Economische Zaken en de NAM hebben jarenlang alleen maar oog gehad voor de opbrengsten van het gas en zijn blind geweest voor de veiligheid van de inwoners van het winningsgebied. Ook het Staatstoezicht op de Mijnen (SodM) heeft tot 2013 gefaald. ‘De toezichthouder heeft zich lange tijd niet opgesteld als kritische waakhond', zo concluderen de onderzoekers.
Het KNMI en TNO, instanties die werkzaam zijn in dienst van de overheid, wordt een ‘passieve houding' verweten. Zij hadden jaren geleden al het initiatief moeten nemen voor een integraal en onafhankelijk wetenschappelijk onderzoeksprogramma. Al in 1993 was duidelijk dat de gaswinning in Groningen aardbevingen veroorzaakt. De NAM, autoriteiten en onderzoeksinstellingen wordt verweten dat ze toen niet in actie zijn gekomen.
Ook worden vraagtekens gezet bij de te grote rol van het ministerie van Economische Zaken. In het conceptrapport wordt verwezen naar het zogenoemde ‘gasgebouw' dat de gaswinning in ons land regelt. Daarin zitten bedrijven als NAM, EBN, GasTerra, shell en ExxonMobil. ‘De besluitvorming is in handen van minder dan tien personen. De kleine kring maakt het moeilijk elkaar kritisch tegemoet te treden en werkt interne gerichtheid in de hand', aldus de onderzoekers.
