Ongeveer 14% van de aardolie, die de VS verbruikt, komt door de Trans-Alaska-pijleiding uit de olievelden in Noord-Alaska. 
Die pijpleiding is sinds 1977 operationeel en 1988 was het piekjaar voor de pijpleiding: toen werden er iedere dag 2,1 miljoen vaten olie door de leidingen gepompt.
Inmiddels is de olieproduktie en de hoeveelheid olie die door de pijpleiding stroomt in Noord-Alaska afgenomen tot ongeveer 500.000 vaten per dag. De komende jaren zal de produktie in Prudhoe Bay nog verder afnemen.
Als de olie in de Trans-Alaska-pijpleiding langzamer gaat stromen, koelt de olie ‘s winters sterk af en wordt dikker en stroperig. De kans bestaat dat de pijpleiding verstopt raakt door gestolde of bevroren olie. Dit risico wordt groter als de aardolie meer water bevat.
Als de pijpleiding verstopt raakt, dan valt een deel van de Amerikaanse olie-produktie weg en zal het Amerikaanse olieverbruik gaan dalen, of de olie-import of de olieproduktie in andere gebieden zal moeten worden verhoogd.
Deskundigen proberen uit te rekenen bij welke stroomsnelheid de pijpleiding verstopt zal raken. Alyeska, het bedrijf dat de pijpleiding beheert, schat de minimaal benodigde stroomsnelheid op 300 tot 350 duizend vaten per dag.
Als de dagelijkse olieproduktie in Noord-Alaska onder de 350 duizend vaten komt, kan de pijpleiding verstopt raken. Het opzoeken en verhelpen van de verstopping in de onbewoonde wildernis kan weken duren en wordt erg kostbaar.
Bij een nog lagere produktie kan de pijpleiding door verstopping permanent onbruikbaar worden. Dat zou betekenen dat een grote hoeveelheid redelijk makkelijk winbare olie, voorgoed in de aardkorst onder Alaska zouden blijven liggen. Oliemaatschappij BP schat die hoeveelheid op 3 miljard vaten. Anderen zelfs op 7 miljard vaten. En door het stilvallen van de olieproduktie in Noord-Alaska zou vrijwel alle werkgelegenheid in het gebied verdwijnen en Alaska zou miljarden dollars aan olie-inkomsten verliezen.
Volgens een onderzoek is het mogelijk om pijpleiding te isoleren en te verbeteren, zodat de minimale stroomsnelheid verlaagd kan worden tot 150 duizend vaten per dag. Maar die operatie zou 720 miljoen dollar kosten.
Nieuwe olievelden in de Chukchi Zee en Beaufort Zee?
Oliemaatschappij Shell maakt nu grote haast met het zoeken naar olievelden in de wateren ten noorden van Alaska, de Chukchi Zee en de Beaufort Zee. Als er olie gevonden wordt en gewonnen kan worden, dan kan die ook door de Trans-Alaska-pijpleiding vervoerd worden. Daarmee wordt de levensduur van de pijpleiding verlengd en wordt voorkomen dat de aardolie op omslachtige en onveilige manier met schepen naar de olieterminal van Valdez gebracht moet worden.
In Washington werd druk uitgeoefend op de Amerikaanse regering om Shell het groene licht te geven voor de proefboringen.
Oliemaatschappij Shell heeft zelf geen belang in Alyeska, de beheerder van de Trans-Alaska-pijpleiding. Maar het is duidelijk dat de oliemaatschappijen een gemeenschappelijk belang hebben om die pijpleiding zo lang mogelijk open te houden.
Helaas is het Greenpeace nog niet gelukt om de zoektocht naar Poolzee-olie tegen te houden. Nog niet. Ik geef de moed nog niet op. Misschien kunnen we Shell met een boycot dwingen om de poolzee ongerept te laten en de olie, die al miljoenen jaren in de bodem zit, gewoon te laten zitten.
Lees verder via de Bron: Cassandraclub
