Zeven ‘tieners’ vrijgesproken van stelselmatig groepsverkrachten geestelijk beperkte vrouw, wel fopstraf voor beroven

De rechtbank in Breda heeft zeven Tilburgers vrijgesproken van het verkrachten van een 23-jarige vrouw met een beperking. De zeven werden ervan beschuldigd dat ze de vrouw in 2016 en 2017 in haar woning meerdere keren tot seks hebben gedwongen.

Uit het onderzoek is naar voren gekomen dat de vrouw een laag IQ heeft en niet in staat is om chronologisch en samenhangend verslag te doen van gebeurtenissen en ervaringen.

De vrouw en de toen nog minderjarige mannen hebben in die periode seks gehad, maar de rechtbank heeft niet kunnen vaststellen dat er sprake was van verkrachting. De verklaringen die de vrouw aflegde, bevatten tegenstrijdigheden, zegt de rechtbank.

Lees verder bij de bron: NOS

De rechter deelde wel een taakstraf uit aan 2 van de ‘tieners’, omdat ze een televisie en een horloge van de vrouw gestolen hadden. Één van de negroïde ‘tieners’ kreeg 132 dagen detentie, omdat hij alles wat vast en los zit steelt.

De NOS meldt natuurlijk niet alles, dat blijkt wel uit het rechtbankverslag.

De tenlastelegging:

– zijn/hun penis in de vagina en/of anus en/of mond van die [slachtoffer ] geduwd/gebracht en/of

– zich door die [slachtoffer ] laten aftrekken en bestaande dat geweld en/of die feitelijkheden en/of die bedreiging met geweld en/of feitelijkheden hierin dat verdachte en/of zijn mededader(s)

– een numeriek en/of fysiek overwicht op die [slachtoffer ] heeft/hebben gehad en/of

– de deur van de woning van die [slachtoffer ] op slot heeft/hebben gedaan en/of

– een geestelijk overwicht op die [slachtoffer ] hebben gehad door die [slachtoffer ] te zeggen dat -zakelijk weergegeven- het doen van aangifte geen zin had omdat de politie haar niet zou geloven aangezien zij meerderjarig is en de verdachte en zijn mededader(s) minderjarig is/zijn en/of

– die [slachtoffer ] heeft gedreigd de door verdachte en/of zijn mededader(s) gemaakte filmpje(s)/foto(’s), waarin/waarop te zien is dat [slachtoffer ] seksuele handelingen verricht met verdachte en/of een van de mededader(s), te verspreiden danwel op internet te plaatsen en/of aan [echtgenoot ] of (een) ander(en) te laten zien en/of

– op gebiedende toon tegen die [slachtoffer ] te zeggen dat ze -zakelijk weergegeven- verdachte en/of zijn mededader(s) moest pijpen en/of

– onverhoeds de broek en/of onderbroek van die [slachtoffer ] naar beneden heeft/hebben getrokken en/of

– de nek van die [slachtoffer ] heeft/hebben vastgepakt en/of

– het hoofd van die [slachtoffer ] richting de penis van verdachte en/of zijn mededader(s) heeft/hebben geduwd

en/of aldus voor die [slachtoffer ] telkens een ongelijkwaardige en/of bedreigende situatie heeft/hebben doen ontstaan waaraan of waardoor die [slachtoffer ] zich niet kon verzetten tegen en/of kon onttrekken aan eerdergenoemde seksuele handelingen.

Dit schept een naar beeld, we gaan verder.

