in ,

De opvallende toename van gezondheidsproblemen onder Covid-19 gevaccineerden

person holding white and red plastic bottle

Wat het meest verontrust, is de duidelijke toename van ernstige aandoeningen, waaronder terugkerende kwalen, die we zien bij gevaccineerde patiënten, bericht Dr. Joseph Mercola.

In een exclusief artikel op Highwire vertelt Deborah Conrad, een arts-assistent (PA), over kwetsuren door COVID-vaccins, en over het feit dat deze letsels over het algemeen niet worden gerapporteerd.

https://youtu.be/vIydr2ZqZto

Volgens Conrad begon ze kort na het begin van de massale vaccinatiecampagne een verrassend aantal ziekenhuispatiënten te zien die onlangs een COVID-prik hadden gekregen en die nu positief testten op COVID-19.

In het bijzonder kwamen er patiënten binnen met longontsteking, en dit gebeurde zelfs midden in de zomer. Het is zo gewoon geworden dat Conrad naar 2021 verwijst als “het jaar van de longontsteking.” Sepsis gevallen zijn ook toegenomen.

Na de uitrol van de COVID-prik zag ze ook een duidelijke toename van hartaanvallen, beroertes, bloedstolsels, maagdarmklachten en -bloedingen, blindedarmontsteking, pancreatitis en terugkerende kankers. Allemaal “merkbaar verhoogd”, zegt ze, en “iedereen leek het op te merken.”

De meeste gezondheidswerkers weten niets over VAERS

Conrad, die 17 jaar als verpleegkundige heeft gewerkt, geeft toe dat ze niets wist over het Amerikaanse Vaccine Adverse Event Reporting System (VAERS) voorafgaand aan de COVID-vaccinatiecampagne. Dit is het geval bij de meeste zorgverleners. Geen van hen is ooit voorgelicht over hoe zij mogelijke vaccinletsels kunnen herkennen, hoe zij deze moeten melden, of dat zij wettelijk verplicht zijn om alle letsels door vaccins die in noodgevallen worden gebruikt, te melden.

Als het om conventionele vaccins gaat, is melding aan VAERS vrijwillig. Dat geldt echter niet voor vaccins voor noodgebruik. Wettelijk MOETEN letsels ten gevolge van een vaccin dat onder de Emergency Use Authorization (EUA) valt, aan het VAERS worden gemeld. Maar, zoals Conrad opmerkte, er is absoluut geen voorlichting geweest over hoe dit moet gebeuren.

Ze was geschokt toen ze zich realiseerde dat zorgverleners eigenlijk wettelijk verplicht zijn om vermoedelijke EUA-vaccinletsels te melden, aangezien geen van de ziekenhuismedewerkers instructies had gekregen om dit te doen. Maar op pagina 12 van Pfizer’s “Factsheet for Healthcare Providers Administering Vaccine,” staat het volgende:

“De vaccinatieverstrekker is verantwoordelijk voor de verplichte melding van het volgende aan het Vaccine Adverse Event Reporting System (VAERS):

-fouten bij het toedienen van vaccins, al dan niet in verband gebracht met een ongewenst voorval,

-ernstige ongewenste voorvallen (ongeacht of ze aan de vaccinatie kunnen worden toegeschreven),

-gevallen van multisysteem-inflammatoir syndroom (MIS) bij volwassenen en kinderen, en

-gevallen van COVID-19 die leiden tot ziekenhuisopname of overlijden.

Voltooi en dien rapporten in bij VAERS online op vaers.hhs.gov/reportevent.html. Voor verdere hulp bij het melden bij VAERS belt u 1-800-822-7967. De rapporten moeten de woorden ‘Pfizer-BioNTech COVID-19 Vaccin EUA’ in het beschrijvingsgedeelte van het rapport bevatten.”

Artsen hebben een volksgezondheidsplicht om bijwerkingen te melden

Naast een gebrek aan voorlichting over VAERS, is een van de redenen waarom zo weinig artsen vermoedelijke bijwerkingen van vaccins melden, het feit dat er geen sancties staan op het niet nakomen van je wettelijke verantwoordelijkheden. Het wordt in wezen niet afgedwongen.

