Het was enkele minuten vóór middernacht 11 juli 2017, de dag voor het zomerreces, dat in de Eerste Kamer nog even haastig met zitten en staan gestemd werd over de nieuwe “Wet op de inlichtingen en veiligheidsdiensten”. [1] [2] [3] Het tijdstip was zorgvuldig gekozen, ‘s nachts en midden in de zomervakantie, om zo discreet mogelijk een wet aan te nemen, die het daglicht niet verdraagt.
Er zijn vóór 24 augustus 2017 10,000 handtekeningen nodig als eerste vereiste om een referendum over deze wet te organiseren. Hier kunt u tekenen: https://teken.sleepwet.nl/
Informeer s.v.p. zo snel mogelijk zo veel mogelijk mensen dat dit speelt…
De wet wordt 1 januari 2018 van kracht. Met deze wet krijgen de ministers van binnenlandse zaken, defensie, veiligheidszaken en justitie een vrijwel ongelimiteerde macht de geheime diensten te gebruiken om alle burgers massaal te bespioneren. Uw persoonsgegevens, uw communicaties, uw verblijfplaatsen en bewegingen worden met de modernste middelen in een gigantisch sleepnet verzameld, gecombineerd met gegevens uit alle mogelijke bronnen en met ingewikkelde algoritmes uitgepluisd om te bepalen of u verdachte gedragingen of interesses heeft, of dat u verdachte contacten, buren, kennissen, collega’s of familieleden heeft. [4]
“We hebben al meer dan 250.000 verdachten gevonden.” – Stasi
In Oost-Duitsland werd op 8 februari 1950 het Ministerium für Staatssicherheit opgericht, Stasi in de volksmond. Dit werd de basis voor het intensief bespioneren van de eigen bevolking, waarbij al snel niemand meer vrijelijk kritiek durfde te uiten en niemand zijn buren en zelfs zijn eigen familie meer vertrouwde. Wanneer een dergelijke “total Überwachung” eenmaal is ingevoerd, kom je er niet makkelijk meer vanaf. In Oost-Duitsland duurde het 40 jaar en kwam de opheffing pas met het in elkaar storten van de Deutsche Demokratische Republik. [5]
Vrijheid van meningsuiting
De vrijheid van meningsuiting wordt vaak slechts gezien als een vrijheid. Ze heeft echter ook een belangrijke politieke functie. Uitingen van kritiek zijn signalen waarmee parlement en regering het beleid kunnen bijstellen. Wanneer burgers geen kritiek meer durven te uiten, zal het regeringsbeleid ontsporen en zal de regering steeds meer dwang en geweld gebruiken om de burgers in het door haar gewenste keurslijf te dwingen.
Sleepnet
In de oude Wet op de inlichtingen en veiligheidsdiensten van 2002 hadden de diensten al verregaande bevoegdheden om organisaties en personen in de gaten te houden, die de democratische rechtsorde, de veiligheid of andere gewichtige belangen van de staat in gevaar zouden kunnen brengen. De diensten konden daarbij al gebruik maken van gericht afluisteren, hacken, mobieltjes volgen en alle mogelijke data verzamelen en ontsleutelen. Ze konden ook al onder valse identiteit opereren, organisaties infiltreren, informanten werven, misdrijven begaan en zo’n beetje alles doen wat voor anderen verboden is, en alles uiteraard in het diepste geheim. In de nieuwe wet komt daar de bevoegdheid tot ongerichte interceptie van kabelgebonden communicatie bij. [art 48] Iedereen, die communicaties verzorgt, data beheert of versleutelt, wordt nu wettelijk verplicht aan deze massale gegevensverzameling mee te werken. [art 51 ev] Eh, nou ja, dat wil zeggen, iedereen in Nederland.
Als data versleuteld zijn met een methode, waarover alleen personen in het buitenland opheldering kunnen geven, dan kun je hen met een Nederlandse wet niet tot medewerking dwingen.
Rechten van de mens
De ongerichte interceptie van onze communicatie vormt een willekeurige inmenging in ons privé leven en is in strijd met het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten.[6]
Artikel 17
1. Niemand mag worden onderworpen aan willekeurige of onwettige inmenging in zijn
privé leven, zijn gezinsleven, zijn huis en zijn briefwisseling, noch aan
onwettige aantasting van zijn eer en goede naam.
2. Een ieder heeft recht op bescherming door de wet tegen zodanige inmenging of
aantasting.
