In een video illustreert Mike Maloney aan de hand van historische data hoe extreem de Amerikaanse overheidsuitgaven zijn opgelopen. De data gaat terug tot 1879 waardoor het uitgavenpatroon van de Eerste en Tweede Wereldoorlog geanalyseerd kan worden.
Ondanks de opgelegde ‘debt ceiling’, het schuldenplafond waaraan de Amerikaanse regering zich dient te houden, is de Amerikaanse schuld door de jaren heen tot onvoorstelbare hoogtes geklommen.
Waar de uitgaven begin vorige eeuw nog redelijk gecompenseerd konden worden met overheidsinkomsten, is deze balans de laatste decennia volledig de weg kwijt. Dergelijke uitgaven kunnen in feite zelfs nooit meer terugverdiend worden, zelfs niet in theorie.
Een nieuwe golf van krediet
Mike Maloney laat er nog wat technische analyse op los. Met dit, tegen het licht van de nieuwe plannen van Donald Trump, staan we aan het begin van een nieuwe golf van, wederom, nog nooit eerder waargenomen, astronomisch hoge schuldencreatie.
Nu gebleken en doorgedrongen is dat de weg terug al lang niet meer bestaat, laat men de economisch motor ongecontroleerd hoge toeren maken totdat deze op een dag compleet spaak loopt.
Het is dan ook niet ondenkbaar dat dit enkel en alleen maar toegelaten wordt nu beleidsmakers op de achtergrond sinds het uitbreken van de kredietcrisis klaar staan voor de uitrol van een nieuw monetair stelsel. Al eerder is er de reële mogelijk genoemd voor het plotseling invoeren van een (semi-) goudstandaard.
Feit is dat het huidige systeem enkel nog maar gehandhaafd kan worden door overheidsuitgaven zo goed als ongelimiteerd op te laten lopen waarbij we twee zaken moesten accepteren:
(2.) het systeem op een dag gegarandeerd zal falen.
Lees verder via de Bron: Biflatie.nl
https://youtu.be/F_uEobhnPFQ