Het is vermeldenswaard dat het niet de taak van de arts is om te beslissen of een letsel al dan niet door een vaccin is veroorzaakt. De taal in VAERS is hier heel duidelijk over. Zij moeten gewoon melding maken van elke negatieve gezondheidstoestand die optreedt nadat een vaccinatie is toegediend.

Na verloop van tijd, wanneer de meldingen zich opstapelen, kunnen de FDA en de CDC dan mogelijke verbanden beginnen te zien, en als een bepaalde aandoening zich met een hoge frequentie voordoet nadat een bepaald vaccin is toegediend, zou het verband dan, theoretisch althans, verder worden onderzocht. Kortom, de functie van VAERS is het signaleren van potentiële bijwerkingen die nog niet bekend waren.

Uiteraard is het verzamelen van gegevens over ongewenste bijwerkingen bijzonder belangrijk wanneer het gaat om een gloednieuw, nooit eerder gebruikt medisch product zoals deze op mRNA en DNA gebaseerde COVID-injecties.

Elke gezondheidswerker in het land zou echt op de uitkijk moeten staan voor mogelijke bijwerkingen, en zich ijverig moeten kwijten van zijn volksgezondheidsplicht om alle gezondheidseffecten te melden die zich binnen een maand of twee, op zijn minst, na de injecties voordoen. We zitten tenslotte in een grootschalig experiment en hoe kunnen we zonder rigoureuze gegevensverzameling ooit begrijpen wat deze injecties doen?

VAERS is een cruciaal instrument om de veiligheid van vaccins te garanderen
Zodra Conrad zich bewust werd van haar verantwoordelijkheid om bijwerkingen te melden, begon ze met het indienen van rapporten. Maar het werden er zo veel dat het “al snel een fulltime baan werd”, zegt ze. Binnen een maand had ze al 50 verdachte bijwerkingen van vaccinatie gemeld.

Factcheckers doen VAERS-gegevens meestal af als “onbetrouwbaar” omdat iedereen een melding kan doen. Het feit dat een patiënt een probleem ondervond na een vaccinatie betekent ook niet dat het vaccin de oorzaak was. Dergelijke ontkrachtingspogingen zijn echter niet steekhoudend.

Het doel van VAERS is om mogelijke signalen van ongewenste voorvallen in verband met vaccins op te sporen.

Om te beginnen is het indienen van een VAERS-rapport geen snelle en gemakkelijke taak. Het is zeer tijdrovend en vereist gedetailleerde gegevens over bloedonderzoek, symptomen, medische voorgeschiedenis, lotnummers van vaccins en nog veel meer. Bovendien is er geen opslagmogelijkheid, dus u kunt niet halverwege weglopen, anders logt het systeem u uit en moet u helemaal opnieuw beginnen.

Dus om te zeggen dat VAERS niet is geoptimaliseerd voor gebruiksgemak en naleving, is een zeer ernstige understatement. Conrad, en vele andere artsen, hebben verklaard dat het systeem er vaak ook niet in slaagt te verifiëren wanneer je eenmaal op “submit” hebt gedrukt, waardoor het hele rapport wordt gewist. Het is bijna alsof het opzettelijk is ontworpen om rapportage te ontmoedigen.

Er is ook geen stimulans om je dagen te besteden aan het indienen van valse rapporten, aangezien er sancties zijn om dit te doen. Dit staat in schril contrast met het niet doen van een melding, waar geen sanctie op staat. Bovendien kan een patiënt of een ouder weliswaar een melding doen, maar de meeste meldingen worden gedaan door medische beroepsbeoefenaren, en die zullen hun tijd niet verdoen met het indienen van valse meldingen.

Dan is er nog het eigenlijke doel van VAERS, dat zoals gezegd bestaat in het signaleren van potentiële problemen. Het is waar dat een enkel rapport niet kan worden beschouwd als bewijs dat het vaccin een probleem heeft veroorzaakt, maar wanneer er duizenden of tienduizenden rapporten zijn over een bepaald effect, is dat een SIGNAAL dat er een verband zou kunnen zijn. Dit wordt duidelijk verwoord op de website van de FDA:

“Het doel van VAERS is om mogelijke signalen van ongewenste bijwerkingen in verband met vaccins op te sporen. VAERS verzamelt en analyseert informatie uit meldingen van ongewenste bijwerkingen (mogelijke bijwerkingen) die optreden na de toediening van in de VS goedgekeurde vaccins.”

