Ja mensen dat was even spannend, half Nederland in rep en roer vanwege die wel heel foute uitspraak van Hans de Boer. Voor wie onder een rots heeft geleefd of op de bodem van de oceaan oceaan of zo, deze zaaddragende kwakbal zei:
“Honderdduizenden Nederlanders met een uitkering zijn ‘labbekakken’, die per direct aan het werk kunnen en moeten. “Handen uit de mouwen”
En dat viel uiteraard niet in goede aarde. De collectieve boosheid die hierop ontstond is uiteraard begrijpelijk en terecht, maar het geeft wel perfect weer waar het mis gaat in Nederland en elders in de westerse wereld en daar doet het excuus van opper labberkakken Hans niets aan af, want iedereen met een hersencel meer dan een koe weet dat het hier “damage control” betreft en geen gemeend excuus. Meneer liet even zijn ware gezicht zien en it wasn’t pretty.
Wanneer corporaties, de scepter zwaaien krijg je vanzelf ook dezelfde problemen als die de werkgevers veroorzaken op de werkvloer. Ze hebben namelijk zelf nog nooit in hun leven een slag echt werkt verricht en kunnen zich daarom ook geen voorstelling maken van hoe het is om echt werk te doen. Voor mensen als de Hans de boer bestaat werken uit een uurtje kromlullen tijdens de zoveelste vergadering, wat telefoontjes plagen, een paar krabbels zetten en wat lunch afspraken maken of ontmoetingen op de golf club en dan hebben ze naar hun idee hard gewerkt. Datzelfde gaat ook op voor veel politici overigens. Dus om dergelijk wereldvreemd volk beleid te laten maken voor echte arbeiders en werklozen dat is uiteraard vragen om problemen en die hebben we dan ook gekregen.
Iedere loonslaaf kent wel dat moment dat management weer wat nieuws en naar hun idee geniaals heeft bedacht wat uiteraard volstrekt onwerkbaar is op de werkvloer omdat degene die het heeft bedacht nog nooit op deze werkvloer is geweest laat staan dat hij of zij feeling heeft voor hoe het daar werkt en wat werkbaar is en wat niet en dus geen idee heeft hoe het eigenlijk werkt, want cijfertjes bij een grafiekje zijn nu eenmaal wat anders dan de werkelijkheid. Datzelfde zien we dus nu ook gebeuren in Nederland waar de politiek beleid maakt voor bijvoorbeeld de zorg maar geen idee heeft van de werkelijke ontwikkeling en kosten in die zorg. Is het dan vreemd dat de plannen doorgaans net zo uitpakken als die “geniale” ideetjes voor op de werkvloer?
En daar moeten we dan ook zsm vanaf. Ik zeg dat elke minister voor de post die hij beleed minimaal een jaar moet hebben meegedraaid in de sector die hij of zij bestiert. Dat zou betekenen dat een minister van Justitie een jaar bij justitie zou moeten hebben meegedraaid(Bijv. 3 maand als agent, 3 maand als een klerk in de rechtbank en 6 maand slachtofferhulp) en de minister voor volksgezondheid bijvoorbeeld een jaar in de zorg(Laten we zeggen drie maand op de poli, drie maand stervensbegeleiding, drie maand als verpleger en drie maand als dokters assistent(te)), en zo verder. Ik denk dat we dan een heel wat zinniger beleid zouden krijgen dan de ongein die ze ons nu voorschotelen.
Uiteraard zou dan eerst de corruptie eruit gefilterd moeten worden want nu zijn politici vooral mooie baantjes jagers voor na hun tijd op het pluche, zoals bijvoorbeeld Edith Schippers het liefje is van Big Pharma, maar dat spreekt voor zich. En tot die tijd zitten we helaas opgescheept met de grootste lichting labbekakken die we ooit hebben gezien.
Lees verder via: Urubin
Photo by Erkelens Digital Imaging 
