Tussen 1600 en 1800 werden in diverse delen van Noord-Afrika duizenden Nederlanders tot slaaf gemaakt. Slechts een vijfde deel van hen keerde terug, ondanks dat verwanten en lokale overheden zich inspanden om hen terug te kopen.
Deze relatief onbekende geschiedenis wordt uitgebreid beschreven in het recent verschenen boek Drie keer verkocht in een vreemd land van historicus Leendert J. Joosse.
Steun en hulp voor Nederlandse slaven?
Uiteraard lieten de verkochte zeelieden en passagiers vanuit Noord-Afrika hun thuisfront weten welke ramp hen had getroffen.
De slaven smeekten hun thuisfront in brieven hen te bevrijden.
Hulp verwachtten de verwanten van de overheid. Niet alleen van hun stadsbestuur maar ook van de Staten-Generaal. Ze vroegen medewerking tot bevrijding van hun dierbaren.
Maar kregen ze die ook?
De overheden en gewesten gingen nogal verschillend met de verzoeken om.
Het resultaat was dat hooguit een vijfde deel van hen in Noord-Afrika kon worden vrijgekocht. Duizenden anderen, vooral jongeren, zijn gedwongen tot de islam overgegaan of zijn er in slavernij omgekomen.
Verkocht in een vreemd land
Tien tegen één dat je negatief krijgt op de vraag of men weet dat duizenden Nederlanders aan hun leed in slavernij in Noord-Afrika ten onder zijn gegaan.
Dat is bij het grote publiek vrij onbekend, terwijl dit vele Nederlanders in de zeventiende en achttiende eeuw is …
Lees verder bij de bron: Historiek