Vaccinweigering wordt belangrijker geacht dan veiligheid

Toen Conrad overweldigd begon te raken door de taak van het indienen van rapporten, vroeg ze de ziekenhuisadministratie om hulp. Ze wilde dat de administratie het personeel zou opleiden, zodat iedereen “het juiste zou doen” door verwondingen te identificeren en rapporten in te dienen.

In plaats van de hulp te krijgen die ze verwachtte, stuitte ze op een muur van verzet. De vaccinatiecampagne was in volle gang en niemand was bereid om vragen te stellen over de veiligheid van vaccins, omdat dit zou kunnen leiden tot terughoudendheid ten aanzien van vaccins. Opmerkelijk genoeg werd het promoten van het idee dat de injecties volkomen veilig zijn – zelfs als dat niet waar is – belangrijker gevonden dan ervoor te zorgen dat miljoenen patiënten geen schade zouden ondervinden.

Conrad belde vervolgens de directeur van haar ziekenhuis om te vragen waarom bijwerkingen niet routinematig aan VAERS werden gemeld, zoals de wet voorschrijft. De voorzitter antwoordde dat hij van mening was dat “het systeem het standpunt heeft ingenomen dat elke zorgverlener verantwoordelijk is voor het rapporteren over zijn eigen patiënt”.

Maar hoe kunnen ze dat doen als ze niet op de hoogte zijn van wat ze moeten rapporteren? vroeg Conrad. Hij vertelde haar dat “zorgverleners zichzelf moeten onderwijzen als ze te maken hebben met patiënten die COVID-vaccinaties hebben gehad”.

Daarna vertelde het risicomanagementteam haar dat ze geen meldingen meer mocht doen namens andere artsen. Ze mocht alleen nog meldingen doen voor haar eigen patiënten. Ze kreeg ook een schriftelijke waarschuwing, waarin stond dat ze de aanpak van het ziekenhuis met betrekking tot het vaccin moest steunen, volgens de richtlijnen van CDC en het Ministerie van Volksgezondheid.

Historisch gezien worden letsels door vaccins routinematig ondergerapporteerd

Zoals Conrad heeft uitgelegd, hebben zij als zorgverleners voor volwassenen zelden te maken met vaccinaties, omdat volwassenen maar heel weinig vaccins krijgen. Kinderartsen zijn meestal degenen die vaccins toedienen, en zij geven die aan baby’s en jonge kinderen. Daarom zijn kinderartsen wellicht beter bekend met VAERS.

Maar zelfs onder kinderartsen is de kennis en het gebruik van VAERS beperkt, en dit is al meer dan een decennium bekend. Zoals vermeld in het zogenoemde “Lazarus Report”, met als formele titel “Electronic Support for Public Health – Vaccine Adverse Event Reporting System”, dat eind 2010 werd gepubliceerd:

“Van juni 2006 tot oktober 2009 werden voorlopige gegevens verzameld over 715.000 patiënten, en 1,4 miljoen doses (van 45 verschillende vaccins) die werden gegeven aan 376.452 personen.

Van deze doses werden 35.570 mogelijke bijwerkingen (2,6 procent van de vaccinaties) vastgesteld. Dit is een gemiddelde van 890 mogelijke bijwerkingen, een gemiddelde van 1,3 voorvallen per clinicus, per maand.

Deze gegevens werden gepresenteerd op de AMIA-conferentie 2009. Bovendien namen ESP: VAERS-onderzoekers deel aan een panel om het perspectief van clinici, verkopers van elektronische patiëntendossiers (EHR), de farmaceutische industrie en de FDA ten aanzien van systemen die gebruikmaken van proactieve, geautomatiseerde meldingen van ongewenste voorvallen, te onderzoeken.

