Het bezoek van Juncker aan Trump had als resultaat dat de handelsoorlog tussen de VS en de EU-landen werd afgeblazen.
Volgens de NOS had Juncker ‘staand beleid’ van de EU aan Trump verkocht als een overwinning voor Trump. Tijdens de persconferentie na afloop zei Trump dat de EU-landen hadden toegezegd dat ze meer sojabonen en vloeibaar gas uit de VS af zullen nemen. Was dat ‘staand beleid’ van de EU? Dan was men blijkbaar vergeten ons daarover te informeren. Ik dacht altijd dat de EU was opgezet om het vrije verkeer van mensen en goederen binnen de ‘Unie’, en de internationale handel te stimuleren. En niet om ons genetisch gemodificeerde soja en peperduur, en extreem milieuonvriendelijkgas door de strot te wringen, waar er gezondere, en goedkopere opties zijn.
Volgens de geruchten heeft Juncker Trump toegevoegd dat hij ook ‘domme dingen’ kan doen, en werden ze het daarna eens over een ‘oplossing’. Laten we zeggen dat het er veel van weg heeft dat die ‘oplossing’ de goedkeuring van Adam Smith, als grondlegger van de economie als wetenschap, niet zou kunnen wegdragen. Sterker nog, het lijkt er veel op dat de ‘oplossing’ is dat ze samen ‘domme dingen’ blijven doen, terwijl de Amerikaanse ‘Inmenging’ in onze ‘binnenlandse’ politiek, terwijl wij doen alsof we het niet zien, de EU definitief het territorium van de ‘Bananenrepubliek’ binnen voert.
Het is zuur, maar vooralsnog werkt het ‘gesjoemel’ met economische data nog om het volk tevreden te houden. En op grond van die data zal Trump er in november wellicht ook wel in slagen de ‘Republikeinen’ te laten zegevierenover de ‘Democratische’-fractie van de ‘Warparty’. Alhoewel de zon nu niet is doorgebroken met deze ‘doorbraak’. En het voor veel ‘dossiers’ niet echt uitmaakt of de ‘Republikeinen’ of de ‘Democraten’ het voor het zeggen hebben binnen de ‘Warparty’, want linksom of rechtsom, oorlog blijft bovenaan de agenda staan, en we leveren wapens aan wie maar bereid is ermee te schieten.
Het afwenden van verdere escalatie tussen de EU en de VS betekent niet dat de VS nu ook met China wel tot overeenstemming zal komen. In mijn optiek heeft Trump deze slag gewonnen door de indruk te wekken dat hij op het punt stond een akkoord te bereiken met Poetin, toen hij hem, ondanks de vloedgolf aan ‘haatmails’ van de ‘Mainstream Media’ na ‘Helsinki’ uitnodigde voor een bezoek aan Washington. Die tweede ontmoeting is nu op de lange baan geschoven. Formeel omdat Trump wil wachten tot de ‘heksenjacht’ over ‘Russische Inmenging’ achter de rug is. Dan kan hij lang wachten.
De ‘testcase’ voor de vraag of Juncker ons ‘verkocht’ heeft, of dat hij tijd gewonnen heeft voor het ‘eindspel’, is Iran. Althans, daar ziet het op dit moment naar uit. Vanuit het Amerikaanse perspectief is Iran de ‘zachte onderbuik’ van het overgebleven trio van de ‘BRICS’. Brazilië en Zuid-Afrika zijn ‘in the pocket’ (= ‘Failed States‘). Blanke boeren die in Zuid-Afrika voor hun leven moeten vrezen, overwegen zich elders te vestigen. En wel in Rusland, dat inmiddels al een belangrijke concurrent voor de EU en de VS is, dankzij de sancties. Maar China en Rusland uiteen spelen, zoals Kissinger wil, lijkt niet te gaan lukken. De vraag is dan nu wat China en Rusland doen als de ‘Herstelde NAVO’ Iran aanvalt. Iran zelf waarschuwt de VS consequent dat ze dat beter uit hun hoofd kunnen laten, maar met de nu rap instortende ‘fracking’ bronnen in de VS zelf zal de verleiding voor de VS groot zijn om te trachten de totale controle over alle olie buiten Rusland te bemachtigen voor de ‘window of opportunity’ dichtslaat.
Lees ook eens verder bij de bron: Stop de Bankiers
