Er was eens …. er was eens een veilingmeester die keizer wilde worden. Dat zal generaties later verteld worden over een verloren land genaamd ‘Nederland’. In dat land was het goed om te leven en iedereen leefde er gelukkig en tevree. De mensen in dat land omarmden graag alle vluchtelingen, gaven hen eten, een huis, veel geld en een democratische vrijheid die ze niet gewoon waren. Toen na veertig jaar emigratie de burgerbevolking de ongeremde emigratie van kanslozen spuugzat was, bleven ondanks protesten de verkozenen hun ding doen. In plaats van de grenzen dicht te gooien, werden ze nog verder opengezet. De instroom vermeerderde en het einde van Nederland was inzicht. En toen kwam de veilingmeester opzetten. Hij had het beste voor met de Nederlandse burgerbevolking, die onder de zware belastingen leden en wilde hen een toekomst teruggeven. De Nederlanders, murw geslagen door de zware belastingdruk en de criminaliteit, gaven hem een podium. De veilingmeester greep deze kans gretig aan en won de verkiezingen.
Wat aan het Nederlandse volk niet goed was uitgelegd, was het feit dat veilingmeester Pechtold, nu minister-president van Nederland, een van de krachten was die via steeds hogere belastingen het geld van de hardwerkende Nederlander inpikte ten gunste van zijn nieuwe kiezers. Nu deze veilingmeester de baas was in dit land verhoogde hij keer op keer de belastingen,zette de grenzen nog verder open voor woestijnbewoners en snoerde hij de burger de mond door samen met andere op machtsbeluste partijen een wet op te stellen die kritiek op de regering en het continent Europa strafbaar maakte. En binnen enkele jaren was Nederland niet meer. Een vloedgolf van gelukzoekers overspoelde het ooit zo bloeiende polderland. Er brak anarchie uit, de oorspronkelijke bewoners verlieten huis en haard en zochten hun heil elders ver weg. Alleen de uitverkoren elite bleef nog in het land, omdat zij beschermd werd door het leger en de politie. Maar de vloedgolf nam toe en toen de voormalige veilingmeester de nieuwe inwoners een lesje wilde leren, werden zij boos. Prompt kroonde de elite hem tot keizer van de enkele duizenden elitaire Nederlanders die waren gebleven. Maar ook voor hen was het leven niet normaal meer in het land.
Zij besloten dan ook maar te vluchten naar het nieuwe land. Toen zij daar met de keizer aankwamen, werd hen de toegang geweigerd. In het nieuwe land was geen plaats meer voor een koning, laat staan een keizer. Dus werd de keizer de deur gewezen en met hem de rest van het elitaire gezelschap. Want het vroegere Nederlandse volk was hard aan het werk en verdeelde de welvaart onder elke rechtmatige inwoner. Daarom was er in het nieuwe land geen plaats meer voor egoïstische elitaire betweters en oplichters.
JDreport.com publiceert verhalen uit een flink aantal andere "onafhankelijke" nieuwsbronnen, blogs en wat al niet meer.
De meningen in dit artikel zijn van de bron en weerspiegelen niet JDreport.com.
Wanneer je voor de eerste keer inlogt met een Social Login-knop, verzamelen wij van je account openbare profielinformatie gedeeld door de Social login provider, op basis van je privacy-instellingen. We krijgen ook je e-mailadres om automatisch een account voor je aan te maken op onze site. Zodra je account is aangemaakt, ben je ingelogd op dit account.
Niet akkoordAkkoord
Maak verbinding met
Ik sta toe om een account aan te maken
Wanneer je voor de eerste keer inlogt met een Social Login-knop, verzamelen wij van je account openbare profielinformatie gedeeld door de Social login provider, op basis van je privacy-instellingen. We krijgen ook je e-mailadres om automatisch een account voor je aan te maken op onze site. Zodra je account is aangemaakt, ben je ingelogd op dit account.
