Bankentoezichthouders zijn niet onafhankelijk. Ze zijn tot op zekere hoogte vervlochten met de onder toezicht staande partijen en kunnen financiële voordelen van hen verwachten in een mate dat vertrouwen in hun acties in het algemeen belang zeer naïef zou zijn. We hebben het o.a. over (recente aanbevelingen van) de Groep van 30. Deze lobbygroep rond Draghi adviseert toezichthouders om soevereine informatie te gebruiken ten gunste van de grote banken.
De ombudsvrouw van de EU wil dat Draghi uit die groep stapt. De Frankfurt Maffia weigert……
De Europese Centrale Bank gaaat gewoon door met haar activiteiten van wanbeheer en beschadigt haar reputatie maar weer eens door haar president Mario Draghi toe te staan om lid te blijven van de Group of Dirty Thirty (G30), die wordt ondersteund door internationale topbankiers, ondanks de uitspraak van de EU-ombudsman. Het is dus ook in strijd met een stemming door het Europees nepparlement.
Dat krijg je als de politiek een voorzitter van de ECB ongelimiteerde macht en bevoegdheden, zonder enige aansprakelijkheid, geeft.
De EU-ombudsvrouw Emily O’Reilly was duidelijk in het oordeel in haar eindrapport.
The ECB has failed to ensure that its President suspends his membership of the G30 and that future Presidents do not become members. As this gives rise to a public perception that the independence of the ECB could be compromised, the Ombudsman confirms her original finding of maladministration in this regard.
The ECB has failed to take concrete steps to improve the Guiding Principles applying to the members of the ECB’s Executive Board and to ensure that similar improved rules are adopted for the members of the ECB’s Supervisory Board. The Ombudsman finds that the absence of adequate provisions in the Guiding Principles, relating to the behaviour of the members of the ECB’s Supervisory Board, constitutes maladministration.
Het grote probleem is dat er dus ook centrale bankiers als Draghi aanwezig zijn die in feite dit soort problemen in het publieke belang moeten oplossen, terwijl er ook vertegenwoordigers zijn van commerciële financiële instellingen, die er vooral voor hun eigen salaris en bonus zitten en die de winst van hun ondernemingen willen vergroten. Ze doen dat terwijl ze moeten concurreren met andere financiële instellingen die niet aanwezig zijn, die het voorrecht niet hebben om uit de eerste hand te horen wat de belangrijkste centrale bankier en toezichthouder van de EU denkt en doet.
Maar de uitvluchten van Draghi en de ECB, die ze bij de ombudsvrouw hebben gebruikt, zijn het vermelden waard.
De ECB verwees bijvoorbeeld naar een stemming van het Europees nepparlement, dat zegt dat uitzonderlijk lidmaatschap van fora of andere organisaties, o.a. door senior managers van door de ECB gereguleerde banken, onder bepaalde voorwaarden aanvaardbaar zou zijn. De eerste conclusie van het nepparlement waarnaar verwezen wordt zegt dat dat lidmaatschap kan “als dit lidmaatschap in overeenstemming is met de gevestigde praktijk op mondiaal niveau.”
In tegenstelling tot wat de ECB beweert, is dat niet het geval, integendeel, O’Reilly schrijft:
Als er een gevestigde praktijk van centrale banken is die vergelijkbaar is met de ECB, zoals de Amerikaanse Federal Reserve, dan wijst deze praktijk in de richting van de aanbeveling van de Ombudsman dat de president van de ECB zijn lidmaatschap zou moeten beëindigen.
Dat klopt, de laatste president van de Federal Reserve Board, Janet Yellen, was lid van de G30 voordat ze in 2010 tot gouverneur werd benoemd. Als gevolg hiervan nam ze onmiddellijk ontslag uit haar lidmaatschap en werd ze pas opnieuw lid van de G30 na het voltooien van haar gouverneurschap. Dit was een standaard beleid, zelfs met voormalige Fed-voorzitters en vice-presidenten. O’Reilly wijst er ook op dat zelfs de presidenten van de centrale bank van Duitsland, Frankrijk, Italië, Spanje, Polen, India, Brazilië, Rusland, Canada en Australië geen lid zijn van de G30, dus het bijzonder vreemd is dat de ECB spreekt over “wereldschaal”.
We zijn benieuwd hoe het Europees nepparlement zal omgaan met deze veronachtzaming niet alleen van de Ombudsvrouw, maar ook van de eigen resolutie van de ECB-president.
De Ombudsman uitte bijzonder grote ergernis over het feit dat tot nu toe geheim wordt gehouden wie de leden van de Board of Trustees van de G30 zijn, de mensen die bepalen welke centrale bankiers en hoofden van grote internationale financiële instellingen deel mogen uitmaken van deze elite club, die 40 jaar geleden door de Rockefeller Foundation is opgericht.
De reactie van ombudsvrouw Emily O’Reilly op de (re)actie van Draghi liegt er niet om: ze blijft bij haar standpunt houdt vol dat het hoofd van de Europese Centrale Bank (ECB), Mario Draghi, zijn lidmaatschap van de geheimzinnige “groep van dertig” moet opgeven, en dat het antwoord van de ECB op de aanbevelingen van de Ombudsman “niet bevredigend” was.
“(De ECB) blijft ontkennen dat er implicaties verbonden zijn aan het lidmaatschap van zijn president in de G30 en weigerde zijn toepasselijke regels en procedures te verbeteren”, zei ze in een besluit dat op afgelopen donderdag (5 juli) openbaar gemaakt werd.
Lees ook eens verder bij de bron: Stop de Bankiers
