Het wordt steeds gekker in euroland. Bij de ECB dreigt een roulerend leden lidmaatschap en het IMF wil haar beproefde aanpak van schuldenlanden ‘heroverwegen‘.
Deze ontwikkelingen stemmen mij niet bijster vrolijk, de euro lobby is nog sterker dan ik gedacht (en gehoopt) had. Laten we eens beginnen met dat IMF. Wat betekent dat bericht eigenlijk?
Volgens de Financial Times, die zich baseert op interne documenten van het IMF, onderzoekt het fonds thans mogelijkheden om ‘anders’ om te gaan met de schuldenlast van landen die financiële steun nodig hebben. Voorbeelden van die aanpak uit het recente monetaire verleden, zoals de valutacrises in Zuid-Korea, Mexico,Thailand en Brazilië, hebben aangetoond, dat dergelijke crises met succes en relatief snel opgelost kunnen worden. De beproefde IMF-aanpak bestaat uit een combinatie van de volgende maatregelen:
1. monetaire devaluatie van de nationale munt;
2. publieke en private hervormingen;
3. besparingen;
4. waar noodzakelijk, afboeking van staatsschulden tot een draagbaar niveau.
De situatie in de huidige Zuid-Europese periferie is perfect vergelijkbaar met eerder genoemde crises. Zoals Spanje, Portugal en Griekenland (maar ook Frankrijk en Italië) aan de euro vastzitten, hadden al de genoemde landen de wisselkoers van hun nationale munt vastgeklonken aan die van de US-dollar. En omdat deze landen de economische kracht en ontwikkeling van de VS en de US-dollar niet konden volgen (zoals de Zuid-Europese landen ten opzichte van de kernlanden en de euro) werden de desbetreffende nationale munten internationaal te duur met ineenstorting van de nationale economieën en werkgelegenheid tot gevolg.
Nadat bovengenoemd ‘IMF-recept’ werd toegepast, waarbij de koppeling van de nationale munt aan de US-dollar werd losgelaten en de nationale munt internationaal tot een reëel level-playing-field niveau werd gedevalueerd, herstelden de economieën en werkgelegenheid zich in no time op eigen kracht. Bedrijven en banken schreven weer ‘zwarte cijfers’; bestaande investeringen werden meer waard en beleggers waren weer bereid om nieuwe investeringen te doen. Door een toename van de winst- en inkomstenbelasting en een afname van sociale uitkeringen verbeterden de staatsfinanciën zich substantieel, waardoor de terugbetaalcapaciteit op staatsleningen al snel sterk toenam, zelfs als die leningen genoteerd waren in US-dollar. En door het vervolgens gevoerde beleid van gematigde loonontwikkeling was er geen sprake van een additionele bovenmatige inflatie. Om kort te gaan, dit is het recept om een negatieve, neergaande spiraal snel om te vormen tot een positieve, opwaartse spiraal.
Maar dat concept wil het IMF nu verlaten. Naar verluidt werkt men in Washington nu aan een ‘andere’ manier om de vastgelopen Zuid-Europese economieën weer aan de praat te krijgen. Op zich is het al verwonderlijk, dat het IMF tóch doorgaat met het politieke gehannes met die euromunt. Nog in augustus vorig jaar wilde de Braziliaanse bewindvoerder Paulo Nogueira Batista ermeeophouden, nadat eerder het IMF de hand in eigen boezem had gestoken en toegaf dat men de crisis in Griekenland volkomen verkeerd had aangepakt. Ook kreeg de Europese Commissie toen de wind van voren van het IMF, die de EC verweet politiek te bedrijven in plaats van mee te werken aan haalbare economische oplossingen voor het landje aan de Egeïsche zee. Het IMF stelde zelfs de troika te zullen verlaten, omdat het geen trek had om aan een dood paard te blijven trekken. Het IMF heeft inmiddels óók publiekelijk toegegeven, dat de eigen statuten bij de eurocrisis niet alleen met voeten zijn getreden, maar dit beleid ook feitelijk onjuist en rampzalig is geweest voor met name Griekenland en Portugal. De Euro lijkt niet alleen de EU, maar ook het IMF ernstig te verdelen, nu BRIC landen uitermate ontevreden zijn over het feitelijk onwettige, onjuiste en rampzalige eurobeleid van het IMF.
Maar Batista werd destijds uiteindelijk door zijn eigen regering teruggefloten en intussen lijkt het IMF zich toch te hebben bekeerd tot het ‘eurogeloof’. De internationale financiële gemeenschap staat erbij en kijkt ernaar. Welke krachten zijn hier aan het werk?
Lees verder via www.dagelijksestandaard.nl.
Photo by infomatique 