Start van het onderzoek 
Op 6 februari 2017 werd door Veilig Thuis contact opgenomen met de afdeling zeden van de politie eenheid Zeeland-West-Brabant. Veilig Thuis verklaarde dat een leerling van [school] in Tilburg een zorgwekkend filmpje had laten zien aan [getuige 1] , een leerkracht op deze school. Op dit filmpje was te zien dat minderjarige leerlingen seks hadden met een volwassen vrouw. Op 7 februari 2017 verklaarde [getuige 1] tegenover de politie dat een leerling haar op 1 februari 2017 een filmpje had laten zien, dat afkomstig was van de mobiele telefoon van medeverdachte [medeverdachte 3] . [getuige 1] zag in het filmpje dat medeverdachte [medeverdachte 4] , een leerling van haar, seks had met een volwassen vrouw. Zij zag dat er nog drie andere jongens in het filmpje te zien waren. Deze jongens stonden om de vrouw en [medeverdachte 4] heen. Twee van deze drie jongens herkende zij als leerlingen van [school] . Dit betroffen verdachte en medeverdachte [medeverdachte 1] . Van de derde jongen wist [getuige 1] dat hij “ [medeverdachte 2] ” wordt genoemd. Meerdere leerlingen bevestigden tegenover [getuige 1] dat genoemde jongens meerdere keren per week bij de vrouw langsgingen voor seks. In een latere verklaring bij de politie gaf [getuige 1] aan dat zij [medeverdachte 3] niet op het filmpje zag, omdat hij stond te filmen. Zij herkende wel zijn stem, omdat hij ook bij haar op school zit. [medeverdachte 4] had tegen [getuige 1] gezegd dat verdachte daar vaste klant was en dat verdachte, [medeverdachte 3] en [medeverdachte 1] hem als cadeautje daarmee naar toe hadden genomen. [medeverdachte 4] vertelde haar ook dat ze er alle zeven op gingen als ze met zeven personen in de huiskamer zaten. Omdat het voor [medeverdachte 4] een cadeautje was, mocht hij als eerste. Zolang de man van [slachtoffer ] niet thuis was, konden ze de kamer afbreken. Daarnaast heeft [medeverdachte 4] tegen [getuige 1] gezegd dat de vrouw niet zou zeggen dat het niet vrijwillig was, want er waren genoeg dingen waarmee ze kon worden gepakt of gechanteerd.

Op 30 januari 2017 was mevrouw [gezinsbegeleider] in de woning van [slachtoffer ] aan de [adres 3] te Tilburg. Rond het middaguur ging de deurbel. [gezinsbegeleider] hoorde via de intercom dat er iemand zei: “Doe open, doe open, jouw man werkt en hij is toch niet thuis.”. [slachtoffer ] zei dat zij een afspraak had en dat die persoon weg moest gaan. Vervolgens werd er weer aangebeld. [gezinsbegeleider] liep naar het balkon. Zij zag dat twee jongens haar zagen en dat zij zich meteen achter de pilaren onder de balkons verstopten. Niet lang daarna appte een zekere [verdachte] naar [slachtoffer ] . Hij schreef: “Jouw man is toch niet thuis?”. [gezinsbegeleider] schreef hierop: “Wat wil je doen?”, waarop [verdachte] schreef “Je weet het wel, neuken, neuken, neuken.”. Hierop heeft [gezinsbegeleider] ervoor gezorgd dat [slachtoffer ] een ander telefoonnummer kreeg. [slachtoffer ] heeft tegenover [gezinsbegeleider] aangegeven dat met [verdachte] wordt bedoeld. Uit onderzoek is gebleken dat [slachtoffer ] hiermee [verdachte] bedoelt.

Op 9 februari 2017 werden uit de woning van [slachtoffer ] meerdere goederen gestolen. Hiervan deed [slachtoffer ] op dezelfde dag aangifte. Zij verklaarde dat [medeverdachte 3] , [verdachte] , [medeverdachte 5] en [medeverdachte 6] op de dag van de diefstal bij haar in de woning zijn geweest. Uit onderzoek is gebleken dat [slachtoffer ] hiermee respectievelijk verdachte en medeverdachten [medeverdachte 3] , [medeverdachte 5] en [medeverdachte 6] bedoelt.

