedkope arbeidskrachten losgemaakt. Dat zal veel Spanjaarden aantrekken.”
Wie klaagt wordt ontslagen, ook al zo’n klassieker
In het stuk in El Pais worden meer details gegeven over de arbeids- en huisvestingsomstandigheden.
“The bungalow was very small and two people would sleep in one room and another one on the couch. But it cost nearly €100 a week per person. The supermarket was three kilometers away and there was no Wi-Fi. I was taking distance learning courses, so I lost the admission money I had already paid. I didn’t get paid every week, and sometimes it would be two months before you saw a paycheck,” he says.
In het stuk in El Pais staan nog veel meer details over klachten, en ook de even onthullende verdediging van een vertegenwoordiger van een van de uitzendbureaus: de klachten zouden voortkomen uit luiheid of het roken van joints. We hebben de krant verzocht tot toestemming om het stuk integraal te mogen vertalen.
Typerend is bij dit alles ook dat de Spaanse arbeidsmigranten zo onthutst zijn over wat ze hier tegenkomen aan ‘normale’ arbeidsomstandigheden en flex-contracten. De organisatie van Spanjaarden in Nederland CRE is een van de organisaties die steun probeert te geven.
Lees verder bij de bron: globalinfo.nl
