De gifmengers Monsanto’s agenda

We blijven ons verbazen waarom de meerderheid van de burgers niet wil accepteren dat misschien, heel misschien, eigenlijk zeer waarschijnlijk, de farmaceutische industrie niet de beste belangen van de mensheid voor ogen heeft. Dat blijkt vooral uit de geschiedenis van de twee vreselijkste bedrijven uit de wereldgeschidenis: Bayer en Monsanto.

We lezen op de site van RT het volgende:

Het aantal rechtszaken tegen Monsanto is gestegen van 5.200 naar 8.000 en kan de nieuwe eigenaar Bayer in de komende jaren miljarden dollars aan schadevergoeding kosten.

De toename van het aantal rechtszaken volgde op het gerechtelijk vonnis van $ 289 miljoen in de Amrikaanse staat Californië, toen Monsanto werd veroordeeld om een schadevergoeding te betalen aan een man die beweerde dat de op glyfosaat gebaseerde onkruidverdelgers van het bedrijf, waaronder Roundup, zijn kanker hadden veroorzaakt. Bayer’s aandelen verloren sindsdien meer dan 10 procent..

Ook meldt de site dat Vietnam het bedrijf ook heeft aangeklaagd en een schadevergoeding eist voor de enorme schadelijke gevolgen (waaronder vele doden) die de Amerikaanse soldaten door het gebruk van gifproducten (o.a. het beruchte ontbladeringsmiddel Agent Orange) op hun geweten hebben.

De onlangs door de EU goedgekeurde overname van Monsanto door Bayer zorgt ervoor dat de onderneming het grootste zaad- en pesticidebedrijf ter wereld wordt, waardoor het enorme macht krijgt over de agrarische sector, en waarbij het haar eigen financiële belang stelt boven dat van het publiek. Het is onbegrijpelijk dat Brussel deze overname heeft goedgekeurd, maar eigenlijk ook niet, want al jarenlang waarschuwen we voor de opkomst van het Vierde Rijk, een Europese Unie zoals de nazi’s dat grotendeels voor ogen hadden.

Om de omvang van deze bedreiging te begrijpen, is het noodzakelijk om terug in de tijd te gaan. Dit is namelijk niet de eerste keer dat Monsanto en Bayer hun krachten bundelen. In beide wereldoorlogen maakten ze explosieven en gifgassen met behulp van gedeelde technologieën die ze aan beide kanten verkochten. Na de Tweede Wereldoorlog verenigden zij zich als MOBAY (MonsantoBayer) en leverden zij de ingrediënten voor Agent Orange in de door de Amerikanen gevoerde en verloren oorlog in Vietnam.

https://youtube.com/watch?v=cW7q4ICXp0s

In feite hebben bedrijfsfusies en kartels een centrale rol gespeeld in de geschiedenis van Bayer. In 1904 ging het samen met de Duitse industriële reuzen BASF en AGFA het eerste chemische kartel vormen. Na de Eerste Wereldoorlog werd de hele chemische industrie van Duitsland samengevoegd tot I.G. Farben. De industriële elite was namelijk tot de conclusie gekomen dat een nieuwe oorlog alleen gewonnen kon worden als het via een chemische oorlogsvoering zou gebeuren.

Auschwitz was veel meer dan een concentratiekamp. Het was ook de setting voor I.G. Auschwitz, een 100% dochteronderneming van I.G. Farben. Het was het grootste complex in de wereld dat benzine en rubber produceerde.

Het was ook de plaats waar I.G. Farben zijn producten testte. Gevangenen die als geschikte kandidaten werden beschouwd, werden naar de I.G. Auschwitz-fabriek gestuurd. Daar werden ze gebruikt voor menselijke experimenten met het ontwikkelen van nieuwe vaccins. De ongelukkigen die naar de gaskamers werden gestuurd, waren bekend met een ander soort I.G. Farben-uitvinding – het synthetische gas Zyklon-B.

De I.G. Auschwitz-fabriek was niet de enige plaats waar producten werden getest op slachtoffers. I.G. Farben had zijn eigen concentratiekamp. Daar werden geteste vaccins en chemicaliën toegepast op zowel zieke als gezonde personen, in de vorm van injecties, pillen, klysma’s en poeders. Velen werden ernstig ziek of stierven ten gevolge van deze tests.

Bayer kocht veel van deze gevangenen uit het kamp Auschwitz. Tussen de twee organisaties zijn brieven gevonden met betrekking tot het kopen van 150 gevangenen, die zouden worden gebruikt voor het testen van een nieuwe slaappil. De vrouwen werden elk gekocht voor 170 RM (Reichsmark) en uit de verslagen bleek dat ze in een bevredigende toestand verkeerden, ondanks dat ze uitgemergeld waren.

