Als we de boerenprotesten in EU-perspectief bekijken, dan valt op hoe braaf Nederland haar eigen speerpunten offert voor dubieuze doelen met kwestieuze kansen.
Met een beroep op het imaginair ‘stikstofprobleem' In plaats van varkensflats migranten ophokken klinkt heel menslievend, maar over de vraag of het verstandig is weigert men te delibereren.
Wie het probeert neemt het reële risico van sociaal ostracisme, en daarmee is het klaar.
Hoe gaat dat elders? Zelfs dat wil men in Nederland niet weten – wij zijn immers het voorbeeld voor de rest van de wereld? Laat de wereld maar naar ons kijken, hoor je dan terug in de grachtengordel. Opnieuw betekent dat: einde discussie.
Maar elders in de EU laat men de idioten liever voorgaan teneinde conclusies te kunnen trekken en van de voordelen van andermans ondergang door slecht nadenken te profiteren:
De landbouwministers van de Europese Unie zijn boos op Eurocommissaris Frans Timmermans. Ze storen zich aan diens “dreigement” dat de Europese Commissie de nieuwe landbouwsubsidieplannen misschien wel intrekt omdat die na tussenkomst van de EU-landen en het Europees Parlement niet groen genoeg zouden zijn geworden.
Frans Timmermans koerde vorig jaar al de hele EU bij elkaar, maar toen kwam Corona, en was het eenvoudiger er onderuit te wriemelen. De landen – Frans' erfvijanden hongarije en Polen voorop – maakten een paar voorbehouden. De EU-begroting voor …..