Voor dit artikel negeren we even dat noch het SARS-CoV-2 virus, noch de Delta variant, noch enige andere variant ooit uit ook maar één patiënt kon worden geïsoleerd en daarmee ondubbelzinnig aangetoond, en gaan we uit van de in de media gecreëerde perceptie dat er inderdaad zoiets bestaat als het ‘nieuwe coronavirus’.
Hoewel we er al vaker op hebben gewezen is het, gezien de almaar misleidender, overspannender – en daardoor steeds ongeloofwaardiger- wordende propaganda van de overheid om er bij het volk in te drammen dat deze ‘vaccins’ toch echt veilig en effectief zijn, heel belangrijk dat u goed beseft hoe dit vermoedelijk grootste medische bedrog aller tijden tot stand is gekomen.
Dat monstrueuze bedrog begon al tijdens de klinische testfasen in 2020. Zelfs uitgaande van hun eigen stelling dat het virus ‘reëel en levensgevaarlijk’ zou zijn, bleken de producenten deze testen zo te hebben ontworpen en uitgevoerd, dat een compleet falen op voorhand ingeprogammeerd was.
Dat is niet zomaar een losse bewering, maar werd op 22 september 2020 in nota bene de New York Times aan de kaak gesteld door Peter Doshi, mederedacteur van het medische vakblak BMJ, en Eric Topol, professor moleculaire geneeskunde.
In hun ingezonden stuk ‘These Coronavirus Trials Don’t Answer the One Question We Need to Know’ stelden ze de (opzettelijke) cruciale fouten van de klinische testfasen aan de kaak. (Zie ook ons eerdere artikel van 29 september 2020 hierover: Hierom is de klinische testfase van de grote vaccinproducenten volstrekt waardeloos).
Bewust NIET gekeken of injecties bescherming bieden tegen ernstige ziekte
‘Als je goedkeuring gaat geven aan een coronavirus vaccin, geef je die dan aan een vaccin waarvan je weet dat het mensen enkel beschermt tegen de meeste milde vorm van Covid-19, of aan een vaccin dat de meest ernstige complicaties voorkomt?’ Het enige logische antwoord is natuurlijk: dat laatste. ‘Maar dat is niet hoe de producenten van de drie belangrijkste vaccin kandidaten – Pfizer, Moderna en AstraZeneca, het probleem benaderen.’
‘Volgens de protocollen van hun studies kan een vaccin het criterium voor ‘succes’ behalen als het risico op milde Covid-19 wordt verlaagd. Het werd echt nooit aangetoond dat het matige of ernstige vormen van de ziekte vermindert, noch het risico op ziekenhuisopname, IC-opname of de dood. Kunnen zegen dat een vaccin werkt betekent dat de meeste mensen niet langer het risico lopen om ernstig ziek te worden. Dat is niet wat met deze testfasen wordt vastgesteld.’ (vet toegevoegd)
Tijdens de testfasen werd namelijk enkel gekeken of de injecties ‘milde gevallen van Covid’ zouden kunnen voorkomen of verminderen. Over milde gevallen (hoesten, niezen, verhoging) zou echter niemand zich ook maar enige zorgen over hoeven maken, want die verdwijnen vanzelf weer en veroorzaken geen blijvende schade.
Er is daarom geen enkele noodzaak een vaccin toe te dienen dat milde gevallen voorkomt. Dientengevolge waren de testfasen van Pfizer, Moderna en AstraZeneca nutteloos, irrelevant, misleidend en bedrieglijk.
Een handjevol milde gevallen bepaalden het lot van bijna 8 miljard mensen
Uit het stuk in de NY Times: ‘De Moderna en AstraZeneca studies gebruiken ieder 30.000 deelnemers; Pfizer gebruikt er 44.000. De helft krijgt twee doses van het vaccin, met een tussenpoos van drie of vier weken. De andere helft krijgt een placebo zoutoplossing. De definitieve bepaling van de effectiviteit zal optreden nadat 150 tot 160 patiënten Covid-19 ontwikkelen…’
Stel dat tijdens de testfase 100 mensen in de placebo groep milde Covid-19 kregen, en slechts 50 in de gevaccineerde groep. De producenten beweren vervolgens dat ‘we hebben bewezen dat ons vaccin 50% effectief is, en dat is voldoende om een noodvergunning te krijgen. Geeft het vaccin vrij en injecteer de hele wereld.’
Oftewel: de uitkomst bij slechts 150 proefpersonen bepaalt het lot van 7,8 miljard mensen.
In hetzelfde artikel werd terecht gewezen op het onomstotelijke – en zelfs door Marion Koopmans erkende – feit dat de gebruikte PCR test géén besmettingen kan aantonen en voor dit doel zo onbetrouwbaar is, dat 90% (-95%) van alle ‘positief getesten’ VALS kunnen zijn.
De methode waarmee tijdens de klinische testfase dus werd bepaald dat ‘150 mensen Covid-19 kregen’ is dus volledig onbetrouwbaar, nutteloos, absurd en onzinnig. Een positieve PCR test betekent namelijk NIETS.
Milde Covid-19 (hoesten, verhoging) betekent eveneens NIETS om je zorgen over te maken. Bovendien bleken de ‘vaccins’ bij veel mensen exact dezelfde symptomen te veroorzaken als aan (milde) Covid-19 worden toegeschreven.
We hebben het dus over slechts 150 mensen die niets anders dan een verkoudheid of griepje kregen. En DAAR zijn de Covid-19 injecties voor ontwikkeld.
Enkel hiervoor worden nu miljarden mensen ingespoten met hoogst experimentele gentherapieën, waarvan wetenschappers van topuniversiteiten in 2019 nog vaststelden dat deze de komende jaren nog lang niet veilig genoeg zijn om te worden toegepast in mensen.
Alles wat de fabrikanten nodig hadden waren ….
Lees verder bij de bron: Xandernieuws