Tussen haakjes: deze totale minachting voor het menselijk leven is – zelfs nu nog – typerend voor de farmaceutische industrie. GlaxoSmithKline, nog een van de grote spelers in de farmaceutische industrie, is beschuldigd van het uitvoeren van geheime tests op kinderen in Ierse staatshuishoudens tussen 1930 en 1936.

Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog was I.G. Farben de grootste industriële onderneming in Europa, het grootste chemiebedrijf ter wereld, en onderdeel van het meest gigantische en krachtige kartel in de geschiedenis.

I.G. Farben was geen louter industrieel bedrijf dat door Duitsers werd geleid voor de winning van winsten in binnen- en buitenland. Integendeel, het was en moet worden erkend als een kabbalistische organisatie die, via buitenlandse dochterondernemingen en geheime koppelingen, een verreikende en zeer efficiënte spionageapparaat exploiteerde – het ultieme doel was immers de wereldverovering. . . en een wereldsuperstaat zoals door I.G. Farben gewenst werd.

De I.G. Farben-kartel werd ook groter door de internationale olie-industrie. Koolteer of ruwe olie is het uitgangsmateriaal voor de meeste commerciële chemische producten, inclusief die welke worden gebruikt in geneesmiddelen en explosieven. I.G. Farben had kartelafspraken gemaakt met honderden Amerikaanse bedrijven. Diee hadden weinig keus dan capituleren nadat het Rockefeller-imperium, vertegenwoordigd door Standard Oil uit New Jersey, dat ook had gedaan, omdat ze niet konden hopen te concurreren met de Rockefeller/I.G. combinatie.

De grootste invloed van de Rockefeller-groep werd uitgeoefend door internationale commerciéle- en investeringsbanken, waardoor ze de controle hadden over een breed spectrum van de industrie. Hun invloed was bijzonder zwaar in farmaceutische producten. De directeuren van de Amerikaanse I.G. Chemical Company omvatte Paul M. Warburg, broer van een directeur van het moederbedrijf in Duitsland en een hoofdarchitect van het Federal Reserve System(!).

Bayer en I.G. Farben waren niet de enige bedrijven die assisteerden bij de Holocaust, er zijn ook andere grote bedrijven die verantwoordelijk zijn voor deze wreedheden:

Vergeet ook niet de rol die Shell gespeeld heeft in de Tweede Wereldoorlog, en zelfs ons koninklijk huis is wat dat betreft niet van smetten vrij. Hierover binnenkort een artikel.

Na de Tweede Wereldoorlog werd het I.G. Farben-kartel technisch ontbonden tijdens de oorlogstribunalen van Neurenberg, maar het splitste zich feitelijk op in drie nieuwe bedrijven – Bayer, Hoechst en BASF – bekende farmaceutische reuzen. Om de nazi-geschiedenis te verbergen, organiseerde Bayer in 1954 een deelfusie met Monsanto, waardoor de MOBAY Corporation ontstond. In 1964 diende het Amerikaanse ministerie van Justitie een antitrust-rechtszaak tegen MOBAY in en drong erop aan dat het werd opgebroken, maar de bedrijven bleven onofficieel samenwerken (daar zorgde de heersende elite wel voor).

En nu we op weg zijn naar een Nieuwe Wereldorde blijkt dat er al bijna een wereldwijde voedselcontrole is bereikt, door het verminderen van de zaaddiversiteit en door het instellen van bedrijfseigen controle met genetisch gemanipuleerde zaden,die worden gedistribueerd door slechts enkele transnationale bedrijven onder leiding van Monsanto, en door een massale door de belastingbetaler gesubsidieerde propagandacampagne ter ondersteuning van genetisch gemanipuleerde zaden en neurotoxische pesticiden.

Een de facto kartel van gigantische chemie-, drugs-, olie-, bank- en verzekeringsmaatschappijen verbonden door in elkaar grijpende directoraten plukt de winsten aan beide kanten, door een zeer lucratieve farmaceutische aanval uit te voeren op ziekten die zijn gecreëerd door hun giftige landbouwchemicaliën. Dus eerst ziekten veroorzaken, waarvoor men “toevallig” zelf gepatenteerde medicijnen heeft ontwikkeld…. uiteraard medicijnen die je je leven lang moet blijven slikken, want de kassa moet blijven rinkelen en de gewone burgers moeten van hun leiders afhanlelijk blijven.

Uiteindelijk is de Groene Revolutie, ontwikkeld door de oorlogsmisdadiger Henry Kissinger om de markten te beheersen en de Amerikaanse economische dominantie te verzekeren, onze nemesis. Maar er is hoop: terwijl de VS worstelt om haar hegemonie te behouden door economische dwang en militaire macht, wint Rusland de strijd voor de gezondheid van mens en milieu. Vladimir Poetin heeft alles wat genetisch gemanipuleerd is verboden en is van plan van Rusland ‘s werelds grootste leverancier van biologisch voedsel te maken.

