Zal de ‘mislukte proxy-oorlog’ in Syrië Washington ertoe aanzetten de proxy-oorlog in Oekraïne nieuw leven in te blazen?

Ogenschijnlijk vanuit het niets, verklaarde Oekraïne in de loop van het weekend bijna de oorlog tegen Rusland na een confrontatie in de Straat van Kerch, die zich uitstrekt over de Krim en het Russische vasteland, tussen Oekraïense en Russische boten dat resulteerden dat Rusland drie Oekraïense schepen gevangen nam en daarbij 24 Oekraïense opvarenden.

Oekraïne heeft Russische schepen – zonder provocatie – beschuldigd van het rammen van een Oekraïense sleepboot en het openen van vuur op Oekraïense boten, waarbij zes Oekraïense opvarenden gewond zijn geraakt. De Russische autoriteiten hebben deze daden gerechtvaardigd door te beweren dat de schepen destijds illegaal in de Russische wateren zaten, zich niet aan de normale protocollen voor het passeren van de zeestraat hielden en ‘gevaarlijke manoeuvres’ maakten in de nabijheid van Russische schepen.

Rusland heeft beweerd bewijs te hebben dat het incident een “voorbereide en georkestreerde” provocatie van de kant van de Oekraïense regering was en verklaarde ook dat het dit bewijs in de nabije toekomst openbaar zou maken.

Als gevolg van het incident werd een spoedvergadering van de VN-Veiligheidsraad aangekondigd door de Amerikaanse ambassadeur bij de VN Nikki Haley, die begin maandag plaatsvond en Haley Rusland ter verantwoording  voor zijn acties in de Straat van Kerch. Tijdens de bijeenkomst noemde Haley de acties van Rusland “arrogant” en “schandalig” en zei dat de gebeurtenis de normalisatie van de banden tussen de VS en Rusland “onmogelijk” maakt.

De Europese Unie riep daarentegen op tot “terughoudendheid” aan beide zijden en drong er bij zowel Oekraïne als Rusland op aan alle nodige stappen te nemen om de gespannen situatie te “de-escaleren”. Maar net als de VS beschuldigde de EU Rusland van het schenden van de soevereiniteit van Oekraïne door zijn recente acties in de Straat van Kerch.

Als reactie hierop heeft de Oekraïense regering – die werd gesteund door het Westen sinds deze aan de macht kwam in een staatsgreep van 2014 – extreme maatregelen genomen en is overgegaan tot het verklaren van de staat van beleg in gebieden die grenzen aan Oekraïne en die op 28 november van kracht wordt. naar verwachting eind januari.

De verklaring van krijgswetgeving is bekritiseerd, aangezien de Oekraïense verkiezingen naar verwachting in maart zullen plaatsvinden. Van de huidige Oekraïense president Petro Poroshenko wordt algemeen verwacht dat hij die verkiezing kwijtraakt, gezien zijn mislukte economische politiek en ontluikende corruptieschandalen, waardoor zijn critici suggereren dat de verklaring van de krijgswet een nauwelijks vermomde poging is om zijn greep op de macht te behouden.

Dit is waarschijnlijk een deel van de motivatie die Poroshenko achterlaat in de peilingen en verschillende reguliere analisten hebben opgemerkt dat het voorwendsel voor de krijgswet – het vermeende rammen van een sleepboot – niet de uitvoering van een dergelijk drastisch beleid rechtvaardigt . Bovendien bepaalt de tekst van het decreet waarin de krijgswet wordt verklaard dat het recht van het volk om te “kiezen of gekozen te worden” onder de krijgswet zou kunnen worden opgeschort als het nog steeds van kracht is ten tijde van de verkiezingen.

De push voor de krijgswet in Oekraïne werd voorafgegaan door oproepen van de nationale veiligheids- en defensieafdeling van Oekraïne om de oorlog aan Rusland te verklaren . Die raad staat onder leiding van Oleksandr Turchynov, die een belangrijke rol speelde in de staatsgreep van 2014 en nauw verbonden is met de onteerde voormalige Oekraïense premier Joelia Timosjenko. Hij heeft beweerd dat Rusland sinds 2014 meer dan eens in oorlog is met Oekraïne .

Hoewel de Russische oorlogsverklaring aan Rusland nog niet is uitgekomen, blijft het een sterke mogelijkheid. Inderdaad, Poroshenko – in zijn televisie-toespraak waarin hij zijn goedkeuring van de staat van beleg in het hele land vermeldde – zei dat de Oekraïense inlichtingendiensten hem informatie hebben verstrekt waaruit blijkt dat Rusland een grote grondaanval voorbereidt die gericht is op Oekraïne en dat de staat van beleg noodzakelijk was om de veiligheid te waarborgen. Poroshenko heeft deze informatie niet openbaar gemaakt, met het wuiven van een kleine stapel papieren waarvan hij beweerde dat het geschreven bewijs bevatte van de vermeende geplande ‘invasie’.

Oekraïne is waarschijnlijk niet freelancen

Dit is om verschillende redenen zowel belangrijk als verontrustend. Ten eerste wordt algemeen erkend dat het Oekraïense leger slecht toegerust is om een ​​grote oorlog tegen Rusland te bestrijden. De Oekraïense regering zou de oorlog niet verklaren over het vermeende rammen van een sleepboot, vooral als het algemeen werd verwacht dat deze zou verliezen. Dus, als en wanneer Oekraïne de oorlog tegen Rusland verklaart, lijkt het zeker dat het op andere landenrekent om hem te helpen en mee te vechten.