De nieuwe wet is eveneens in strijd met het Handvest van
de grondrechten van de Europese unie [7], artikel 7, 8 en 11 .
Artikel 7
Eerbiediging van het privé-leven en het familie- en
gezinsleven
Eenieder heeft recht op eerbiediging van zijn privé-leven, zijn familie- en gezinsleven, zijn woning en zijn communicatie.
Artikel 8
Bescherming van persoonsgegevens
1. Eenieder heeft recht op bescherming van de hem betreffende persoonsgegevens.
2. Deze gegevens moeten eerlijk worden verwerkt, voor bepaalde doeleinden en met toestemming van
de betrokkene of op basis van een andere gerechtvaardigde grondslag waarin de wet voorziet. Eenieder heeft recht op toegang tot de over hem verzamelde gegevens en op rectificatie daarvan.
3. Een onafhankelijke autoriteit ziet erop toe dat deze regels worden
nageleefd.
Artikel 11
Vrijheid van meningsuiting en van informatie
1. Eenieder heeft recht op vrijheid van meningsuiting. Dit recht omvat de vrijheid
een mening te koesteren en de vrijheid kennis te nemen en te geven van
informatie of ideeën, zonder inmenging van enig openbaar gezag en ongeacht
grenzen.
2. De vrijheid en de pluriformiteit van de media worden
geëerbiedigd.
Terrorisme-bestrijding
Het voorwendsel voor deze nieuwe wet is terrorisme-bestrijding. De ministers vertrouwen ons niet. Ze beschouwen elke burger als mogelijke terrorist. Omgekeerd, worden wij wel geacht blindelings onze ministers te vertrouwen en geen aanstoot te nemen aan het feit, dat zij onze gegevens en communicaties verzamelen en uitpluizen. Onze ministers zouden zogenaamd alleen onze veiligheid
voor ogen hebben.
Opmerkelijk is, dat deze Draconische wet er komt, terwijl hier in Nederland nog geen terroristische aanslagen hebben plaats gevonden.
Aanslagen verhinderen?
Of deze massale bewaking van burgers daadwerkelijk aanslagen verhindert is echter zeer de vraag. Het is immers logisch te veronderstellen, dat zodra terroristen van de nieuwe regels op de hoogte zijn, zij daar simpelweg rekening mee zullen houden en hun aanslagen zullen beramen vanuit plaatsen waar ze niet of minder in de gaten worden gehouden. Het zou de bestrijding van terrorisme zelfs moeilijker
kunnen maken.
Fictieve zekerheden
Een nieuwe commissie van drie personen gaat beoordelen of de spionageopdrachten van de ministers door de beugel kunnen. [art 32] Twee van de drie komen uit de hoek van de rechtspraak. Waar de derde vandaan moet komen wordt niet in de wet vermeld. Deze personen worden door de ministers zelf voorgedragen en bij koninklijk besluit benoemd. [art 33]
Met deze nieuwe commissie proberen de ministers de bezwaren tegen de massale bewaking van burgers weg te nemen. Het bestaan van deze commissie biedt echter geen zekerheid. Enerzijds zijn die drie personen voor hun oordeel geheel afhankelijk van de gegevens die ministers en diensten hen willen verstrekken, anderzijds gebeurt al het bespioneren in het geheim. Buiten de diensten zelf kan
niemand effectief controleren wat zij echt uitspoken.
De verzamelde gegevens zouden vernietigd moeten worden, zodra vast staat, dat deze onschuldige personen betreft. De ministers willen deze echter drie jaar lang kunnen behouden. [art 48.5 en 48.6]
Onze gegevens zijn niet veilig. Ze mogen ook aan buitenlandse diensten doorgegeven worden. Ook hier worden wij geacht onze ministers te kunnen vertrouwen en dat zij ons daarbij niet in gevaar brengen. Want wat die buitenlandse diensten met onze gegevens doen en hoe lang zij onze gegevens bewaren, daar hebben onze ministers geen macht over.
De massa gevoelige gegevens, die verzameld gaat worden is gigantisch en bevat duizelingwekkend veel waardevolle informatie. In het recente verleden is steeds opnieuw gebleken, dat het voor hackers slechts een kwestie van tijd is om zelfs in de best beveiligde netwerken binnen te dringen. Ze hebben voor elke opgeslagen gegevensverzameling dus drie jaar de tijd.
