De boodschap van de monsteroverwinning van de Britse Conservatieven van Boris Johnson en het zware verlies van de sociaaldemocratische Labour Partij is duidelijk: de burgers wijzen klip en klaar de almaar communistischer wordende EU-superstaat af, en willen weer de controle over hun eigen grenzen, economie, wetten en samenleving.
De jarenlang met allerlei antidemocratische tactieken uitgestelde Brexit lijkt op 31 januari 2020 dan toch eindelijk door te gaan, al moet daarover nog wel weer een stemming in het parlement plaatsvinden.
Daarna lijkt Brexit de eerste dominosteen van meer ‘exits’ te kunnen worden, want de weerzin van de Europeanen tegen het E.C.-Politburo dat vanuit Brussel met de ene na de andere kostbare maatregel onze vrijheid, soevereiniteit en welvaart afbreekt, groeit met de dag.
Met bijna driekwart van de stemmen geteld staan de Tories op 364 zetels (+47) en Labour op 202 (-59). De Conservatieven namen zelfs enkele van oudsher ‘rode’ bolwerken in, een unicum. Het toont aan dat de Britse kiezer, ook de jongere, de Marxistische fantasieën van Jeremy Corbyn resoluut afwijst. Die treedt dan ook terug als partijleider.
‘Nu zeggen we tegen onze met doordringende stem sprekende vriend met zijn blauwe, twaalfsterrige hoed: tijd om een sok in je megafoon te steken,’ deelde Johnson in zijn overwinningsspeech een sneer uit aan Corbyn.
Uit opinie onderzoek bleek dat de Britse kiezer niet enkel over het Brexit heeft gestemd. Ze wilden namelijk ook per se voorkomen dat Jeremy Corbyn premier werd. Ze vonden namelijk dat hij veel te veel geld wilde uitgeven, en daardoor nog meer schulden zou maken. Ook zouden zijn plannen zeer schadelijk zijn voor de Britse economie. (1)
‘Extreemlinks schreeuwt en krijst, maar het socialisme is stervende’
‘Ondanks al het geschreeuw, lawaai en gekrijs van extreemlinks blijkt dat het socialisme stervende is,’ constateert de Amerikaanse topeconoom Martin Armstrong. ‘De tegenstanders van Brexit deden alles in hun macht om de uitslag van het democratische referendum om de EU te verlaten, te blokkeren. Ze hadden de onbeschaamdheid te beweren dat de mensen te dom zijn en niet begrepen waar ze voor stemden. De politici wilden namelijk doorgaan met het overdragen van soevereiniteit aan Brussel, en sommigen zouden (door het Brexit) hun pensioenen verliezen.’
‘Het belang van deze verkiezingen is dat ze laten zien dat de frustratie over regeringen groeit. Zoals ze zeggen: ‘better the devil you know’, en in dit geval is die het Britse Parlement. Het Britse volk heeft (–net als het Nederlandse-) namelijk geen enkele stem over het beleid dat uit Brussel komt. De Britse regering verliest iedere keer ieder dispuut met Brussel. Het is simpel gezegd nooit een relatie met wederzijds respect ….
Lees verder bij de bron: Xandernieuws
