In frankrijk heeft bevolkingstoename geen negatieve klank. Terwijl middenmoot nederland in europa 1,5 kind per vrouw telt, nog altijd meer dan hekkensluiters spanje en italië met 1,3, zit Frankrijk nu op precies 1,87. Hoera, gaat dan de champagne worden ontkurkt?
Integendeel: gezien de teneur van sommige krantenartikelen lijkt dit een ‘bijna ramp' omdat het land zeven jaar geleden nog op twee kinderen per vrouw stond.
Knappe koppen hebben berekend dat 1,95 kind per vrouw nodig is in de toekomst om de pensioenen te financieren.
Maar wat zeggen de Franse cijfers vergeleken met die van Nederland, die begin deze maand door het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) werden gepubliceerd? De Nederlandse bevolking van 17,4 miljoen mensen, groeide vorig jaar met 132 duizend.
In Frankrijk, koploper vruchtbaarheid en met een bevolking die vier keer zo groot is als die van Nederland, nam de bevolking toe tot 200.000.
Dat hier het aandeel (arbeids)migratie het verschil maakt is meer dan opvallend: het migratiesaldo staat op 114.000 in Nederland tegen ‘maar' 46.000 in Frankrijk.
Ik heb mijn hersens gisteren gepijnigd om een uitleg te vinden voor dit enorme verschil, verhoudingsgewijs, maar ben er helaas niet uitgekomen.