In dat geval is het vrijwel zeker dat de VS Oekraïne zullen helpen in een toekomstige oorlog met Rusland, aangezien de VS grotendeels verantwoordelijk is voor het aan de macht brengen van de huidige Oekraïense regering en miljoenen dollars heeft gestoken in de financiering en opleiding van het Oekraïense leger en zelfs controversiële neo-nazi-milities die deel uitmaken van de nationale garde van Oekraïne. Bovendien hebben Oekraïense politici in het verleden verklaard dat ze Amerikaanse militaire steun zouden verwachten als Oekraïne en Rusland ooit ten oorlog zijn getrokken.

De betrokkenheid van de NAVO bij een dergelijke oorlog lijkt ook waarschijnlijk, aangezien de secretaris-generaal van de NAVO, Jens Stoltenberg, onlangs waarschuwde dat “Rusland moet begrijpen dat zijn acties consequenties hebben.” Hoewel hij niet specifiek heeft uitgewerkt wat die consequenties zouden zijn, zijn opmerkingen komen te midden van de ongekende militaire opbouw van de NAVO langs de westelijke grens van Rusland die volgde op het besluit van de Krim om in 2014 deel van Rusland te worden.

Bovendien wordt al jaren opgemerkt dat de VS en de NAVO zich hebben voorbereid op een grootschalige oorlog met Rusland, een feit dat wordt ondersteund door de huidige nationale defensiestrategie van de VS. De proxyconflicten tussen de VS en Rusland in zowel Syrië als Oekraïne zijn in het verleden genoemd als waarschijnlijke katalysatoren voor een dergelijke oorlog.

VS zet zijn proxy-oorlog voort

Dat laatste punt maakt de timing van dit incident en de daaruit voortvloeiende spanningen tussen Oekraïne en Rusland bijzonder opmerkelijk. Eerdere incidenten waarbij de spanningen tussen Oekraïne en Rusland over de Krim sterk zijn toegenomen, zijn voorafgegaan door ontwikkelingen die de betrokkenheid van de VS in haar andere proxyconflict met Rusland in Syrië negatief beïnvloedden.

Zoals MintPress afgelopen augustus meldde , werd het besluit van de Trump-regering om te stoppen met het bewapenen van radicale Wahhabistische militanten in Syrië snel gevolgd door het besluit van de regering om dodelijke wapens te verstrekken aan de Oekraïense regering – nadat het duidelijk werd dat de VS ‘waarschijnlijk zijn proxy oorlog in Syrië zou winnen door de omverwerping van de Syrische president Bashar al-Assad was zeer klein geworden.

MintPress merkte toen op :

Met het sluiten van het gordijn in Syrië heeft Washington een nieuwe proxy-oorlog nodig. Gezien het feit dat het opnemen van Rusland het uiteindelijke doel is – net als met China – welke betere manier om de druk op te voeren dan door dodelijke wapens te sturen naar een hondsdolle anti-Russische, door de VS gesteunde regering in Kiev die vastbesloten is om Russen etnisch te zuiveren? Oekraïne ligt tenslotte pal aan de Russische grens; en de Krim-regio, waarvan Poroshenko vastbesloten is terug te keren naar zijn controle, is nu een deel van Rusland.

Nu zien we een herhaling van dezelfde omstandigheden. In Syrië hebben de VS gefaald in haar pogingen om een ​​Syrische militaire operatie tegen de provincie Idlib te voorkomen, die nu onmiskenbaar wordt geregeerd door de Al Qaida-tak van Syrië, die momenteel opereert onder de naam Hayat Tahrir al-Sham (HTS). Nu HTS afgelopen zaterdag een aanval op chemische wapens heeft uitgevoerd tegen Syrische burgers in het door de regering gecontroleerde Aleppo, zou elke toekomstige oproep van de VS om de Syrische regering te bedreigen met militaire actie in Idlib op nog ondragelijker terrein staan.

Nu de Syrische regering voorbereidingen treft om een ​​grote aanval te plegen tegen de door terroristen gecontroleerde provincie, zijn de VS waarschijnlijk wanhopig op zoek naar internationale aandacht voor een ander conflict, met name een land dat het kan gebruiken om zijn bredere geopolitieke doel, Rusland ‘in te sluiten’, te bevorderen.

Handig voor de VS, hebben de recente spanningen in Oekraïne aandacht van de media weggenomen van de door Al Qaeda gelanceerde aanval met chemische wapens en hebben de Amerikaanse regering toegestaan ​​om commentaar op de kwestie volledig te vermijden, omdat Oekraïense zorgen de aandacht van de VN-Veiligheidsraad hebben gedomineerd.

Zoals in het verleden het geval is geweest , lijkt het erop dat de ‘mislukte proxy-oorlog’ in Syrië Washington ziet proberen de proxy-oorlog in Oekraïne nieuw leven in te blazen, gezien het feit dat het bestrijden van Rusland de focus is van de huidige nationale defensiestrategie van het Amerikaanse leger.

We gaan het allemaal meemaken, we kunnen stellen dat het allemaal weer handig uitkomt. Trump is en blijft natuurlijk een vreemde eend in de bijt, we zullen zien wat hij zal doen.