Een paar dagen later werd [gezinsbegeleider] door de moeder van [slachtoffer ] gebeld. De moeder van [medeverdachte 5] had de moeder van [slachtoffer ] erop gewezen dat er een filmpje rondging, waarop [slachtoffer ] staat met drie jongens in bed. [gezinsbegeleider] heeft [slachtoffer ] hiermee geconfronteerd. [slachtoffer ] vertelde dat zij gedwongen was om seks te hebben met jongens en dat dit twee weken nadat zij was getrouwd is begonnen. [slachtoffer ] is op 17 december 2016 getrouwd. De jongens die haar daartoe dwongen waren verdachte, [medeverdachte 3] , [medeverdachte 5] en [medeverdachte 6] . Zij kwamen bij haar langs en namen vrienden mee, aldus [slachtoffer ] tegenover [gezinsbegeleider]

Op 20 maart 2017 deed [gezinsbegeleider] namens [slachtoffer ] aangifte van verkrachting. [slachtoffer ] werd op

31 mei 2017, 11 oktober 2017 en 10 september 2018 door de politie in een speciale verhoorstudio gehoord. [slachtoffer ] verklaarde, kort gezegd, dat zij gedwongen werd om seks met de jongens te hebben. Dit gebeurde door te dreigen met het bekendmaken van een bij haar gepleegde abortus alsmede van de foto’s of filmpjes van seksuele handelingen die op een eerder moment met haar waren verricht. Ook deden de jongens de deur van de woning van [slachtoffer ] op slot. Zij werd tijdens de seksuele handelingen door de jongens vastgebonden en geslagen en er werd een mes op de keel gezet. De jongens zeiden tegen haar dat de politie haar niet zou geloven als zij aangifte bij de politie wilde doen, omdat zij meerderjarig is en de jongens minderjarig zijn.

In het kader van het onderzoek in onderhavige zaak en onderzoeken in andere strafzaken werden op de telefoons van verdachte en [persoon ] en op de SD-kaart van [medeverdachte 1] filmpjes en foto’s aangetroffen van seksuele handelingen, die [slachtoffer ] met een aantal van de verdachten verrichtte. De rechtbank heeft de filmpjes voorafgaand aan de zitting bekeken. Op de telefoon van [verdachte] werd daarnaast een screenshot aangetroffen van een onbekende chat, waarop te zien is dat [slachtoffer ] seks heeft met medeverdachten [medeverdachte 4] en [medeverdachte 2] met de mededeling “kan je wel negeren maar jahh”.

Dwang

De rechtbank stelt vast dat door verdachte en de medeverdachten, met uitzondering van [medeverdachte 6] , niet wordt ontkend dat er tussen hen en [slachtoffer ] seksuele handelingen hebben plaatsgevonden die mede hebben bestaan uit het seksueel binnendringen van het lichaam van [slachtoffer ] . Wel wordt uitdrukkelijk betwist dat er sprake is geweest van dwang.

De rechtbank overweegt in dat kader dat van dwang in de zin van artikel 242 van het Wetboek van Strafrecht (hierna: Sr) slechts sprake kan zijn, indien de verdachte opzettelijk heeft veroorzaakt dat het slachtoffer de handelingen tegen haar wil heeft ondergaan. Van dwingen is dan sprake wanneer men toelaat wat men zonder dwang niet zou hebben toegelaten. Ten slotte is vereist dat degene die dwingt, zelf seksuele handelingen verricht.

[slachtoffer ] heeft verklaard dat zij door een aantal jongens is gedwongen om de in de tenlastelegging opgesomde seksuele handelingen te verrichten. Dit dwingen gebeurde door te dreigen met het bekendmaken van het feit dat [slachtoffer ] eerder een abortus had laten plegen alsmede door te dreigen foto’s of filmpjes van seksuele handelingen die op een eerder moment met haar waren verricht te verspreiden. De jongens zeiden daarbij tegen [slachtoffer ] dat de politie haar niet zou geloven als zij aangifte wilde doen omdat zij meerderjarig is en de jongens minderjarig waren. Tijdens de seksuele handelingen waren er meerdere jongens aanwezig en werden soms deuren op slot gedaan. Haar broek en onderbroek werden naar beneden getrokken en zij werd bij haar nek vastgepakt. Ook werd haar hoofd in de richting van de penis van een medeverdachte geduwd en werd haar op gebiedende toon gezegd dat zij moest pijpen, aldus [slachtoffer ] .

