De meeste medische studies zijn nep. Dit is binnen de wetenschappelijke wereld een open geheim en heeft zelfs een naam: de reproduceerbaarheidscrisis.
Slechts de helft van alle medische studies blijft na herhalingsonderzoek overeind. Ongeveer twee derde van de meest baanbrekende onderzoeken blijkt gebaseerd op drijfzand.
Dit vertraagt het wetenschappelijke proces, is tijdverspilling en kost de belastingbetaler ruim 28 miljard dollar per jaar, aldus wetenschapjournalist Richard Harris.
Misleidend
“Als je iets leest, neem het dan met een korrel zout,” zegt Harris. “Zelfs de beste wetenschap kan misleidend zijn.”
Hij noemt één voorbeeld: jarenlang werd onderzoek naar borstkanker gedaan met de verkeerde melanoomcellen.
Dat betekent dat duizenden studies in vooraanstaande wetenschappelijke tijdschriften gaan over de verkeerde soort kanker.
Geen wonder
In een andere studie werd geclaimd dat er een nieuwe bloedtest was ontwikkeld die eierstokkanker kon detecteren.
Het onderzoek werd in tv-programma’s en kranten gepresenteerd als een grote doorbraak.
De onderzoekers hadden de ene dag bloed getest van vrouwen met eierstokkanker en een dag later bloed van gezonde vrouwen.
Ze maten vervolgens alleen de verschillen tussen de twee dagen. Geen wonder dus dat de test ‘werkte’.
Manipulatie
Waarom zijn zoveel onderzoeken onbruikbaar? Volgens Harris omdat er door de moordende concurrentie een grote ‘druk is om te publiceren’.
Dat leidt tot manipulatie van gegevens, waarbij wetenschappers alleen de informatie gebruiken die hun hypothese ondersteunt en de rest negeren.
Er is een groeiende groep mensen die dit probleem aan de kaak stelt. Tot die groep behoort ook professor John Ioannidis van de Stanford-universiteit.
Van alles en nog wat
Hij heeft over dit onderwerp al veel geschreven, waaronder een vernietigend stuk getiteld Why Most Published Scientific Research Findings Are False.
Hij spitte door tienduizenden papers waarin van alles en nog wat werd beweerd, maar in slechts 1,2 procent van de gevallen klopten die beweringen ook daadwerkelijk.
Dr. Ioannidis onderzocht ook 49 studies die tenminste 1000 keer waren geciteerd, waarvan zeven onderuit werden gehaald.
Zo claimde één studie dat vrouwen na een hysterectomie baat hadden bij oestrogeen en progesteron, terwijl juist bleek dat de combinatie van deze hormonen het risico op hartziekte en borstkanker vergrootte.
Lees verder via de Bron: World Unity
