De wereldwijde pandemie van het coronavirus heeft verschillende verontrustende trends die al van kracht zijn, versneld. Onder hen zijn exponentiële schuldgroei, toenemende afhankelijkheid van de overheid en grotere interventies van centrale banken in markten en de economie.
Centrale bankiers lijken nu klaar om aan hun grootste machtsspel ooit te beginnen.
Jerome Powell, voorzitter van de Federal Reserve, bereidt zich in samenwerking met de Europese Centrale Bank en het Internationaal Monetair Fonds (IMF) voor om digitale valuta van de centrale bank uit te rollen.
Het globalistische IMF riep onlangs op tot een nieuw ‘Bretton Woods-moment’ om het verlies van triljoenen dollars aan wereldwijde economische output als gevolg van het coronavirus aan te pakken.
In de nasleep van de Tweede Wereldoorlog zorgde de oorspronkelijke overeenkomst van Bretton Woods voor een monetaire wereldorde met de Amerikaanse dollar als reservevaluta.
Belangrijk was dat de dollar gekoppeld zou worden aan de goudprijs. Buitenlandse regeringen en centrale banken konden hun dollarreserves ook in goud aflossen, en ze begonnen dit serieus te doen in de jaren zestig en begin jaren zeventig.
In 1971 sloot president Richard Nixon het gouden raam, waarmee hij in feite een nieuwe monetaire wereldorde inluidde, uitsluitend gebaseerd op het volledige vertrouwen en krediet van de Verenigde Staten. Enkele jaren later volgde een inflatiecrisis.
Als reactie hierop nam de Federal Reserve de pijnlijke stap om de rentetarieven op te krikken om haar verwelkende Federal Reserve Note te verdedigen en de stijgende prijzen te temmen.
Snel vooruit naar 2020, en de Fed heeft voor zichzelf nieuwe beleidsmandaten aangenomen die een voorloper zijn van een nieuw monetair systeem.
Maar de monetaire meesters denken niet na over een terugkeer naar gezond geld. In plaats daarvan plannen ze zelfs nog meer schulden, meer inflatie en het kiezen van winnaars en verliezers in de economie.
De Fed heeft zonder pardon haar wettelijk dubbele mandaat van volledige werkgelegenheid en stabiele prijzen uit het raam gegooid. Het geeft zichzelf nu een onbeperkt mandaat om stimulerings- en reddingsgeld te injecteren waar het nodig acht (inclusief recentelijk op de beurs verhandelde “junk” -obligaties).
In plaats van stabiele prijzen na te streven, begint de Fed nu expliciet aan een inflatieverhogingscampagne met als doel jaarlijkse prijsstijgingen van meer dan 2% te genereren voor een onbepaalde periode.
De volgende grens van het onbeperkte mandaat van de Fed zou “FedCoin” kunnen zijn – een digitale valuta van de centrale bank.
Eerder deze maand nam voorzitter Powell deel aan een IMF-panel over internationale betalingen en digitale valuta. Hij prees elektronische betalingssystemen en stelde de mogelijkheid aan de orde om ze te integreren in een digitaal valuta-regime van de centrale bank.
Powell heeft tot dusver geweigerd om een stap naar een volledig cashloos systeem, waarbij landen als China en Zweden voorop lopen, ronduit te steunen. Maar hij is aan boord met de grotere globalistische agenda om de rol van het monetair beleid bij het vormgeven van economische en sociale resultaten uit te breiden.
Het IMF wordt onder druk gezet door schuldactivisten om een deel van zijn goudreserves te verkopen om betalingen te dekken die verschuldigd zijn aan enkele van de armste landen ter wereld. Het IMF zou pseudo-munteenheden uitgeven die bekend staan als Special Drawing Rights (SDR’s) om de schulden van arme landen kwijt te schelden.
In een wereld waar de balansen van centrale banken met meer dan $ 7 biljoen zijn gegroeid, is het niet verwonderlijk dat iedereen een stukje van de taart wil en dat velen goud nu als overbodig beschouwen.
Is goud slechts een barbaars relikwie in deze dappere nieuwe digitale wereld? Als dat zo was, dan zou het dit jaar in prijs zijn gestort, te midden van alle nieuwe implementaties van de centrale bank, in plaats van naar een recordhoogte te stijgen.
Edelmetalen kunnen de ultieme bescherming zijn tegen de nieuwe monetaire wereldorde.
In het geval dat de Amerikaanse centrale bank een digitale dollar lanceert en elke Amerikaan een virtuele portemonnee toekent, zou er geen ontkomen zijn aan ongunstige monetaire beleidsbesluiten, behalve door fiat-valuta’s volledig te verlaten.
Onder de digitale valuta van een centrale bank kunnen autoriteiten negatieve rentetarieven opleggen aan alle aangehouden valutaeenheden. Ze zouden dat kunnen doen zonder dat iemand negatief renderende obligaties hoeft te kopen of geld op negatief renderende bankrekeningen hoeft te storten.
Onder een digitale valuta van een centrale bank kunnen automatische afschrijving en afschrijvingen stimuleringscontroles en belastingen vervangen. Het zou het voertuig zijn waarmee de moderne monetaire theorie volledig zou kunnen worden geïmplementeerd – waarbij de centrale bank belastingontvanger en financier van alle overheidsoperaties zou worden.
Als het waardevermindering van de valuta door de inflatiebelasting niet genoeg was, zou de Fed dollarhouders ook een directe belasting in de vorm van negatieve rentetarieven kunnen houden. Als de papieren biljetten eenmaal zijn uitgefaseerd, zou het aanhouden van contanten op zich niet langer een manier zijn voor individuen om aan negatieve tarieven te ontsnappen.
De enige ontsnappingsluiken zijn vluchtige alternatieve digitale valuta (zoals Bitcoin) of hard geld (goud en zilver).
Onder een monetaire orde waarbij elektronische cijfers die valuta vertegenwoordigen in onbeperkte hoeveelheden uit het niets kunnen worden gecreëerd, is de beste afdekking het tegenovergestelde: tastbare, schaarse, onvindbare rijkdom die buiten het financiële netwerk wordt gehouden.
Lees verder bij de bron: Activist Post
