Volgens de Miljoenennota 2018 blijft er na verdeling van alle kosten bijna 8 miljard euro over. Rutte bezuinigt zonder deze term te gebruiken. Het demissionaire kabinet heeft 8 miljard ruimte en weigert dit te gebruiken, bijvoorbeeld om de uitkeringen te verhogen naar een leefbaar niveau of om ervoor te zorgen dat de 155 voedselbanken in ons land overbodig worden.
Nee, armoede en honger blijft onveranderlijk aanwezig binnen een samenleving die geld genoeg heeft om dit uit te bannen.
Voorheen waren er steeds begrotingstekorten die aanleiding gaven tot bizarre bezuinigingen. De afgelopen jaren bezuinigden de achtereenvolgende kabinetten Rutte meer dan 50 miljard euro.
Sinds het aantreden van kabinet Rutte-Verhagen zijn beleidspakketten (lees: bezuinigingen) doorgevoerd voor in totaal 51 miljard euro in 2017. Het regeerakkoord Rutte-Verhagen bevatte maatregelen voor in totaal 19 miljard euro, het Begrotingsakkoord 2013 voor 10 miljard euro, het Regeerakkoord Rutte-Asscher 16 miljard euro en het aanvullend pakket inclusief de begrotingsafspraken uit 2014 6 miljard euro.
Dit jaar is er een begrotingsoverschot en wat gebeurt er, toch bezuinigt dit rechtse kabinet opnieuw. Het kabinet hoeft zelfs de belastingen niet te verhogen.
“Dit betekent dat de huidige collectieve voorzieningen betaalbaar blijven, zonder dat het nodig is om de belastingen te verhogen of de rekening door te schuiven naar volgende generaties via een oplopende overheidsschuld. Dit is onder andere te danken aan ingrepen van het kabinet, zoals de hervorming van de AOW, de zorg en de woningmarkt (beperking hypotheekrenteaftrek)”, schrijft de regering in de samenvatting van de Miljoenennota.
Waarom?
Wat is er toch met deze regering aan de hand? Waarom doen zij niets om armoede en honger uit te bannen, terwijl zij ruim daartoe de mogelijkheden hebben?
Ik noem dit de neo-con ziekte waaraan ieder Europees land, inclusief Nederland lijdt. Het lijkt op het bevredigen van een perverse behoefte om armen en kwetsbaren met alle geweld in je land te willen hebben. De minderbedeelden dienen tot afschrikking van de groepen mensen die daar boven zitten qua inkomen. Zij zijn gewaarschuwd dat wanneer zij zich niet ‘markt conform’ gedragen zij uitgerangeerd worden en in het putje van de uitkeringsinstanties terecht komen, waar zij gedwongen worden tot het verrichten van een tegenprestatie en zo weinig aan uitkering overhouden dat zij hun koophuis moeten verkopen en een huurhuis niet meer kunnen betalen.
Het is een machtsspel waarvan de voorlopige winnaars de rechtse regeringen zijn die een gewillige pool werknemers aanlevert aan de multinationals tegen flex contracten en verlaagde lonen. Met lonen die zelfs zo laag zijn dat de premier de vakbonden aanmoedigt een loonsverhoging te vragen. De werknemers zijn kwetsbaar gemaakt met flexibele contracten en door automatisering en robotisering worden zij steeds meer overbodig. Daarnaast studeren steeds meer studenten af met een lening, waar zij vele tientallen jaren aan vastzitten en die hun speelruimte beperkt.
Armoede
De demissionaire regering trekt zich geen bal aan van de armoede in ons land.
Volgens de cijfers van het Europese Bureau voor Statistiek Eurostat leven opnieuw meer Nederlanders in armoede of in de directe de gevarenzone daarvan. Waren er dat in 2015 nog 2,7 miljoen voor 2016 zijn dat 2,8 miljoen medelanders. De overheid helpt deze mensen niet, gelukkig zijn er wel talrijke particuliere initiatieven.
Sinds het aantreden van het kabinet Rutte is de armoede ieder jaar toegenomen, dat blijkt uit de cijfers van Eurostat. Het armoedecijfer voor 2014 komt op 2,7 miljoen mensen en 2,6 miljoen over 2013. (Lees verder)
Rob Vellekoop, 20 september 2017
Lees ook eens verder bij de Bron: delangemars.nl
