Degenen die CO2 promoten als de reden voor het broeikaseffect, zijn sukkels en degene die door de hucksters worden ingenomen.
“We zien een afkoelende trend”, zegt Martin Mlynczak van NASA’s Langley Research Center. “Hoog boven het aardoppervlak, dichtbij de rand van de ruimte, verliest onze atmosfeer warmte-energie. Als de huidige trends zich voortzetten, zou het binnenkort een Space Age-record voor verkoudheid kunnen instellen. ”
De nieuwe data komen van NASA’s Sounding of the Atmosphere met Broadband Emission Radiometry of SABRE-instrument, dat zich bevindt aan boord van de Thermosphere Ionosphere Mesosphere Energetics and Dynamics (TIMED) -satelliet van het ruimteagentschap. SABRE bewaakt infraroodstraling van koolstofdioxide (CO2) en stikstofmonoxide (NO), twee stoffen die een vitale rol spelen in de energieproductie van onze thermosfeer, het allerhoogste niveau van onze atmosfeer.
“De thermosfeer koelt altijd af tijdens het minimum van zonne-energie. Het is een van de belangrijkste manieren waarop de zonnecyclus onze planeet beïnvloedt, “zei Mlynczak, de hoofdassistent voor SABRE.
De nieuwe bevindingen van de NASA komen overeen met die van UC-San Diego en de Northumbria University in Groot-Brittannië vorig jaar, die beide een Grand Solar Minimum voorspellen in de komende decennia vanwege de lage activiteit van zonnevlekken. Beide studies voorspelden zonactiviteit vergelijkbaar met de Maunder-minimumwaarde van het midden van de 17e tot het begin van de 18e eeuw, die samenviel met een tijd die bekend staat als de Kleine ijstijd, waarbij de temperaturen veel lager waren dan die van vandaag.
Als dit alles lijkt alsof de NASA zichzelf tegenspreekt, heb je gelijk – soort van. De NASA meldde immers ook vorige week dat het Arctische zee-ijs op het zesde laagste niveau was sinds het meten begon. Is dat niet een zeker teken van opwarming van de aarde?
Dit alles bewijst dat we op zijn best een vluchtig begrip hebben van het ongelooflijk complexe klimaatsysteem van de aarde. Dus als reguliere media en koolstofkredietverkoper Al Gore u ademloos waarschuwen dat we iets moeten doen aan de klimaatverandering, is het goed om een stap achteruit te doen, diep in te ademen en te beseffen dat we niet over de kennis, vaardigheden of middelen beschikken om hebben veel effect op het klimaat van de aarde.
Ongelooflijk complexe systemen
Zie je het probleem? Alarmmeldingen nemen één variabele, CO2 die slechts een klein deel is van extreem lange cycli en waarvan de projecties ver in de toekomst zijn gebaseerd.
Toen ik op de lagere school zat, maakten de alarmmeldingen zich zorgen over globale koeling. Amusant genoeg herinner ik me dat ik in de wetenschappelijke klas heb gesproken over de noodzaak om roet op het poolijs te smelten om het smelten van de gletsjers te stoppen.
In het laatste rapport van het Intergouvernementele Panel over klimaatverandering (IPCC) staat dat we nog maar 12 jaar over hebben om de planeet te redden. Het veroorzaakte de gebruikelijke hectische en belachelijke reacties.
NBC News bood dit juweeltje: “Een overbodige opwarming van de aarde-fix? Een door de mens gemaakte ‘vulkanische’ uitbarsting ‘om de planeet te koelen’. Het artikel luidde: ‘Wetenschappers en sommige milieuactivisten geloven dat naties vulkanische gassen moeten nabootsen als een laatste poging om de aarde te beschermen tegen extreme opwarming.’
Van 1940 tot bijna 1980 ging de gemiddelde wereldtemperatuur omlaag . Politieke zorgen en de vermeende wetenschappelijke consensus gericht op mondiale afkoeling . Alarmisten zeiden dat het het einde van de landbouw en de beschaving zou kunnen zijn. Journalist Lowell Ponte schreef in zijn boek uit 1976, The Cooling .
Het probleem was toen – en is nog steeds – dat mensen worden opgevoed in de verkeerde filosofie van het uniformitarianisme: het misleide geloof dat de omstandigheden altijd waren en altijd zullen zijn zoals ze nu zijn, en dat natuurlijke veranderingen zich over lange perioden zullen voordoen.