Begrijpt u nu ook die anti-Rusland hysterie? Het Westen, de heersende elite die werkt aan een Nieuwe Wereldorde, wil hoe dan ook Rusland op de knieën krijgen – enerzijds omdat het een grote militaire wereldmacht is geworden, anderzijds omdat het in tegenstelling tot het Westen wèl oog heeft voor de grzondheid van haar burgers.

We hebben heel vaak geschreven over Bayer en (vooral) Monsanto…. de smerigste bedrijven ter wereld, op meerdere vlakken. In de Verenigde Staten heeft Monsanto een standaard procedure ontwikkeld om kleine boeren, die hun eigen zaden gebruiken, weg te krijgen. In de VS is slechts 0,6% van de totale agrarische gebieden in gebruik voor biologische landbouw, en dat percentage wordt steeds kleiner.

De truc van Monsanto gaat als volgt: men koopt een stuk grond naast dat van boeren die biologisch telen. Daar worden dan genetisch gemanipuleerde gewassen verbouwd. Door weersomstandigheden, vooral de wind, komen er dan ook genetisch gemanipuleerde zaden terecht op de grond van de bio-boeren, waarna Monsanto hen plat-sued omdat zij de zaden van Monsanto gebruikt hebben en er niet voor betaald hebben. Als Monsanto’s DNA eenmaal in de bodem zit, krijg je dat er bijna niet meer uit. En aangezien de DNA-politie van Monsanto geregeld tests doet, kunnen bio-boeren daar weinig tegen doen. De dure advocaten van Monsanto hebben op die manier menig boer het faillissement ingedrukt.

Monsanto werd in 1901 opgericht door John Francis Queeny, lid van de Knights of Malta, die getrouwd was met Olga Mendez Monsanto. Het eerste product van het bedrijf was het chemische middel saccharine, dat werd verkocht aan Coca-Cola voor gebruik als een kunstmatige zoetstof. Zelfs toen wist de overheid dat saccharine giftig was en het diende een aanklacht tegen het bedrijf in om de productie stop te zetten, maar het verloor de rechtszaak, waardoor de Doos van Monsanto’s Pandora werd geopend om de wereld door de frisdrank te vergiftigen.

In de twintiger jaren breidde Monsanto haar activiteiten uit naar industriële chemicaliën en medicijnen en wordt het ‘s werelds grootste producent van een soort aspirine, acetylsalicylzuur, (ook giftig natuurlijk). Dit is ook het moment waarop dingen vreselijk mis gingen voor onze planeet door met haast geproduceerde polychloorbifenylen (PCB’s). Hoewel die pcb’s na zo’n vijftig jaar werden verboden, worden er nu nog steeds restanten van in het bloed van dieren en mensen aangetroffen.

Begin veertiger jaren wordt begonnen met onderzoek naar uranium voor de eerste atoombommen van het Manhattan-project, die later – geheel onnodig maar puur voor machtsvertoon van de VS – op Hiroshima en Nagasaki zouden vallen, waarbij honderdduizenden Japanse, Koreaanse en Amerikaanse burgers en militairen zou worden gedood en miljoenen meer zouden worden vergiftigd.

De samenwerking van Monsanto met I.G. Farben, makers van Bayer-aspirine en de chemische producent van het Derde Rijk die dodelijk Zyklon-B-gas produceert tijdens de Tweede Wereldoorlog, leidt er onder andere toe dat de twee bedrijven hun collectieve expertise bundelen om aspartaam, een ander extreem dodelijk neurotoxine, in de voedselketen te dumpen.

We springen even verder naar de tachtiger jaren. In de mainstream media wordt naar aanleiding van onbetwistbaar onderzoek de toxische effecten van aspartaam onthult en stond toenmalig FDA-commissaris Dr Jere Goyan op het punt een petitie in de wet te ondertekenen om het van de markt te houden.

Donald Rumsfeld (inmiddels ex-minister van Defensie) belde vervolgens president Ronald Reagan op voor een gunst, de dag nadat hij aantreedt. Reagan ontslaat vervolgens de niet-coöperatieve Goyan en benoemt dr. Arthur Hayes Hull als hoofd van de toezichthouder Food and Drug Administration, die vervolgens variant NutraSweet goedkeurt voor menselijke consumptie in gedroogde producten. De ironie wil dat Reagan, een bekende snoepliefhebber, later tijdens zijn tweede termijn leed aan Alzheimer, één van de vele vreselijke bijwerkingen van aspartaamgebruik.

https://youtube.com/watch?v=3r864GIKD6A

Begin deze eeuw wordt het monster wordt groter: Monsanto fuseert met Pharmacia & Upjohn, scheidt zich vervolgens af van zijn chemische activiteiten en verandert zichzelf in een agrarisch bedrijf. Ja, dat klopt, een chemisch bedrijf wiens producten het milieu hebben verwoest, in de loop der jaren miljoenen mensen en dieren in het wild hebben gedood, wil nu dat we geloven dat ze veilig en voedzaam voedsel produceren dat mensen niet langer zal doden. Dat is extreem moeilijk te verkopen, en daarom blijven ze groter groeien door fusies en geheime partnerschappen.

