Dit onderwerp komt de laatste jaren steeds vaker voorbij; de middenklasse die langzaam uitsterft. Het is een slepende trend maar toch blijkt uit diverse statistieken dat de laatste decennia er flinke verschuivingen plaats vinden in onze samenleving wat betreft de inkomensverhoudingen.
De gevolgen daarvan worden voelbaar en uiten zich in een toenemende onvrede in een groeiende onderlaag van onze bevolking. We kunnen onze samenleving in een aantal gradaties verdelen, al naar gelang de intentie van de auteur.
In deze column kijk ik naar de inkomensverdeling van de sociale klassen in onze Nederlandse samenleving.
Aan de bovenkant treffen we de elite aan waaronder de 10 procent superrijken. Deze elite vind je wereldwijd en samen bezitten die 10 procent rijken der aarde zelfs 70 procent van het vermogen van de gehele wereldbevolking. Deze 10 procent rijken der aarde trekken aan alle touwtjes. Ze zijn groot-aandeelhouders, grondbezitters en vooral de laatste jaren zwaar belegd in onroerend goed vanwege de lage rente op spaarrekeningen en deposito’s.
Hierdoor heeft de rest van de samenleving het nakijken en betaalt dus de hoofdprijs door de handelswijze van de elite.
Middenklasse bezwijkt
Onder de bovenklasse zien we de uitstervende middenklasse, het middensegment met inkomens van ongeveer 35.000 tot 70.000 euro per jaar. Het middensegment krimpt en de oorzaak ligt voornamelijk aan de kracht en de aanzuigende werking van het kapitaal wat door de elite is onttrokken uit de maatschappij. De middenklasse betaalt zich inmiddels scheel aan woonlasten.
De huizenprijzen zijn inmiddels onbetaalbaar en hetzelfde geldt voor de vrije sector huurwoningen.
Rondkomen van toeslagen en subsidies
Het middensegment houdt na aftrek van woonlasten en kosten van levensonderhoud te weinig over om te sparen en om daarmee een positie te verwerven in de ‘bovenklasse.’ Aan de onderkant van het middensegment vallen om die reden steeds meer mensen uit het bootje en vergroten daarmee de enorme aantallen mensen die aan de onderkant van de samenleving moeten rondkomen met behulp van de overheid.
Dat kan zijn in de vorm van uitkeringen en in de vorm van premies, subsidies en toeslagen.
Vermogensaanwas is verleden tijd
In mijn vorige artikel maakte ik een indeling van onze NL-populatie waaruit blijkt dat ongeveer 5 miljoen mensen in onze samenleving moeten rondkomen van een te laag inkomen en daardoor niets overhouden en zich niet waardevol kunnen maken voor de samenleving maar juist afhankelijk zijn van de rest van de samenleving. Een zorgelijke ontwikkeling. Maar net zo verontrustend is het feit dat een groot deel van de middenklasse niet meer in staat is om een vermogensaanwas te kweken. Alleen het tegenovergestelde is het geval, namelijk welvaart gekocht op krediet.
In onze “welvaartsstaat” spreken we niet zo makkelijk uit onszelf over verarming van de samenleving maar met de boven genoemde feiten durf ik de stelling in te nemen dat onze moderne verzorgingsstaat in hoedanigheid achteruit gaat. Overigens was dat ook mijn conclusie in eerder genoemde column.
Harde werkelijkheid is monotoon
Ik ga in dit artikel wat dieper in op onze verzorgingsstaat in verval omdat ik zie dat onze samenleving momenteel de schadelijke gevolgen ervaart. Of beter gezegd, gewoon voelt. Een actueel voorbeeld is de zwartepietendiscussie. Hier is m.i. duidelijk sprake van een groot ongenoegen over een traditie in de NL-cultuur die wordt omarmd door een groot deel van de bevolking. Vooral de onderkant van de samenleving hecht een grote waarde aan het Sinterklaasfeest.
Te samen met de traditionele (Christelijke) feestdagen en de Koningsdag zijn de feestdagen de mooie momenten waar mensen naar uitzien om de dagelijkse sleur te kunnen onderbreken met een gezellig (familie)samenzijn.
Saaie werkelijkheid
Men zoekt een afleiding om te vluchten voor de saaie werkelijkheid. In deze 21ste eeuw is een verandering waar te nemen in het sentiment onder het “gewone volk” om het maar even volks te benoemen. De laatste decennia is er een stabilisatie merkbaar in de gevoelswaarde van de ontwikkelde westerse bevolking. De technologische vooruitgang die we vooral na de wederopbouw in de 20ste eeuw hebben gekend is geconsolideerd. Na de komst van computers en het digitale tijdperk voelen we nu vooral de monotonie van de automatisering die ons langzaam leidt naar een tijdperk van robotisering.
Veel mensen zien hierin het resultaat van de alsmaar aanhoudende globalisering en mondialisering van onze economieën die worden versterkt door de invloed van het kapitalisme gekoppeld aan de opkomst van de multinationals.
