En dan moeten we natuurlijk meteen vermelden dat het hier niet om échte vallende sterren gaat. Welnee. Het gaat hier om het gruis dat planetoïde Phaethon op haar reis rond de zon achterliet.
De aarde raast met een snelheid van 29.783 kilometer per seconde door dat gruis. Die deeltjes raken de atmosfeer met een snelheid van 125.000 kilometer per seconde. Hoewel ze vaak niet groter zijn dan zandkorrels, drukken ze de lucht voor hen samen zodat dit gaat gloeien. Dat zien wij als lichtflitsen, die in de volksmond vallende sterren worden genoemd.
Op een maanloze nacht zijn er meer dan honderd te zien. Omdat de maan bijna halfvol is worden de zwakkere meteoren overstraald. Toch zijn er elk uur zo’n zestig te zien.
Lees verder via ThePostOnline.
Foto via Kristina_Servant 