Bijwerkingen van geneesmiddelen en vaccins komen vaak voor, maar worden te weinig gerapporteerd. Hoewel 25% van de ambulante patiënten te maken krijgt met een ongewenst voorval, wordt minder dan 0,3% van alle ongewenste bijwerkingen en 1-13% van de ernstige ongewenste voorvallen gemeld aan de Food and Drug Administration (FDA).

Evenzo wordt minder dan 1% van de ongewenste bijwerkingen van vaccins gemeld. Lage meldingspercentages verhinderen of vertragen de identificatie van “problematische” geneesmiddelen en vaccins die de volksgezondheid in gevaar brengen. Er is behoefte aan nieuwe surveillancemethoden voor bijwerkingen van geneesmiddelen en vaccins.

Belemmeringen voor het melden van bijwerkingen zijn onder meer een gebrek aan bewustzijn bij de clinicus, onzekerheid over wanneer en wat te melden, en de lasten van het melden: het melden maakt geen deel uit van de gebruikelijke werkstroom van de clinicus, kost tijd en is dubbel werk.”

CDC’s nieuwe systeem toonde aan dat 1 op de 10 ongewenste bijwerkingen had

Dit rapport heeft een interessant achtergrondverhaal. In 2010 huurde de CDC een bedrijf in om VAERS te automatiseren. Van elke patiënt die binnen de Harvard Pilgrim HMO een vaccin kreeg, werden automatisch de medische dossiers van de volgende 30 dagen gescand, zoals diagnostische codes, laboratoriumtests en voorschriften voor geneesmiddelen.

Elk gezondheidsprobleem dat op een ongewenste bijwerking wees, werd vervolgens automatisch geüpload in de VAERS-databank. Opmerkelijk is dat uit voorlopige gegevens bleek dat bijna 1 op de 10 mensen een ongewenste bijwerking kreeg na een vaccinatie, terwijl de officiële CDC-mantra stelt dat het risico op ernstig letsel of overlijden door een vaccin 1 op 1 miljoen is.

Hoewel de oprichting van het VAERS in 1986 een gelegenheid was om een beter inzicht te krijgen in het aantal mogelijke bijwerkingen van vaccins, verwondingen en sterfgevallen na inentingen in de VS, heeft de CDC hier helaas geen gevolg aan gegeven en is het project terzijde geschoven.

Zoals door de auteurs wordt opgemerkt, is het plan om de VAERS-rapportage te automatiseren niet doorgegaan omdat “de noodzakelijke CDC-contactpersonen niet langer beschikbaar waren en de CDC-consultants die verantwoordelijk waren voor het ontvangen van gegevens niet langer reageerden op onze meervoudige verzoeken om door te gaan met testen en evalueren”.

Waarom heeft de CDC dit project laten vallen? Willen ze de volksgezondheid niet beschermen tegen potentieel gevaarlijke producten? Dachten ze dat de waarheid de vaccinindustrie zou kunnen vernietigen?

Verrassende toename van kanker en andere vreemde aandoeningen

Zoals gezegd, zag Conrad een dramatische toename van verschillende gezondheidsproblemen toen de COVID-vaccins werden uitgerold. Een van de meest verrassende problemen was een plotselinge toename van kanker onder gevaccineerde patiënten wier kanker vóór de prik in remissie was gegaan.

Bigtree wijst erop dat hij met een aantal oncologen heeft gesproken die in hun praktijk hetzelfde hebben geconstateerd. Deze kankers zijn vaak zeer plotseling ontstaan en zeer agressief, vaak leidend tot de dood.

Ze ziet ook nieuwe kankers die “uit het niets” verschijnen, en zeldzamere soorten kanker, zoals tumoren van vaste organen die de patiënt doden voordat er zelfs maar een biopsie kan worden genomen.

Bloedstolsels en beroertes zijn ook explosief toegenomen, en deze komen zelfs voor bij patiënten die de maximale doses anticoagulantia krijgen. Vreemde en ongewone neurologische problemen met toevallen en beven komen ook steeds vaker voor, evenals longontsteking en sepsis.

Zitten we in een pandemie van ongevaccineerden?