De verdediging heeft betoogd dat de verklaringen van [slachtoffer ] onbetrouwbaar en zelfs leugenachtig zijn, omdat [slachtoffer ] op essentiële punten wisselend en tegenstrijdig heeft verklaard. Deze verklaringen kunnen volgens de verdediging dan ook geen bijdrage leveren aan het bewijs van de ten laste gelegde dwang

De rechtbank stelt vast dat de verklaringen van [slachtoffer ] forse inconsistenties bevatten. Zo heeft zij wisselende en tegenstrijdige verklaringen afgelegd over van wie zij zwanger is geweest en over de (on)vrijwilligheid van het eerste seksuele contact dat zij met verdachte heeft gehad. Ook heeft [slachtoffer ] wisselend en tegenstrijdig verklaard over de aanleiding van de vermeende verkrachtingen en het aantal keren dat de jongens bij haar zijn langsgekomen voor seks. Anderzijds stelt de rechtbank vast dat de verklaringen van [slachtoffer ] op een aantal belangrijke punten steun vinden in andere bewijsmiddelen, waaronder de verklaring van [getuige 1] en de filmpjes die van de seksuele handelingen zijn gemaakt.

In dit kader wijst de rechtbank ook op het deskundigenrapport van Wolters, psycholoog, van 30 oktober 2017. Hij heeft in opdracht van de rechter-commissaris onderzoek gedaan naar de aanwezigheid van een gebrekkige ontwikkeling of ziekelijke stoornis van de geestvermogens bij [slachtoffer ] en de kenbaarheid daarvan voor derden. Wolters heeft verklaard dat [slachtoffer ] wilsbekwaam moet worden geacht, maar dat het derden die langere tijd interactie hadden met [slachtoffer ] moet zijn opgevallen dat [slachtoffer ] een lichte verstandelijke beperking heeft en daardoor meer dan normaal beïnvloedbaar is. De testresultaten tonen een IQ van 56, wat overeenkomt met een ontwikkelingsleeftijd van ruim 10 jaar. Als gevolg van deze beperking is [slachtoffer ] niet in staat een chronologisch en systematisch verslag te doen van gebeurtenissen en ervaringen. Haar verklaringen zijn fragmentarisch en associatief, waardoor samenhang en coherentie ontbreekt.

Anders dan de verdediging is de rechtbank van oordeel dat de verklaringen van [slachtoffer ] niet zonder meer als onbetrouwbaar of zelfs leugenachtig terzijde moeten worden geschoven. Bij dat oordeel kent de rechtbank veel gewicht toe aan het feit dat de verklaringen van [slachtoffer ] op een aantal belangrijke punten worden bevestigd door objectieve bewijsmiddelen waaronder de verklaringen van verdachte zelf en die van zijn medeverdachten. De rechtbank heeft de indruk dat de inconsistenties en tegenstrijdigheden in de verklaring van [slachtoffer ] hun oorsprong vinden in haar beperking.

Hoewel de rechtbank de verklaringen van [slachtoffer ] derhalve niet zal uitsluiten van het bewijs, maken de vele inconsistenties en tegenstrijdigheden, waar ontegenzeggelijk sprake van is, wel dat de rechtbank haar verklaringen over de door verdachte en zijn medeverdachten aangewende dwang met grote terughoudendheid tegemoet treedt. Tot een bewezenverklaring van dwang kan naar het oordeel van de rechtbank dan ook enkel worden gekomen wanneer de verklaringen van [slachtoffer ] hieromtrent in belangrijke mate worden ondersteund door ander bewijsmiddelen.

Numeriek en/of fysiek overwicht
De rechtbank stelt op basis van voornoemd filmpje en verschillende verklaringen in het dossier vast dat er meerdere jongens in de slaapkamer aanwezig waren toen verdachte seksuele handelingen met [slachtoffer ] verrichtte. Dit gegeven is naar het oordeel van de rechtbank op zichzelf echter onvoldoende om te concluderen dat [slachtoffer ] zich gedwongen voelde om de seksuele handelingen te ondergaan en zich hieraan niet kon onttrekken. Ook de geluiden die door [slachtoffer ] tijdens de seks worden gemaakt en die hoorbaar zijn op de filmfragmenten op ‘filmpje 3’, maken dit niet anders, aangezien deze geluiden voor meerderlei uitleg vatbaar zijn. Het had evenwel naar het oordeel van de rechtbank op de weg van verdachte gelegen om bij twijfel over de interpretatie van deze geluiden bij [slachtoffer ] navraag te doen en niet zonder meer door te gaan met het verrichten van seksuele handelingen. Het feit dat verdachte dit toch heeft gedaan, maakt zonder aanvullende feiten en omstandigheden echter niet dat er sprake is geweest van dwang. De rechtbank zal verdachte van deze onderdelen dan ook vrijspreken