Angst voor aantasting eigen cultuur
We zien dat het grootkapitaal door het openen van de (handels)grenzen nog meer rijkdom heeft kunnen verwerven. Als consumenten hebben wij alleen geprofiteerd van de lage-lonen-landen en kochten we goedkopere producten waardoor de inflatie relatief leeg bleef. Niet voor niets heeft Trump nu een handelsoorlog ontketent om de eigen industrie en handel te beschermen. America first. Een neveneffect van de globalisering is dat de maatschappij wordt overladen met de invloed van andere culturen. Daardoor wordt het verlangen groter naar de normen en waarden die we binnen onze eigen cultuur traditioneel hebben opgebouwd.
Veel mensen in de ‘onder- en middenklasse’ lukt het niet meer om zich te ‘verrijken’ en te werken aan vermogensaanwas. Bij wijze van excuus zoekt men dan naar ontspanning binnen de eigen cultuur die nog genoeg tradities kent om het volk te vermaken. In een veranderende wereld blijkt nu ineens dat door de politiek van open grenzen, en de daarmee samenhangende immigratie in de westerse economieën, de eigen cultuur dreigt te worden aangetast door andersdenkenden van buitenaf.
Blokkeerfriezen en voetbalsupporters
Een groot deel van de samenleving beseft nu meer dan ooit dat de wereld om ons heen verandert. Men ziet het dat laatste restje vermaak in de vorm van tradities en feestdagen langzaam aangetast wordt. Men mengt zich in de maatschappelijke discussie die op sociale media is ontstaan over zwarte Piet en neemt stelling in. Waren het vorig jaar de Blokkeerfriezen, nu zijn het de hooligans en medestanders uit de volksbuurten van de grote steden die zich mengen in het debat. Niet in het maatschappelijk debat maar meer met woord en daad in de straat.
Door de vermenging vanuit de immigratie ontstaat een multiculturele samenleving en voelen autochtone bewoners zich ongemakkelijk en ontstaat een cultuurdebat waarbij oorspronkelijke bewoners zich aangetast voelen in hun normen en waarden.
Polarisering
Hierbij speelt ook de factor inkomensscheefgroei een grote rol en voelen veel mensen zich achtergesteld. Het huidige omgeslagen sentiment is mede te wijten aan de schaalvergroting op politiek gebied met een Europese Unie (EU) als resultaat en aan de schaalvergroting binnen de industrialisering met nadelig bijgevolg de machtige multinationals. Het kapitalisme heeft gezegevierd maar wacht gelaten op de ondergang. De spanningen door de enorme inkomens- en vermogensverschillen zijn dermate groot geworden dat deze niet langer houdbaar zijn.
Geopolitieke spanningen, de opkomst van het populisme, polarisering tussen democraten en republikeinen, en tussen links en rechts, maken een normaal debat bijna onmogelijk waardoor het sluiten van een compromis alsmaar moeilijker wordt. De gerezen problemen vragen echter dringend om oplossingen die er nauwelijks komen met als gevolg nog meer spanningen die zich uiteindelijk ontladen in demonstraties en opstanden.
De grote omwenteling
Om de maatschappelijke problemen nog wat groter te maken kan ik wijzen op de narigheid die we kunnen verwachten wanneer de neergang van de financiële markten van de laatste tijd hun uitwerking gaat krijgen op de maatschappij. De onderkant van de samenleving zal er straks last van krijgen in de vorm van werkloosheid, overheidsbezuinigingen enzovoorts. De gevolgen daarvan laten zich raden. Chaos, onrust met nog meer aantasting van normen en waarden.
Deze gemoedstoestand brengt behalve Blokkeerfriezen en (voetbal)hooligans straks veel meer mensen van de grote massa in beweging.
Social onrust ontstaat uit onverwachte hoek
Met een beetje nuchter verstand kun je het zien aankomen en kun je ook zien dat niet alleen het zwartepietendebat hier de oorzaak van is. Sociale onrust ontstaat vaak vanuit een onverwachte hoek. Wie had er nu 10 jaar geleden ooit gedacht dat een kinderfeest het onderwerp zou worden van een cultureel maatschappelijk debat. Er speelt meer op de achtergrond.
Zou een fundamentele verandering misschien aanstaande zijn?
JDreport.com publiceert verhalen uit een flink aantal andere "onafhankelijke" nieuwsbronnen, blogs en wat al niet meer.
De meningen in dit artikel zijn van de bron en weerspiegelen niet JDreport.com.
Wanneer je voor de eerste keer inlogt met een Social Login-knop, verzamelen wij van je account openbare profielinformatie gedeeld door de Social login provider, op basis van je privacy-instellingen. We krijgen ook je e-mailadres om automatisch een account voor je aan te maken op onze site. Zodra je account is aangemaakt, ben je ingelogd op dit account.
Niet akkoordAkkoord
Maak verbinding met
Ik sta toe om een account aan te maken
Wanneer je voor de eerste keer inlogt met een Social Login-knop, verzamelen wij van je account openbare profielinformatie gedeeld door de Social login provider, op basis van je privacy-instellingen. We krijgen ook je e-mailadres om automatisch een account voor je aan te maken op onze site. Zodra je account is aangemaakt, ben je ingelogd op dit account.
