De politie wil bij gaan houden wie waar wanneer rijdt. Een wetsvoorstel daarvoor ligt nu in de Eerste Kamer. Het gaat om de toepassing van technologie waarbij foto’s van passerende auto’s worden gemaakt en speciale software geautomatiseerd kentekens herkent. Als de wet aangenomen wordt, mogen de gegevens vier weken bewaard worden – ook van automobilisten die niets op hun kerfstok hebben.
Deze controversiële wet bouwt opnieuw een systeem waarbij gegevens over hoofdzakelijk onschuldige burgers langdurig worden bewaard. Zo’n nieuwe en indringende bevoegdheid vereist een hele goede rechtvaardiging – die vooralsnog ontbreekt. Voor Bits of Freedom probeerde ik de potentiële verspreiding van de geregistreerde gegevens helder te krijgen.
Uit mijn onderzoek bleek al snel dat de zogenoemde passagegegevens op verschillende manieren bij andere overheidsinstanties in binnen- en buitenland terecht kunnen komen. Toegang krijgen in ieder geval de politie, de Koninklijke Marechaussee en de geheime diensten. De minister van Veiligheid en Justitie kan echter op een later moment andere instanties toevoegen. Zo blijkt dat bijzondere opsporingsdiensten zoals de FIOD en de AIV ook worden toegevoegd.
Omdat dit geregeld wordt in een zogenaamde “algemene maatregel van bestuur” gaan toekomstige uitbreidingen buiten de controle van het parlement om. Ook wordt elkaar een nieuw cameraplan opgesteld, waarin is vastgelegd waar precies camera’s worden opgehangen. Het zou verrassen als die lijst van locaties niet jaarlijks wordt uitgebreid.
Een andere belangrijke route voor gegevensverstrekking betreft de Nederlandse geheime diensten, de AIVD en de MIVD. Zij krijgen ook toegang tot de vastgelegde gegevens. Dit is belangrijk, want wanneer de gegevens eenmaal in handen van deze diensten zijn, kunnen zij die informatie weer delen met buitenlandse geheime diensten. Eerder achtte de toezichthouder CTIVD het verstrekken van gegevens aan buitenlandse diensten problematisch omdat er nauwelijks waarborgen zijn opgenomen in de wet. De Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten stelt enkel dat informatie mag worden uitgewisseld zolang de belangen niet ‘onverenigbaar’ zijn.
Als de Eerste Kamer het wetsvoorstel aanneemt, is ze akkoord gegaan met een wet waarbij de verspreiding van de geregistreerde gegevens niet op voorhand vast staat. En omdat ook het cameraplan elk jaar bijgesteld kan worden, is nu ook niet helder hoe groot het netwerk van camera’s over een paar jaar zal zijn. Die helderheid zou er wel al moeten zijn, omdat de Eerste Kamer gevraagd wordt akkoord te gaan met een voorstel voor een maatregel waarbij op grote schaal gegevens over hoofdzakelijk onschuldige burgers worden vastgelegd.
Alles bij de bron; BitsofFreedom
Lees ook eens verder bij de Bron: Welke route leggen ANPR-gegevens af?