Bijgevolg begrepen de meeste mensen niet dat de koeling deel uitmaakte van de natuurlijke cyclus van klimaatvariabiliteit, of dat veranderingen vaak enorm en plotseling zijn. Slechts 18.000 jaar geleden waren we op het hoogtepunt van een ijstijd. Toen smolt het meeste ijs en steeg het zeeniveau 150 meter (490 voet), omdat het bijna al de laatste 10.000 jaar warmer was dan het nu is.
Tijdens het afkoelende “gevaar” waren voorstellen voor geo-engineering inclusief:
* het bouwen van een dam over de Beringstraat om koud Arctisch water te blokkeren, om de Noordelijke Stille Oceaan en de middelste breedtegraden van het noordelijk halfrond te verwarmen;
* het dumpen van zwarte roet op de Arctische ijskap om het smelten te bevorderen;
* toevoeging van kooldioxide (CO2) aan de atmosfeer om de wereldwijde temperaturen te verhogen.
” Het wegnemen van kooldioxide uit de atmosfeer “, zoals bepleit door het IPCC op zijn persconferentie op 8 oktober, is ook dwaas. Historische gegevens tonen aan dat, met ongeveer 410 delen per miljoen (ppm), het niveau van CO2 dat we nu in de atmosfeer hebben, we in de afgelopen 280 miljoen jaar bijna het laagste niveau hebben bereikt. Naarmate planten in die tijd evolueerden, was het gemiddelde niveau 1200 ppm. Daarom verhogen commerciële kassen hun CO2 naar dat niveau om de plantengroei te verhogen en de opbrengst met een factor vier.
Het IPCC heeft ongelijk in elke voorspelling dat het sinds 1990 is gemaakt . Het zou een ernstige fout zijn om zijn nieuwste voorspellingen te gebruiken als excuus om deel te nemen aan geo-engineering experimenten met de enige planeet die we hebben.
Om de grote verwarring over het broeikaseffect of de klimaatverandering te begrijpen, was mijn meest lucide gids Dr. Richard Lindzen – een voormalig Alfred P. Sloan professor in meteorologie aan het MIT en lid van de Amerikaanse National Academy of Sciences – en zijn nu beroemde lezing voor de Global Warming Policy Foundation afgelopen 8 oktober.
In slechts een aantal delen van zijn lezing kristalliseerde Dr. Lindzen voor mij waarom de kerk van het broeikaseffect zo slecht in haar dogma vervalst.
Broeikasgassen bevorderden de populaire publieke perceptie van de wetenschap van de klimaatverandering als vrij eenvoudig. Het is dat hier één fenomeen wordt uitgelegd (‘globale gemiddelde temperatuur’ of GAT, wat volgens Lindzen een grondig onwetenschappelijk concept is). En er is een verklaring voor: de hoeveelheid CO2 in de atmosfeer.
GAT is slechts een van de vele belangrijke verschijnselen die gemeten kunnen worden in het klimaatsysteem, en CO2 is slechts een van de vele factoren die zowel GAT als alle andere verschijnselen beïnvloeden.
De rol van CO2 bij het beheersen van GAT is hoogstens 2 procent, maar klimaatalarbeiders beschouwen het als de “bedieningsknop”.
De meeste mensen verwarren het weer (korte termijn, lokale temperatuur, vochtigheid, neerslag, wind, bewolking en meer) met het klimaat (op de lange termijn, op grote schaal van elk) en denken dat weersverschijnselen worden aangedreven door klimaatverschijnselen; dat zijn ze niet .
Daarom is, zoals Lindzen zegt, het populaire verhaal over dit systeem dit: het klimaat, een complex multifactor-systeem, kan worden samengevat in slechts één variabele, de wereldwijd gemiddelde temperatuurverandering, en wordt voornamelijk beheerst door de 1 tot 2 procent perturbatie in het energiebudget als gevolg van een enkele variabele – koolstofdioxide – tussen vele variabelen van vergelijkbaar belang.
