De Europese Centrale Bank is waarschijnlijk het meest aangehaalde instituut in mijn columns. Ik denk namelijk dat de machtige ECB de meest vernietigende invloed heeft op onze samenleving. Niet alleen in Nederland maar in veel lidstaten van de EMU, de Europese Munt Unie. Met 19 landen doen we mee in de euro.
“Onze” munt moet concurreren met de andere valutasoorten op onze aardkloot. Behalve de machtige dollar zijn er muntsoorten die graag politieke kracht willen toekennen aan hun munt om een sterke speler te zijn op het wereldtoneel van het globalisme.
Valuta’s als politieke instrumenten
Het is een monopolyspel om te laten zien wie de sterkste munt heeft. Diverse landen en handelsblokken willen af van de heerschappij van de dollar. In het monetaire monopolyspel speelt het rente-instrument een belangrijke rol. Door de opkomst van globalisering moet de eigen valuta aantrekkelijk blijven. Zowel om goedkoop handel te kunnen drijven, alsmede om beleggers aan te trekken. Daarvoor dienen 2 middelen, de rentetarieven en het op- en afwaarderen van de munteenheid.
De snelste is de winnaar
Centrale bankpresidenten zijn de handlangers van de politiek als het gaat om de positie op het wereldtoneel. Centrale banken hebben met hun rentetarieven een belangrijk instrument in handen. Ze kunnen daarmee pingelen om handel aan te trekken. Dat kan door verlagen van de rente om krediet goedkoper te maken, maar ook verhogen om een verhitte economie, met kans op hoge inflatie, af te remmen. De rente is in de globaliserende wereldhandel voornamelijk ingezet om krediet goedkoper te maken.
Daardoor werd investeren aantrekkelijk en trok de consumptie ook nog eens aan. Daarmee had je 2 in 1. De snelle starter had dan gelijk een voorsprong op de rest. Het vereist voortdurende alertheid om op het juiste moment de dobbelstenen op te gooien voor een nieuwe run naar voren. De (rente)horde telkens een streepje lager waardoor de hekjes uiteindelijk geen belemmering meer waren. De race werd daardoor steeds sneller. The race to the bottom.
Verkapte doping achter de schermen
Voornamelijk door de globalisering is de finale eindstrijd ingezet om als eerste de finish te bereiken. Het trucje om de rentehorde alsmaar te verlagen is natuurlijk al lang overgenomen door de concurrerende centrale banken in andere werelddelen. Wie bereikt het eerst het nultarief. De horden op het parcours zijn compleet verdwenen waardoor de hordenlopers recordtijden lopen. Maar wat ga je na het verdwijnen van de horden doen om de concurrentie voor te blijven? Stimulerende middelen misschien? Nou ja, het is verboden maar je zou het toch stiekem kunnen proberen toch? Een mens blijft nu eenmaal een mens en kiest graag de makkelijkste weg.
Na doping volgt diskwalificatie
En ziedaar, zowel de ECB in de EU alsmede de FED in de VS hebben achter de schermen een stimuleringsprogramma in werking gezet. Niet te opvallend, maar toch. De rentehekjes zijn nagenoeg verdwenen op het parcours dus moet je wat anders. Haal ook de zuurpruimen(= slechte leningen) uit het publiek en koop ze weg. Opkopen dus.
Uiteindelijk worden omkoop- en dopingsaffaires op tijd onderkend door onpartijdige officials. De valsspelers en hun handlangers worden gediskwalificeerd. Voorlopig zien we ze op het parcours niet terug. Werken aan een rentree na een verslavingsperiode kan een tijdje duren.
Door de mand gevallen
Centrale banken hebben ons, de pionnen van het monopolyspel, met hun slimme tactiek van kwantitatieve stimulering verslaafd gemaakt aan goedkoop geld. Zo simpel is het. Maar nu de horden op het speelveld zijn verdwenen en de officials van de dopingcontrole weldra in actie komen zullen de louche drilmeesters(centrale banken) stilletjes het speelveld verlaten.
De onafhankelijke officials komen steeds vaker in beeld met hun beweringen dat de louche trainers hebben gefaald met hun sluwe tactiek. Ze zijn door de mand gevallen. Analisten en ex-presidenten van centrale banken leveren openlijk kritiek op de twijfelachtige stimulerende middelen die zijn ingezet door de ECB en de FED.
Er wordt een lijst opgesteld met verboden middelen. Het negatieve rentegif zal ongetwijfeld bovenaan staan. Het tast de conditie aan van de spelers, dat is nu wel keihard bewezen.
Het spel is uit
De publieke tribune die ooit vol zat met gepensioneerden en renteniers loopt langzaam leeg. Het spel is dood, de fut is er uit. De hardlopers zijn doodlopers geworden en voelen zich afgemat. Moest je ooit met enige inspanning over de horden springen, nu zijn ze weg gehaald. De lol is er af. Het competitie-element van wie nu echt de sterkste is, is er uit gehaald. Niet meer aantrekkelijk voor publiek. Het spel is uit. Is het niet toevallig dat de vertrekkende official van de ECB, onze aller geliefde Draki, nu vertrekt en plaats maakt voor een afgeserveerde official die niet helemaal toevallig afkomstig is van het IMF.
Ook al een speler op het wereldtoneel die met hun monetaire beleid geen successen meer behaalt. De monetaire beleidsbepalende instituten zijn uitgespeeld. De wedstrijdregels zijn zo vaak veranderd dat het publiek het spel niet meer volgt en massaal afhaakt.
Het monopolyspel ligt dood in de kast. Ach ja, het geld was ook maar papiergeld en na verloop van tijd wordt een spelletje met papiergeld erg saai.
Lees verder bij de bron: Biflatie.nl
