De masterclass eerstelijns bestuurders is afgesloten met een studiereis naar Barcelona en het Catalaanse zorgsysteem. De focus was tweeledig: het gezondheidszorgsysteem en de regionale- en lokale organisatie van de eerstelijnszorg.
De drie belangrijkste trends: een systeem in transitie, minder budget beschikbaar en ontwikkelende transparantie en verantwoording. De drie belangrijkste verschillen: belasting gestuurd systeem, nationale infrastructuur met gunningen voor zes tot tien jaar en tachtig procent van de zorgaanbieders in loondienst in not-for-profit organisaties.
Er zijn culturele en historische verschillen met het Nederlandse systeem. Zo staat Spanje op de tweede plaats van de wereld in medicijngebruik en heeft het land te maken met veel meer illegalen dan wij. Daarbij was het nationale zorgsysteem tot de eurocrisis erg mild voor asielzoekers en illegalen. Zelfs kinderen van hen die nog in het land van afkomst verbleven, kregen de gezondheidszorg vergoed. Het Spaanse systeem is goedkoper dan het Nederlandse maar ook Spanje vergrijst en de kosten van de zorg dreigen te exploderen. Men is al circa tien jaar op zoek naar oplossingen.
Crisis in Spanje betekent een extreem hoge werkloosheid (45 procent onder Catalaanse jongeren) en afnemende inkomens. Het meest ingrijpende overheidsbesluit is de bezuiniging op een van de grootste kostenposten: het salaris. Doordat zorgaanbieders in loondienst zijn, kon de overheid de afgelopen jaren het salaris met veertien procent verlagen en doorgroei bevriezen.
Een andere maatregel is het beperken van de toegang tot het zorgsysteem.
via De Eerstelijns
Foto via Moyan_Brenn 