Op de vraag of een meerderheid van de patiënten in haar ziekenhuis ongevaccineerd is – wat ons is verteld – zegt ze nee, integendeel. Ze houdt de cijfers al een paar maanden bij, en om maar een voorbeeld te geven: op een bepaalde dag in juli waren van de 35 opgenomen patiënten er 30 volledig gevaccineerd, en alle zeven patiënten op de intensive care waren volledig gevaccineerd.

Dit ondanks het feit dat de vaccinatiegraad in de provincie op dat moment slechts tussen 40% en 45% bedroeg. Zij wijst erop dat deze gevaccineerde patiënten niet allemaal COVID-19-patiënten waren, maar waren opgenomen voor allerlei gezondheidsproblemen. Veel gevaccineerde patiënten zijn ook verschillende keren opnieuw opgenomen sinds ze hun prik hebben gekregen.

Hoewel Conrad tot nu toe alles heeft gedaan wat ze kon om de volksgezondheid te beschermen – ze heeft tot nu toe meer dan 120 VAERS-meldingen ingediend – zal ze niet langer in de frontlinie strijden. Ze wordt eind september 2021 ontslagen omdat ze weigert de COVID-prik te nemen. Na alles wat ze heeft gezien, “ben ik banger voor het vaccin dan voor COVID,” zegt ze.

Het waarschijnlijke resultaat van deze tirannieke ingreep
Dit is de ultieme ironie. Conrad is duidelijk een van de meest meelevende, integere en absoluut toegewijde gezondheidswerkers in dat ziekenhuis en ze ontslaan haar omdat ze vasthoudt aan haar grondwettelijke rechten. Ik denk dat dit precies het gedrag is dat uiteindelijk zal leiden tot de zelfvernietiging van onze samenleving.

Je kunt niet tientallen miljoenen van de slimste en eerlijkste mensen in het land, die persoonlijke vrijheid en vrijheid aanhangen, ontslaan zonder te verwachten dat dit verwoestende gevolgen zal hebben. Wie zal er overblijven om het werk te doen? De meerderheid van deze mensen die worden ontslagen zijn hoog opgeleide professionals die niet gemakkelijk kunnen worden vervangen.

Het is duidelijk dat zij de resultaten van deze tirannieke interventies niet begrijpen. Het is overduidelijk dat ons zeer moeilijke tijden te wachten staan met enorme tekorten omdat mensen uit hun baan worden ontslagen. Dus, wees voorbereid mensen, en sla voorraden in alsof je een orkaan verwacht en weet dat je drie tot zes maanden geen toegang hebt tot hulp van buitenaf. Ik hoop dat dit niet gebeurt, maar alles wijst op deze uitkomst.

Vaccingewonde patiënten willen gehoord worden

De trieste waarheid is dat we ons in een epidemie van vaccinatieverwondingen bevinden, en dat gewonde patiënten nu routinematig worden genegeerd door de mensen die hen juist hebben aangemoedigd om de prik te krijgen. Om een idee te krijgen van wat de risico’s eigenlijk zijn, kunt u kijken naar enkele gevallen die zijn gemeld bij nomoresilence.world en c19vaxreactions.com, twee websites die zijn gewijd aan het geven van een stem aan mensen die gewond zijn geraakt door COVID-prikken.

U kunt ook bladeren door meer dan 246.000 reacties die zijn achtergelaten op een Facebook-post van WXYZ-TV Channel. Ze vroegen mensen die een ongevaccineerde dierbare hadden verloren aan COVID-19 contact met hen op te nemen voor een verhaal, maar wat ze in plaats daarvan kregen was een lawine van verhalen over ….

Lees verder bij de bron: Frontnieuws

doneer

JDreport.com publiceert verhalen uit een flink aantal andere "onafhankelijke" nieuwsbronnen, blogs en wat al niet meer. De meningen in dit artikel zijn van de bron en weerspiegelen niet JDreport.com.


0 0 stemmen
Artikelbeoordeling
Abonneer
Laat het weten als er
guest
2 Reacties
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
coronadoden grafiek

Kijk nou: Aantal ‘coronadoden’ schiet in tientallen landen omhoog na de uitrol vaccins

black and gray i love you print textile

Highwire: informatie en waarom over grafeenoxide in Covid-injecties