Geestelijk overwicht
Door getuige [getuige 1] is verklaard dat medeverdachte [medeverdachte 4] haar had verteld dat [slachtoffer ] niet zou gaan zeggen dat de seks niet vrijwillig was omdat er genoeg dingen zijn waarmee [slachtoffer ] gepakt of gechanteerd kon worden. Naar het oordeel van de rechtbank wordt de verklaring van [slachtoffer ] dat de verdachten tegen haar gezegd hebben dat de politie haar niet zou geloven omdat zij meerderjarig is en de verdachten minderjarig, hiermee in beperkte mate ondersteund. De rechtbank kan op basis van het dossier echter niet vaststellen of verdachte bij het doen van deze uitspraken betrokken is geweest of hier weet van heeft gehad. Ook van dit onderdeel zal verdachte worden vrijgesproken.

Dreiging met verspreiden filmpjes en/of foto’s
Op de telefoon van verdachte is een screenshot aangetroffen waarop zichtbaar is dat [slachtoffer ] seks heeft met een medeverdachte. Op dit screenshot is voorts de tekst zichtbaar: ‘Kan je wel negeren maar jahh.’. Naar het oordeel van de rechtbank wordt de verklaring van [slachtoffer ] dat zij seks moest hebben met een aantal jongens omdat er anders seksueel getinte foto’s en beeldmateriaal van haar verspreid zouden worden, in sterke mate ondersteund door dit screenshot. De rechtbank stelt echter vast dat verdachte niet zichtbaar is op genoemd screenshot. Voorts valt uit het dossier niet op te maken of dit screenshot daadwerkelijk is verzonden aan [slachtoffer ] , en zo ja, of dit in de tenlastegelegde periode is gebeurd. Het voorgaande maakt dat verdachte van dit onderdeel dient te worden vrijgesproken.

Op gebiedende toon tegen [slachtoffer ] zeggen dat zij moest pijpen

Op ‘Video 3’ is te zien dat medeverdachte [verdachte] het hoofd van een vrouw richting zijn penis duwt. Een andere persoon stootte met zijn heupen tegen de blote billen van deze vrouw. Op de achtergrond wordt gezegd: ‘Goede ippa geven, goede ippa.’ en: ‘Goede ippa geven Papa.’. Hoewel dit filmpje de verklaring van aangeefster dat haar op gebiedende toon werd gezegd dat ze moest pijpen ondersteunt, is de rechtbank van oordeel dat deze handelingen op zichzelf onvoldoende zijn om van dwang te kunnen spreken in de zin van artikel 242 Sr. Hij zal dan ook van dit onderdeel worden vrijgesproken.

De verklaringen van [slachtoffer ] over het op slot doen van de deur, het naar beneden trekken van haar (onder)broek, het haar bij de nek vastpakken en de dreiging met het bekendmaken van de eerder door haar ondergane abortus, worden evenmin ondersteund door andere bewijsmiddelen. De rechtbank zal verdachte van deze onderdelen dan ook vrijspreken.

Mijn conclusie is dat de rechtspraak in Nederland door en door kapot is. Je kunt in je hoofd wel een beeld schetsen neem ik aan, ik zie een vrouw van in de twintig met het IQ van een 10 jarige die stelselmatig beroofd, misbruikt en verkracht wordt door een aantal kansparels. Door haar handicap geen goed degelijk verhaal kan vertellen maar er wel beelden en foto’s zijn en dan vrijspraak? Mijn bloed kookt.