Omdat het rivaliserende DuPont een te groot bedrijf is om mee te fuseren, vormen ze in plaats daarvan een stealth-partnerschap waarbij ze erin toestemmen om bestaande octrooirechtzaken tegen elkaar te laten vallen en beginnen zij met het delen van GGO-technologieën om er wederzijds voordeel bij te behalen, met in het achterhoofd “Heersen over de voedselvoorziening is heersen over de mensen!”

En dan hebben we ook nog het moment dat Monsanto de belachelijke HR 933 Continuing Resolutie, ook wel bekend als de Monsanto Protection Act, gerealiseerd kreeg doordat die door Obama werd ondertekend. Deze wet stelt dat hoe schadelijk de GGO-gewassen van Monsanto ook mogen zijn en hoeveel verwoesting ze ook aanrichten aan het land, de Amerikaanse federale overheid en rechtbanken niet kunnen voorkomen dat ze ze blijven planten waar ze maar willen. Ja, Obama ondertekende een bepaling die Monsanto boven alle wetten stelt en het bedrijf machtiger maakt dan de overheid zelf. We moeten ons afvragen wie de baas is over het land, want het is zeker niet de Amerikaanse president!

Dat de Europese Unie het bedrijf Monsanto omarmt heeft (immers: het speelt een cruciale rol in het vormen van de NWO) blijkt niet alleen uit het feit dat het het kankerverwekkende bestrijdingsmiddel RoundUp, waarin het schadelijke bestanddeel glyfosaat zit, gewoon aan de burgers verkocht mag worden, maar ook uit het feit dat de Europese Unie een paar jaar geleden geld van belastingbetalers aan dit bedrijf heeft geschonken.

Nadat Monsanto tientallen miljoenen dollars had uitgegeven om de historische California Proposition 37 te verslaan (aangaande genetisch gemodificeerde organismen (GGO’s), heeft het gruwelbedrijf een ​​bailout van meerdere miljoenen ontvangen van de Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling (EBWO), een in Londen gevestigde financiële groep verbonden met de Wereldbank en het Internationaal Monetair Fonds (IMF), om een ​​hele reeks financiële verliezen te dekken die de kwaadwillende organisatie in heel Europa heeft opgelopen.

Wegens ongelooflijke publieke reacties tegen GGO’s in heel Europa, zijn veel boeren en voedselconglomeraten daar blijkbaar niet in staat geweest om hun contractuele afspraken met Monsanto na te komen, wat de centrale bankoverheersers ertoe had aangezet de bedrijfsgigant schadeloos te stellen voor deze mislukte contracten.

Die hele schertsvertoning was een misselijkmakende herhaling van de zogenaamde “too big to fail” financiële reddingsoperaties van 2008, die werden geïnitieerd na de ineenstorting van de subprime-hypotheken die de grootste economische crash in de VS in bijna 100 jaar had veroorzaakt. Net als wat er gebeurde met de grote banken die verantwoordelijk waren voor het veroorzaken van de woningcrisis die leidden tot de economische ineenstorting, werd Monsanto, wiens bestaan ​​afhankelijk is van het publiek – dat niet weet dat Monsanto’s producten stiekem worden toegevoegd aan voedsel – óók gered door belastingbetalers, waarvan cynisch genoeg de meerderheid het gebruik van GGO’s in de voedselvoorziening afkeurt.

Monsanto had ongeveer $ 40 miljoen uitgeven om een ​​GGO-verbod in Californië tegen te houden, en vervolgens kreeg het concern hetzelfde bedrag aan Europees steungeld om de kosten van GMO-verbanningen in het buitenland te compenseren.

Tenslotte: een paar dingen die je zeker in je eten moet vermijden zijn genetisch gemanipuleerde soja, maïs, tarwe en koolzaadolie, ondanks het feit dat veel “natuurlijke” gezondheidsexperts beweren dat de laatste een gezonde olie is. Dat is het niet, maar u zult kunnen zien dat het veel producten in de schappen van supermarkten vervuilt. Omdat deze genetisch gemanipuleerde gewassen zó zijn ontworpen dat ze “zelfbestuivend” zijn, hebben ze bijen niet nodig om dat voor hen te doen.

Er is een zeer duistere kant aan Monsanto’s agenda en dat is om de bijenpopulatie van de wereld weg te vagen. De politiek laat het gebeuren.

Lees ook eens verder bij de bron: Stop de Bankiers