De Verenigde Naties en al hun verdragen zijn instrumenten om volledige controle over en kapitaal van landen in handen te krijgen. Zo voert iedereen ongemerkt de bevelen uit van de Deep State en de Orde van de Zwarte Zon.
De Verenigde Naties gebruikten ‘verdragen’ en ‘schulden’ om de controle over elke natie in de wereld over te nemen.
In 1944 hielden de Verenigde Naties in Genève, Zwitserland ‘de monetaire en financiële conferentie van de Verenigde Naties’ om een internationaal economisch systeem na de Tweede Wereldoorlog op te richten. Verder richtte de conferentie ook de Internationale Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling (IBRD) op, nu een divisie van het World Banking System, dat officieel in juni 1946 van start ging.
Een verdrag is per definitie een typisch instrument van internationale betrekkingen, zoals gedefinieerd in het Weens Verdrag van 1969 van ‘het verdragenrecht’, als een overeenkomst die tussen staten in schriftelijke vorm is gesloten en onder internationaal recht valt. Of ze nu belichaamd zijn in een enkel ‘instrument’ of in twee (of meer) contractuele verdragen, partijen wisselen doorgaans stukken grondgebied uit, beslechten een geschil of een claim, of behandelen een bepaalde zakelijke overeenkomst tussen twee soevereinen.
Internationale wetgevingsverdragen zijn sinds de Eerste Wereldoorlog enorm gegroeid en zijn ‘instrumenten’ waarin de partijen principes formuleren over gedetailleerde ‘regels’ die zijn overeengekomen voor toekomstig gedrag tussen de ondertekenende staten. Andere multilaterale overeenkomsten tussen internationale organisaties (Wereldbank, ICC, Verenigde Naties en lidstaten, enz.) worden ook aangegaan voor een specifiek doel en of een verscheidenheid aan doeleinden die in de geschiedenis zijn gedefinieerd als ‘oprichtingsovereenkomsten’. OPMERKING: Een overeenkomst kan door beide partijen worden verbroken met of zonder toestemming van de andere, in tegenstelling tot een ‘verdrag’.
Verdragen zijn ‘instrumenten’ of ‘financiële instrumenten’, ongeacht het doel, en zijn als zodanig geregistreerd bij de Association of Numerical Numbering Agency in België (A.N.N.A. System). Als ‘financieel instrument’ werden de overeenkomst en de betrokken landen / staten als onderpand gegeven aan de ‘Global Trust’ die toen bekend stond als ‘Unknown Country’ of de ‘Managers van het Paper Currency System’. Elk Verdrag van de Verenigde Naties had normaal gesproken onvoorziene gebeurtenissen of clausules, die diep in het verdrag zelf waren begraven, waarbij een kapitaal van de ondertekenende staat (of staten) als borgstelling dient en in het kader van het ‘financiële instrument’ als onderpand wordt gegeven.
Het oorspronkelijke Handvest van de Verenigde Naties, geschreven in 1945, is zowel een multilateraal verdrag als een oprichtingsovereenkomst van ‘Het Handvest van Bogota van de Organisatie van de Amerikaanse Staten’ (OAS), opgericht in 1948. De grondwet of het handvest van een internationale organisatie kan een onderdeel van een breder multilateraal verdrag zijn, zoals ‘Het Verdrag van Versailles’, ondertekend in 1919. Zo zijn bijvoorbeeld deel één van het ‘Verbond van de Volkenbond’ en deel 13 van de ‘Grondwet van de Internationale Arbeidsorganisatie’ gedeeltelijk in elkaars overeenkomsten genoemd.
Dan hebben we ‘supranationale verdragen’. Dit is een recentere term en wordt gebruikt om een type verdrag te beschrijven dat tussen verschillende staten is gestructureerd en ontwikkeld. Een voorbeeld van dit type verdrag is ‘Het Verdrag van Parijs’, ondertekend in 1951, of ‘Het Verdrag van Rome’, ondertekend in 1957, waarmee de Europese Economische Gemeenschap werd opgericht.
Een van de belangrijkste verdragen, ‘De Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal’ (EGKS), bevat een belangrijke clausule. De clausule voorziet in volledige onafhankelijkheid van de leden van de uitvoerende macht van elk land van de regeringen die hen benoemen. Deze clausule maakt controle van de uitvoerende macht mogelijk door de Deep State die volledig autonoom is van de regering en het volk. Verder maakt het de geheime Deep State verkiezing van de uitvoerende macht mogelijk.
Het ‘Verdrag van Versailles’ maakte alle inlichtingendiensten en legers volledig gescheiden van de regeringen waarvoor zij denken te werken. Ze werden afhankelijk van de Deep State en kregen voornamelijk bevelen van De Orde van de Zwarte Zon.
Er zijn ook verschillende minder formele soorten overeenkomsten van staten of internationale overeenkomsten, zoals: verdragen, overeenkomsten, protocollen, verklaringen, charters, convenanten, pacten, statuten, slothandelingen, algemene wetten, akkoorden van C (zoals documenten met de Heilige Stoel) , DWU, overeengekomen notulen, memoranda van overeenstemming / Modus Vivendi en uitwisseling van nota’s of schriftelijke brieven.
Bij gebrek aan internationale wetgeving is het ‘multilaterale verdrag’ het gekozen instrument voor het aannemen van internationaal recht om zich aan te passen aan veranderende omstandigheden, die het gevolg zijn van snelle ontwikkeling of steeds grotere onderlinge afhankelijkheid van naties. Wanneer er geschillen zijn over deze verdragen wordt dit normaal gesproken voorgelegd aan het Internationaal Gerechtshof en wordt volledig gecontroleerd door de Verenigde Naties en de wereldwijde Deep State.
Staatshoofden: Lees en herlees elk verdrag, elke Wereldbank / IBRD / VN-overeenkomst. Als u dit niet doet, kan het zijn dat u de middelen van uw land aan de wereldwijde Deep State belooft.
Door: Kim Goguen | bron: United News Channel | vertaling door: ellaster.nl
Lees verder bij de bron: Ellaster
