Het toenemend aantal slachtoffers bewijst dat vooral de dictatuur van het coronavirus regeert. De afgekondigde ‘dringende adviezen’ (want zijn het nou wel echte maatregelen?) zijn slechts een weinig revolutionair antwoord daar op.
En in sneller tempo dan ze werden ingevoerd lezen we her en der de commentaren op die maatregelen. “Uit lijfsbehoud is de burger bereid om soevereiniteit op te geven en de staat ruimte te bieden“, schrijft het NRC in een commentaar.
De uitzonderlijke noodsituatie is niet alleen een testcase voor het vermogen van regering én burgers hoe een gezondheidscrisis te boven te komen, het is tevens een testcase voor de rechtsstaat. In hoeverre worden andere wetten buiten werking gesteld en verhoudt zich dat op een juiste manier met het gestelde doel: he beperken van de gezondheidsschade voor heel het land.
De overheid kan met hoofdstuk V van de Wet publieke gezondheid in de hand al maatregelen nemen om de verspreiding van een ziekte te voorkomen. Individuen mogen in quarantaine worden geïsoleerd, het recht op vereniging kan worden beperkt, om er maar eens twee te noemen. De noodverordeningen die nog lang niet tot in de puntjes worden gehandhaafd vloeien voort uit die wetgeving.
Misschien moeten we ons toch maar voorbereiden op de uitvoering van de Coördinatiewet uitzonderingstoestanden om al vast te weten wat kan en wat mag.
Het is in ieder geval al bijna onmogelijk geworden naar de rechter stappen als je iets niet in de haak vindt. De overheid zou er goed aan doen niet alleen de RIVM informatie transparant te houden, maar ons ook te verwittigen aan welke wetgeving nu uitvoering wordt gegeven.
Dat de rechtsstaat wordt aangepast om de volksgezondheid te verdedigen is één ding, er op vertrouwen dat die rechtsstaat deze crisis ongeschonden zal overleven is een ander. Waakzaamheid geboden, aldus het NRC. 75 jaar vrijheid wordt door een virus aangevallen. Laat dat de enige aanval zijn.
Lees verder bij de bron: privacynieuws.nl
