De hypotheekrente heeft opnieuw een daling ingezet. De eerste weken in augustus verlaagden de Rabobank, ING en ABN/AMRO en andere gespecialiseerde geldverstrekkers hun rentetarieven.
Zou het dan toch gebeuren dat een verdere rentedaling het leengeld ooit gratis zal maken? We zitten er al dichtbij natuurlijk.
De laagste rente krijg je momenteel bij de ABN/AMRO, daar wordt een annuïteitenhypotheek met Nationale Hypotheekgarantie met rentevaste periode van 10 jaar aangeboden met een percentage van 0,86 procent. Zie website Homefinance.
(lees hier verder)
Woonruimte = leefruimte
We raken niet uitgepraat over de oververhitte woningmarkt. Huizenprijzen die nog steeds verder door het dak gaan door opnieuw dalende hypotheekrentetarieven. Veel experts waarschuwen al een tijdje dat de woningmarkt totaal ontspoort. Hoe kan het bestaan dat ondanks dat de ongerustheid toeneemt nog altijd puur misdadige prijzen worden gevraagd voor woonruimte.
Let wel, ik schrijf nu WOONRUIMTE voor alle duidelijkheid maar even met hoofdletters. In wat voor tijd leven we eigenlijk? We praten over leefruimte voor gezinnen en starters die recht hebben op een menswaardig bestaan en willen beschikken over huisje, boompje, beestje en een paar koters voor de pensioenvoorziening van de huidige generatie. Zonder jonge aanwas raken de pensioenpotten een keer leeg.
Hoewel een ander verhaal is mede om die reden een oplossing voor de huidige woningmarktcrisis dringend noodzakelijk.
Dichtbij de onderwereld
Het is toch werkelijk crimineel om voor een tussenwoning met 3 slaapkamers een vraagprijs te hanteren van soms ruim meer dan een half miljoen euro in Amsterdam, Rotterdam, Utrecht en andere ‘criminele steden.’
Ik durf hier echt het woord crimineel te gebruiken. Heel toevallig zijn het de steden met de hoogste criminaliteitscijfers waar de hoogste prijzen worden gevraagd voor een woonhut. Bedreigingen onder drugshandelaren, steekpartijen onder ontspoorde jongeren, af en toe een schietpartij en zelfs de meest heldhaftige misdaadjournalist P.R. de V. werd omgelegd in onze hoofdstad. Laat dit even doordringen.
In steden met ‘verborgen’ geweld willen mensen nog het meest betalen voor een onderkomen. Is dat toeval of juist geen toeval. Is het de onderwereld? Oké, je kunt overdag nog zonder kogelwerende kleding en ongeharnast door de grachtengordel lopen of een rondvaart doen zonder overhoop te worden geschoten. Zou het ’s nachts niet meer proberen. Desondanks blijft wonen in de grote steden kennelijk aantrekkelijk. Maar voor wie, zo vraag ik mij af.
Wie neemt het risico van een vergisontvoering, verdwaalde kogels of een forse prijsdaling van je minipaleis op de koop toe.
Dat een forse crash in de woningmarkt aanstaande is, daar kun je op wachten natuurlijk. Het is nooit anders geweest in de Nederlandse huizenmarkt die evenals andere markten sterk beïnvloed wordt door mondiale economische ontwikkelingen.
Na de kredietcrisis in 2009 gingen de prijzen fors omlaag om vanaf 2014 weer te gaan stijgen. En hoe! De stijging van de huizenprijzen ging parallel met de dalende hypotheekrentetarieven maar werd ook beïnvloed door bevolkingsgroei. Ook kwam daar de stikstofcrisis bij, ten gevolge waarvan minder woningen werden gebouwd. Ongelukkiger kun je het niet bedenken. De nare gevolgen voor onze jongste generatie heb ik al uiteen gezet in mijn vorige column.
De ramp is niet te overzien als er een kredietcrisis zou uitbreken die vergeleken met die van 2009 veel meer schade zal aanrichten vanwege de recordhoge particuliere schuldenberg hier in Nederland.
Financieel onderzoeksjournalist Arno Wellens heeft in zijn nieuwste video nog eens haarfijn uitgelegd hoe groot de risico’s op dit moment zijn. Aan de hand van het grafiekje hieronder valt heel duidelijk te zien hoe extreem de situatie op de woningmarkt momenteel is.
Iedereen straatarm
In 1990 betaalde iemand met een modaal inkomen van € 19.059 een bedrag van € 73.900 voor een gemiddelde woning in NL. Slechts dertig jaar later in 2020 betaalde Jan Modaal met een inkomen van € 36.000 een bedrag van € 335.000. Dat is bijna 10 x zoveel dan in 1990. Het is bijna onvoorstelbaar dat de prijzen nog verder stijgen terwijl de meeste inkomens maar weinig bewegen vanwege de coronacrisis. Sommige mensen zien de huidige woningmarktcrisis echter als een luxe crisis.
Dat zijn veelal de senioren met eigen woning zonder of met een resthypotheek. Ze rekenen zich steenrijk maar worden straatarm. Ze gaan meer betalen voor de onroerende zaakbelasting, de inkomstenbelasting en de waterschapheffingen die afgeleid worden van de jaarlijks stijgende WOZ-waarde.
Ik zou nog kunnen aanvullen de hogere milieuheffingen, energiebelasting en nog wat andere ongemakken die ons staan te wachten als een nieuw kabinet zich gaat buigen over de nieuwe Rijksbegroting voor volgend jaar.
Of zullen we gokken op een mislukte formatie en straks opnieuw naar de stembus lopen.
Ik wordt nu al moe van de gedachte hoeveel partijprogramma’s ik dan weer helemaal opnieuw moet bestuderen
Lees verder bij de bron:Columns van Gerrit Welbergen