Olifant
De wet is als de inzet van een olifant om muggen dood te trappen, zonder enige garantie dat we minder gestoken worden. Moeten we voor deze pseudo-veiligheid ons recht op privacy opgeven en
ons permanent zorgen maken om onze gegevens? Moeten we hiervoor voorzichtiger worden in onze meningsuiting en rekening houden met mogelijk toekomstig misbruik in het buitenland of zelfs hier in Nederland, als ons land misschien nog verder afglijdt naar een politiestaat?
Lak aan rechtspraak
Sinds 2011 zijn internet- en communicatieaanbieders verplicht onze de verkeers- en localisatiegegevens zes maanden te bewaren om ze desgevraagd aan de opsporingsdiensten te kunnen
verstrekken. In het beveiligingsniveau mogen de aanbieders rekening houden met de kosten. De best mogelijke beveiliging is dus niet vereist. Deze verplichting de gegevens te bewaren stoelt op EU-richtlijn 2006/24. Die richtlijn werd in 2014 door het Europese gerechtshof ongeldig verklaard, onder andere vanwege de grote risico’s die de massa gevoelige informatie met zich meebrengen, maar
hoofdzakelijk vanwege de te zware inmenging in de fundamentele rechten van bijna de hele Europese bevolking. (Art 7 en 8 van het EU handvest.) [8]
Desondanks handhaaft onze regering deze verplichting voor internet en telecomaanbieders en doet er nu met de nieuwe wet een flinke schep bovenop.
Nederland en mensenrechten
Nederland loopt beslist niet voorop wanneer het om fundamentele rechten van de mens gaat. Ons parlement ratificeerde het Internationale Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten pas als 50ste land, 12 jaar na het verdrag. [ 9]
Bij een mensenrechtenonderzoek in 2009 vonden de Raad van Europa en de VN een ernstige reeks punten van zorg in de Nederlandse antiterrorisme maatregelen, als ook in onze behandeling van
vluchtelingen. [10]
In 2016 constateerde Human Right Watch opnieuw inbreuken op de mensenrechten en alweer op het gebied van antiterrorisme maatregelen en de behandeling van vluchtelingen. [11]
Daarbij werd nog niet eens melding gemaakt van de mensonwaardige behandeling en mentale foltering in het deportatiecentrum in Rotterdam. [12] Ook hier handelt de minister in strijd met het de Rechten van de mens en het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie. [13]
Artikel 4
Verbod van folteringen en van onmenselijke of vernederende behandelingen of bestraffingen
Niemand mag worden onderworpen aan folteringen of aan onmenselijke of vernederende behandelingen of bestraffingen.
De hiervoor verantwoordelijke minister is trouwens één van de ministers, die onder de nieuwe wet de bewaking van burgers aan gaat sturen.
Telefoontaps
Waar onze regering al wel sinds lang voorop loopt is in het afluisteren van telefoongesprekken. In 2010 werden onze telefoons dubbel zo vaak afgetapt als in Duitsland en 47 keer zo vaak als in Groot-Brittanië. [14]
Tragikomisch detail
Normaal gesproken moeten de parlementariërs de ministers controleren. In de nieuwe wet is echter vergeten te bepalen, dat de ministers niet het recht hebben de parlementariërs te bespioneren. Dat zou technisch trouwens vrij eenvoudig te regelen zijn geweest door hun IP-adressen buiten het sleepnet te houden. Daarin voorziet de wet dus niet. De rechtstaat moet wijken voor de spionagedrang van onze ministers.
JDreport.com publiceert verhalen uit een flink aantal andere "onafhankelijke" nieuwsbronnen, blogs en wat al niet meer.
De meningen in dit artikel zijn van de bron en weerspiegelen niet JDreport.com.
Wanneer je voor de eerste keer inlogt met een Social Login-knop, verzamelen wij van je account openbare profielinformatie gedeeld door de Social login provider, op basis van je privacy-instellingen. We krijgen ook je e-mailadres om automatisch een account voor je aan te maken op onze site. Zodra je account is aangemaakt, ben je ingelogd op dit account.
Niet akkoordAkkoord
Maak verbinding met
Ik sta toe om een account aan te maken
Wanneer je voor de eerste keer inlogt met een Social Login-knop, verzamelen wij van je account openbare profielinformatie gedeeld door de Social login provider, op basis van je privacy-instellingen. We krijgen ook je e-mailadres om automatisch een account voor je aan te maken op onze site. Zodra je account is aangemaakt, ben je ingelogd op dit account.