Zou het je verbazen om te horen dat de grootste wereldwijde twee jaar durende verkoeling van de vorige eeuw net is opgetreden? Van februari 2016 tot februari 2018 (de laatste beschikbare maand) daalden de wereldwijde gemiddelde temperaturen met 0,56 ° C. Je moet teruggaan naar 1982-84 voor de volgende grootste tweejarige daling, 0,47 ° C, ook tijdens het broeikaseffect. Alle gegevens in dit essay zijn afkomstig van GISTEMP Team, 2018: GISS Surface Temperature Analysis (GISTEMP). NASA Goddard Institute for Space Studies (dataset geopend op 2018-04-11 op https://data.giss.nasa.gov/gistemp/ ). Dit is de standaardbron die wordt gebruikt in de meeste journalistieke rapporten van de gemiddelde wereldtemperaturen.
De 2016-2016 Big Chill bestond uit twee Little Chills, de grootste vijf maanden durende daling ooit (februari tot juni 2016) en de vierde grootste (februari tot juni 2017). Een soortgelijk evenement van februari tot juni 2018 zou de gemiddelde temperatuur wereldwijd onder het gemiddelde van de jaren tachtig brengen. Februari 2018 was kouder dan februari 1998. Als iemand in de verleiding komt om te beweren dat de reden voor recente recordkoeling periodes is dat de wereldwijde temperaturen meer vluchtig worden, is het niet waar. De volatiliteit van de maandelijkse wereldwijde gemiddelde temperaturen sinds 2000 is slechts tweederde van wat het was van 1880 tot 1999.
Dit alles pleit niet voor opwarming van de aarde. De jaren 1950 was het afgelopen decennium koeler dan het vorige decennium, de volgende vijf decennia waren gemiddeld allemaal warmer dan het decennium daarvoor. Koele cycli van twee jaar, zelfs als ze records instellen, zijn statistische ruis in vergelijking met de langetermijntrend.
Mijn punt is dat statistische uitwassen van koeling geen media-aandacht genereren. De wereldwijde gemiddelde temperatuurcijfers komen maandelijks uit. Als ze een nieuw heetste jaar laten zien, is dat een groot verhaal. Als ze een grote stijging laten zien ten opzichte van de vorige maand, of dezelfde maand in het voorgaande jaar, is dat een verhaal. Als ze een opeenvolging van opwarmende maanden of jaren vertegenwoordigen, is dat een verhaal. Wanneer ze enige afkoeling vertonen – en er meer koelmaanden zijn geweest dan warme maanden sinds de antropogene opwarming begon – is er geen verhaal.
Gebombardeerd met afval
Natuurlijk wist je dat niet, tenzij je NASA, Real Clear Markets of Watts Up With That volgde.
En natuurlijk fronsen de media in de “New Green Deal” -hype van AOC, omdat ook zij gelooft dat de wereld in 12 jaar zal eindigen als we de klimaatverandering niet aanpakken.
The Guardian en de Intercept zijn beide blij deze onzin te promoten als natuurlijk het geheel van de reguliere media.
Alarmbellen
Toen ik op de lagere school zat, hadden we grote alarmbellen over global cooling. Op de middelbare school was het bevolkingsgroei. Toen kwamen voedseltekorten gevolgd door piekolie.
Nu is de crisis du jour het broeikaseffect.
Het gaat altijd over iets!
CO2-verstoring Symptoom
Watts Up With That geeft de global warming hysteria nauwkeurig weer als het CO2-derangementsyndroom .
Dat is een uitstekende synopsis van de huidige stand van zaken, dus geef het alsjeblieft een goede blik.
Eindelijk, zelfs als je nog steeds gelooft dat de opwarming van de aarde een bedreiging is, denk dan eens na over het idee dat regeringen er niets verstandigs aan zullen doen.
JDreport.com publiceert verhalen uit een flink aantal andere "onafhankelijke" nieuwsbronnen, blogs en wat al niet meer.
De meningen in dit artikel zijn van de bron en weerspiegelen niet JDreport.com.
Wanneer je voor de eerste keer inlogt met een Social Login-knop, verzamelen wij van je account openbare profielinformatie gedeeld door de Social login provider, op basis van je privacy-instellingen. We krijgen ook je e-mailadres om automatisch een account voor je aan te maken op onze site. Zodra je account is aangemaakt, ben je ingelogd op dit account.
Niet akkoordAkkoord
Maak verbinding met
Ik sta toe om een account aan te maken
Wanneer je voor de eerste keer inlogt met een Social Login-knop, verzamelen wij van je account openbare profielinformatie gedeeld door de Social login provider, op basis van je privacy-instellingen. We krijgen ook je e-mailadres om automatisch een account voor je aan te maken op onze site. Zodra je account is aangemaakt, ben je ingelogd op dit account.
