“Ik vind het een beangstigende wet” zegt Jolijn Santegoeds over de nieuwe Wet Verplichte GGZ. Met de wet krijgen hulpverleners vergaande dwangmiddelen om psychiatrische patiënten thuis te behandelen. “Ik zou me niet meer veilig voelen in m’n eigen huis.”
Het gaat wat Santegoeds van de actiegroep ‘Tekeer tegen de isoleer!‘ betreft gewoon om tijd.
Tijd en aandacht. Zelf heeft ze als psychiatrisch patiënt ook dwang meegemaakt en vindt de wet ronduit slecht. Ook psychiater Elnathan Prinsen van de NVvP is kritisch, maar ziet ook positieve punten.
Geboeid met polsbandjes
Op de website van de GGZ wordt de wet gepresenteerd als middel om psychiatrisch patiënten verplichte zorg op te leggen, ‘wanneer het gedrag van een persoon als gevolg van zijn psychische stoornis leidt tot ernstig nadeel voor zichzelf of anderen’.
Die verplichte zorg bestaat volgens de GGZ uit ‘het toedienen van medicatie, insluiten of het uitoefenen van toezicht op de patiënt’.
Uitlegfimpje van het GGZ over de Wet verplichte ggz (Wvggz)
Hoe die verplichte zorg er vervolgens in de praktijk uit gaat zien ontdekte het Algemeen Dagblad aan de hand van formulieren van zorgverzekeringen.
Zo kunnen patiënten thuis geboeid worden met polsbandjes, mag hun rolstoel worden geblokkeerd en kunnen ze opgesloten …