Debatweigering houdt de politieke elite in het zadel

De politiek correcte standpunten waar onze maatschappij onder gebukt gaat, worden met de dag onwaarachtiger en ongeloofwaardiger. Wat er allemaal verkondigd wordt, is in een normale discussie niet te verdedigen. De hard bevochten welvaart heeft een monster gebaard: de beroepspolitici die de maatschappij in al zijn facetten overgenomen hebben. Door een uitgekiend systeem van hersenspoeling door middel van onderwijs en media is zelfs de sturing verkregen over de toekomstwens van een groot deel van de bevolking. Zo moesten de mensen geloven dat de maatschappij en zielige medemensen belangrijker zijn dan hun eigen toekomst. Ieder ander is belangrijker, dus: “Weg met ons”. Daarmee hebben ze schaamteloos de ondergang van de maatschappij ingezet.

Gezond egoïsme is de basis van het bestaan

De natuur is de basis van het bestaan en daarvoor gelden natuurwetten. De belangrijkste natuurwet is de drang om te overleven, een gezond egoïsme. Verliest een organisme die drang, dan is het ten dode opgeschreven. Die wetten gelden ook voor ieder volk en maatschappij. Tot vijftig jaar geleden was er in de westerse wereld sprake van een industriële maatschappij. Er was een flow van opbouw van het land, stijgende welvaart, een betere toekomst en de gedachte dat de kinderen het weer beter zouden hebben dan hun ouders. Onderwijs was goed, praktisch gratis en toegankelijk voor iedereen. De kansen waren groot en ieder voor zich werkte aan zijn eigen toekomst. Voor mensen die om één of andere reden niet mee konden in de maatschappij was er een sociaal vangnet. De maatschappij kende een grote mate van saamhorigheid.

De industriële maatschappij was zeer succesvol, maar werd op het laatst overgenomen

De industriële maatschappij was zó succesvol dat zo’n vijftig jaar geleden niet meer iedereen dag in dag uit hoefde te ploeteren in de productie. Er ontstond een kaste van vrijgestelden, die in plaats van te genieten van de opgebouwde welvaart het als een taak zag het tot dan toe nog altijd gefaald hebbende communisme nieuw leven in te blazen. Onder het motto : “Het moet eerlijker, het moet socialer enz.” werden media, instituties en het onderwijs in record tempo overgenomen. Dat was een ongelijke strijd, want terwijl het grootste deel van de bevolking zich nog  steeds in het zweet werkte, hadden de vrijgestelden alle tijd beschikbaar voor het zorgvuldig pakken van de macht in de maatschappij. Vanuit die positie moest het linkse en communistische gedachtegoed verder verbreid worden.

Het was echter niet alleen idealisme wat de drijfveer was. De vrijgestelden ontwikkelden bij zichzelf een hoog superioriteitsgevoel en zagen zichzelf bij uitstek als de uitvoerders die hun superieure maatschappijvisie in de praktijk konden brengen. En daar was geld voor nodig, véél geld. En wie kon dat beter leveren dan het werkvolk, dat dag in dag uit ploeterde en toch niet in de gaten had wat er zich afspeelde. Zo is de kaste van de politieke elite geboren.

De “weg met ons “ mentaliteit

Om het volk de “egoïstische” houding om voor de eigen toekomst te werken af te leren en in plaats daarvan zijn bezittingen af te geven, is een uitgebreid resocialiseringsprogramma op ze losgelaten. Dat gebeurde vooral door hun kinderen in het onderwijs en op televisie aan te pakken en zodanig te bewerken dat dezen hun natuurlijke eigenwaarde en overlevingsdrang begonnen te verliezen. In alles werd benadrukt dat ze vooral sociaal en er voor de “ander” moesten zijn. Want iedereen in de wereld had het slechter dan zijzelf dus déél, gééf, help, ondersteun. Wees lief voor elkaar, vecht niet, verdedig je niet, want iedereen is van goede wil. In de media (o.a. Jeugdjournaal) werd dat buiten schooltijd nog eens dunnetjes overgedaan.

Het wekt geen verwondering dat grote delen van de bevolking niet bestand zijn tegen dit permanente systeem van hersenspoeling en daadwerkelijk zijn gaan geloven dat ze het véél beter hebben dan ieder ander in de wereld en dat het ook nog hun schuld is. De mensen gingen geloven dat de welvaart is ontstaan ten koste van anderen en ten koste van de wereld in plaats van dat er keihard voor gewerkt is. En dat ze boete kunnen doen door te geven en te delen en zich daardoor weer een beter mens  kunnen voelen. Zo werd de maatschappij rijp gemaakt kritiekloos grote delen van het verdiende inkomen over te dragen aan de nieuwe politieke elite, die op haar beurt beloofde dat het geld terecht zou komen op plaatsen voor een betere en eerlijkere wereld. Niet dus.

