De Corona-crisis rekt maatschappelijke en psychologische grenzen ver op. Nederlanders accepteren de inperking van de open samenleving, ernstige persoonlijke economische schade en lege verhalen van politici .
Dat tast de collectieve geest van de samenleving aan.Vanaf half maart tot 1 juni leefde Nederland onder een gedachtendictatuur – met het keurmerk van het RIVM – waarin de regering ons leven tot in de kleinste details dicteerde, reguleerde en beperkte.
Media, parlement en de sociale sfeer gingen vrijwillig op non-actief, als in een collectieve psychose.
Verbazingwekkend snel verloor de Nederlandse samenleving het vermogen tot zelfstandig nadenken. In plaats daarvan kwamen dogma’s over Anderhalve Meter, De Wetenschap en geld voor Essentiële Bedrijven.
Democratie, rechtstaat, vrijheden, uitoefening van religie en het belang van geestelijke gezondheid verdwenen naar de achtergrond – als opoffering voor een Hoger Doel.
De Omwenteling
Op 1 juni – Bevrijdingsdag voor terraseigenaren – brak in Nederland direct een nieuwe massapsychose uit, nadat burgemeester Femke Halsema een demonstratie in Amsterdam over de dood door politiegeweld van een zwarte man in de VS liet doorgaan.
‘Systemisch racisme’ was opeens belangrijker dan een pandemie, de sluiting van het openbare leven en de zwaarste economische recessie in …..
Lees verder bij de bron: Wynia’s Week
