Kritiek uit alle hoeken
Hoe meer tijd er verstrijkt na de totstandkoming van het EU-(corona)noodfonds hoe meer kritiek er opsteekt. Toevallig(?) was de EU-top op een moment dat de oppositie in veel EU-lidstaten met reces ging. Het commentaar vanuit de kritische oppositie laat daardoor langer op zich laten wachten.
Diverse onderzoeksjournalisten hebben hun werk gedaan en daardoor is in veel EU-lidstaten behoorlijk wat kritiek los gebarsten op een hopeloos akkoord.
Zelfs voormalig minister Ronald Plasterk heeft in een column in de Telegraaf het akkoord sterk bekritiseerd: https://www.telegraaf.nl/watuzegt/1838490849/elk-land-had-tegen-eu-akkoord-moeten-zijn.
Hij noemt het akkoord een klassieke verlies-verliessituatie. Verder zegt hij: “De Zuid-Europese lidstaten leveren de autonomie in over hun eigen verzorgingsstaat. Er komen hervormingen met streng Brussels toezicht. De Franse regering zal het moeilijk krijgen met de eigen kiezers als ze gaat morrelen aan de pensioenleeftijd, en met vakbonden die het land platleggen. Dan moet de Franse regering zeggen tegen de eigen bevolking: ’Ja, wij waren ook enorm tegen het verhogen van jullie pensioenleeftijd, maar het moest van de premiers van Nederland en Finland en Zweden’.” Tweede Kamerlid Pieter Omzigt roept in een tweet: “Zeer benieuwd naar de uitleg van @minpres Rutte over de ‘noodrem’. Ik wil een gezamenlijk antwoord van de EU commissie (Von der Leyen), de Raad (Michel) en Rutte over de precieze afspraak.
Noodrem betekent afblijven
Het zou best kunnen dat er na de vakantie door de oppositie flink lawaai wordt gemaakt in de Tweede Kamer. Voer voor partijen als SP, PVV en FVD. De VVD roept dat Rutte zijn stinkende best heeft gedaan en er een “noodrem” uit heeft gesleept. Een noodrem die nooit gaat werken. Rutte is afgescheept met een niemendalletje. Ga lekker spelen met je treintjes in de speelhoek. Rutte was als een kind zo blij met het resultaat voor Nederland. We weten allemaal dat op het miniatuurspeelgoed alles tot in details staat in- en opgetekend. Tot aan de noodrem in de treincoupeetjes aan toe.
Iedere volwassene weet dat het voor de ‘leuk’ is. Kritische analisten noemen de noodremfunctie een pauzeknop. Er kan namelijk alleen uitstel van de uitbetaling worden bedongen. Dat zijn hooguit de vier ‘verstandige’ lidstaten Nederland, Oostenrijk, Denemarken en Zweden. Maar de meerderheid van de lidstaten zal niet dwars gaan liggen omdat ze afhankelijk zijn van de enorme bedragen uit het fonds. Ook hebben de lidstaten aangaande het noodfonds geen vetorecht. Een logische beslissing van die EU-ministerraad want een veto van bijvoorbeeld Nederland had de hele unie op zijn kop gezet. En dat is uiteraard niet de bedoeling van een club die op weg is naar een politieke unie.
Italië en Spanje sputteren nu al
In mijn column van 19 juli gaf ik het al aan dat de Italiaanse oppositie het akkoord sterk zal bekritiseren: https://biflatie.nl/europees-herstelfonds-wordt-gaarbak-van-zelfkastijding/. Die laten zich niet de wil opleggen van een paar bemoeizuchtige “vriendjes.” Ook Spanje begint te sputteren bij monde van de kersverse volksfrontregering. Hervorming van het arbeidsrecht in Spanje ziet men als neo-liberaal beleid waar men fel op tegen is. De regering wil zelfs een basisinkomen invoeren. Werk of geen werk, iedereen krijgt een inkomen. Spanje wordt het eerste socialistische paradijs in de EU. Misschien moet de Spaanse regering eerst zelf aan de noodrem trekken. De schade in de toeristische sector wordt nog groter nu veel “bevriende” landen vakantievluchten naar Spanje afraden vanwege de opleving van Corona.
Toerisme is een flinke inkomstenbron en dringend nodig om het begrotingstekort niet nog verder te laten ontsporen. Om ontsporing te voorkomen moet premier Pedro Sánchez direct aan de noodrem te trekken. Zet dat basisinkomen s.v.p. direct in de ijskast. Als eerzaam burger van een lidstaat die zijn staatshuishouding wat beter bewaakt heb ik het volste recht om kritiek te spuien op uw spilzucht. Onze NL-begroting was jarenlang op orde doordat we met ons allen bezuinigingen en hervormingen hebben geslikt. En niet pas in 2031 op ons 67ste levensjaar met pensioen gaan.
Belastingen omhoog
Hoezo politieke unie? Wet- en regelgeving tussen de lidstaten en ‘Brussel’ ligt nog mijlenver uit elkaar. De vele onevenwichtigheden tussen de diverse lidstaten zijn nog altijd talloos. Hoe kunnen we in vredesnaam een noodfonds optuigen waarvan nu al bekend is dat er sprake is van een massale overdracht van geld van Noord naar Zuid. Criticasters noemen het noodfonds een transferunie op basis van een overdrachtsmechanisme.
Ik krijg de indruk dat ons parlement in Den Haag een poppentheater is. Brussel trekt aan de touwtjes. De Europese Commissie mag nu ook zelfstandig belastingen heffen. De plastic-taks is aanstaande, een CO2-grensheffing en een digitale taks. Allemaal kostenverhogend op onze levensstandaard. De komende jaren zal ons eigen parlement een belastingverhoging op inkomen, vermogen, accijnzen en andere verbruiksbelastingen “moeten” goedkeuren om een enorm begrotingstekort te lijf te gaan.
Bezuinigen of lenen
Of gaan we weer verder met ordinaire bezuinigingen? Of zal onze oppositie dwars voor de kast gaan liggen en inzien dat hiermee de grenzen van het toelaatbare worden overschreden. Kan mij niet voorstellen dat in een recessie het volk akkoord gaat met vergaande bezuinigingen. Dat zal de oppositie vast wel inzien. Dan maar de kapitaalmarkt op, want geld lenen kost geen drol. Wat zeg ik, je krijgt geld toe. De rente op ….
Lees verder bij de bron: Columns van Gerrit Welbergen