Met het beschikbare geld is een enorme bureaucratie opgebouwd, die nu bijna 60% van de maatschappij beslaat. 60% van de maatschappij is inmiddels min of meer afhankelijk van de overheid en leeft nu op de zak van 40% échte werkenden. Maar er is een “democratisch” systeem waarbij deze politici zich keer op keer kunnen laten verkiezen door die vaste achterban van 60%, omdat die allemaal een belang hebben om te blijven eten uit de staatsruif en niet bereid zijn hun gemakkelijke leventje op te geven.

Daar komt bij dat van de werkenden een groot deel hun hersenspoeling maar niet te boven komt en er ook niet over wil praten of debatteren. Zij blijven hardnekkig stemmen op de mensen die hen aan alle kanten uit persen.

Uiteindelijk blijft er maar een beperkt aantal kritische geesten in de maatschappij over die bereid zijn onder ogen te zien wat er zich daadwerkelijk afspeelt. Deze groep is gemakkelijk buiten te sluiten in discussies door gewoon niet in te gaan op hun bezorgdheid en hun vragen. Ze hebben verder geen machtsmiddelen in die “democratische” maatschappij, te meer daar ook alle media in handen zijn van de politieke elite en grotendeels financieel afhankelijk van de staatsruif. Die kijken wel uit om de gemakkelijke inkomsten uit handen te geven en kritiek te hebben op een systeem waar ze zelf deel van uitmaken. Het fenomeen van de uitsluiting en debatweigering is geboren en lijkt uit eigenbelang ook logisch.

Zo op het oog is er dus geen enkele kans meer dat er een wijziging in het systeem kan komen. Maar de politiek lijkt thans zijn hand te overspelen met de  import van miljoenen moslims. Niet alleen omdat het heel nadelig uitpakt voor de vredige sfeer in de maatschappij, maar ook omdat de lasten ervan niet meer te dragen zijn.

De “weg met ons” mentaliteit verdraagt zich niet met andere culturen

Vijftig jaar hersenspoeling heeft een volk opgeleverd dat de natuurlijke overlevingsdrang verloren heeft. De spirit van een betere toekomst heeft plaatsgemaakt voor naargeestig de touwtjes aan elkaar knopen. Optisch lijken er hoge inkomsten te zijn, maar als de vaste kosten en vooral álle belastingen en de tientallen andere  heffingen betaald zijn, blijft er voor de meeste Nederlanders niks over. De gevestigde politiek is al een voorlichtingsactie gestart om de mensen er aan te wennen dat “het niet vanzelfsprekend meer is dat de kinderen het beter zullen hebben dan de ouders”. Ondertussen worden de belastingen draconisch verhoogd. Er komt hier en daar wat verzet, maar met grof geschut worden de hersenspoelacties uitgebreid en verzwaard. Was vroeger de hel bij de kerk de ergste straf, wat de mensheid nu te wachten staat als ze niet betaalt, is vele malen erger. Álles wordt er bij gesleept. Kolkende zeeën overspoelen het land, heftige natuurverschijnselen maken het leven tot een hel, de wereld gaat ten onder als ze niet geven, geven, geven. En het merkwaardige is: het grootste deel van de bevolking is zó gedeformeerd dat het bereid is daar gehoor aan te geven. Ieder natuurlijk gevoel om te vechten voor het bestaan en te overleven is verdreven. Als ze van nut zijn, mogen ze bestaan en betalen en anders kunnen ze van D66 een spuitje krijgen. Het gevoel van grip op een zonnige eigen toekomst is volledig verdwenen.

De politieke elite heeft dus besloten miljoenen moslims in onze wereldvreemde maatschappij te importeren. In hun superioriteitsdenken was dit bedoeld om nóg socialer en eerlijker te zijn dan ze al waren door mensen uit islamitische culturen ook de zegeningen te bieden van gratis inkomen en welvaart waar ze zelf al vijftig jaar van profiteerden. Waar ze zich op verkeken, was dat deze mensen geen historie hadden van sociale hersenspoeling.  Voor hen gelden nog de rauwe natuurwetten van een primitieve maatschappij: pakken wat je pakken kunt. Dat wordt nog versterkt door allerlei aanmoedigingen in hun koran. Zet zulke mensen in een maatschappij van lieve, zichzelf wegcijferende sociale mensen en je weet dat er problemen komen. In plaats van te moeten vechten voor het bestaan komen ze nu in een omgeving waar ze alles aangeboden en nagedragen krijgen, een complete natuurshock. Het is volkomen te begrijpen dat deze mensen volop profiteren van het Luilekkerland dat hier blijkt te bestaan en waarbij ze geen strobreed in de weg wordt gelegd. Alle begeerlijke dingen liggen zonder enige beperking voor het oprapen en staan hen ter beschikking. Dat is niet alleen gratis inkomen, maar evengoed gratis gezondheidszorg en huizen, terwijl de vrouwen  gezien worden als een makkelijke prooi. Ook ruiken ze steeds meer de macht om de politiek over te nemen, inclusief het luie leventje op kosten van de bevolking. Het lijkt een beetje op de situatie dat soldaten na een lange belegering een stad innamen en ze van de commandant eens lekker los mochten gaan.

Daar tegenover staat een bevolking die afgericht is op geven, lief zijn, zich niet verdedigen, begrip tonen, bang en angstig is en op geen enkele manier weerstand kan of wil bieden aan dit rauwe geweld. De door de politiek beloofde bescherming blijkt een wassen neus te zijn, want door hervormingen is de politie veranderd in een doetjes-legioen met een opzettelijk benoemde slapjanusleiding. Hoe dat uitpakt is in deze video in 22 seconden te zien. Terwijl 1500 brave Duitsers als witte lemmingen bang aan de rand staan toe te kijken, is het zwembad overgenomen door 400 op hun kosten binnengehaalde en verwende moslims die gewoon hun gang kunnen gaan. De 1500 Duitsers mogen nergens meer in en druipen af. De politie komt en doet niks. De capitulatie is compleet.

Bij steeds meer mensen rijst het bange vermoeden dat er toch iets niet klopt.

Tegennatuurlijk gedrag valt niet te verdedigen

Voor een klein deel van de bevolking is het tenenkrommend wat er allemaal gebeurt. Daarin zijn de oudere Nederlanders oververtegenwoordigd, want zij kennen nog de maatschappij van de wederopbouw en het loon naar werken. Jongeren weten al vaak niet meer beter.

Maar op heel veel vragen is gewoon geen logisch antwoord te geven. Bijvoorbeeld: waarom moet ik keihard werken en houd ik niets over, terwijl anderen niets hoeven en alles gratis krijgen. Of: waarom moeten wij een groot deel van ons inkomen afgeven om misschien invloed te hebben op éénduizendste van het wereldklimaat, terwijl dat ook nog niet eens gegarandeerd is. Is dat niet een vorm van diefstal van mijn geld? Zo zijn er tientallen vragen.

Het is zo klaar als een klontje dat wanneer er een discussie losbreekt over alle politieke correctheid hier geen spaan van heel blijft. Het is voor de politieke elite van levensbelang dat die discussie er helemaal niet komt, want de gevolgen zullen enorm zijn.  Eén gevolg zal zijn dat ze hard in moeten grijpen in deze door henzelf gewenste ontwikkelingen, terwijl ze het nu al in de broek doen uit angst, omdat ze zélf politie en leger goeddeels afgeschaft hebben. Het betekent voorts dat de omvang van de overheid weer gehalveerd wordt naar 30% van de economie, voldoende om de taken die voor de burger van belang zijn naar behoren uit te voeren. De helft van de overheid kan verdwijnen zonder dat iemand daar iets van merkt, behalve een halvering van de belastingdruk. (De mensen zullen eindelijk weer een loon verdienen waar wat van overblijft). Het betekent ook dat het gedaan is met het luie leventje van de potverteerders bij de overheid. Zij moeten op zoek gaan naar écht werk waar ze een bijdrage kunnen leveren aan de maatschappij in plaats van te parasiteren.

De angst bij alle politiek correcte profiteurs is groot dat dit kan gebeuren en daarom wordt er alles aan gedaan deze discussie te vermijden. Het is daarom dat het debat aangaan gewoon geweigerd wordt. Men wil er niet over praten om zo weinig mogelijk mensen te alarmeren. Daarom worden vragen die hierop betrekking hebben niet beantwoord of met dooddoeners afgedaan. Daarom komt hiervan niets in de pers. De belangen zijn gewoon te groot.

Maar het gezwel woedt voort, vaak zelfs dwars door families heen. En naarmate men openlijker toegeeft dat Europa en haar oude bevolking een verloren continent is en een achterhoedegevecht voert tegen de islamisering, bestaat de kans dat iéts van de afgeleerde overlevingsdrift terug komt. Weliswaar een minimale kans zolang de Nederlander blijft geloven de wereld te moeten redden en bereid blijft daarvoor zijn welvaart, zijn vrijheid en zijn vrede op te offeren. Wat dat betreft kunnen de kaarten beter op Oost-Europa en Italië worden gezet.

Lees verder bij de bron: E.J. Bron